به گزارش سراج24، فضای مجازی در کنار فرصتهایی که در اختیار کاربران خود قرار می دهد، آسیبها و تهدیدهایی نیز دارد که باید بازشناسی شده و برای آنها راهکارهای موثر ارائه داد.
گاه سمینارهایی در راستای تحلیل فرصتها و آسیبهای فضای مجازی برگزار شده یا مقالاتی در این زمینه در سایتهای تحلیلی منتشر میشود اما آنچه در این میان مغفول مانده، دستهبندی مخاطب و مخاطبشناسی در فضای مجازی است.
این که تولید محتوا و کیفیت آن در این فضا چگونه است و مخاطب ما صاحب چه نوع تفکر و از کدام طبقه و قشر اجتماعی است مواردی است که به طور معمول در تولید محتوا نادیده گرفته میشود.
از هجمه کشورهای بیگانه و عوامل داخلی آنها در سست کردن اعتقادات و با ایجاد شبهات دینی و تحریف تاریخ اسلام و مکتب شیعه گرفته تا تحریف مقالات و کتب ادبی و علمی، آسیبهایی است که ضرورت شناخت منابع و ارتقای سواد رسانهای در فضای مجازی را بیش از پیش ضروری مینماید.
بارها دیده شده ، مطالبی بدون منبع معتبر و فاقد مستندات کافی در فضای مجازی منتشر شده و افراد بسیاری را در گروههای موجود در پیامرسانهای مجازی به خود جذب میکند.
این مطالب گاه حاوی شبهات اعتقادی سیاسی و فرهنگی است، چنان چه مخاطب آگاهی و مطالعه کافی نسبت به آن نداشته باشد به راحتی با این هجمه شبههناک عجین میشود.
همچنین موضوعات دیگر نظیر نسبت دادن اشعاری سخیف به شاعران مطرح و صاحب سبک یا نویسندگان شاخص، بسیار در فضای مجازی دیده شده و افراد بدون این که اهمیتی به این موضوع قائل شوند و مرجع این مقاله یا شعر را شناسایی کنند، اقدام به انتشار آن کرده و در صورت آگاهی نیز اهمیتی برای منبع اصلی قائل نشده و تنها به زیبای ظاهری مطلب اهمیت میدهند.
در حیطه خبر و رسانه نیز این آسیب به وفور دیده میشود. عدم اطلاع و آگاهی و بیتوجهی به منبع معتبر یا توجه به اشکال ظاهری تصاویری که برای فریب افکار عمومی مونتاژ یا فتوشاپ شدهاند، بارها در فضای مجازی ایجاد چالش کرده و عدهای را گمراه نموده که در نهایت چیزی جز دغدغه و نگرانی بیحاصل به دنبال ندارد.
این آسیبها، ناشی از عدم سواد رسانهای و آگاهی و مطالعه افراد در فضای مجازی است. بنابراین مطالعه و تحقیق پیش از حضور در فضای مجازی و تولید محتوا و نشر محتوای مذکور با آگاهی و تحقیق کافی برای عموم افراد در هر سطح از تحصیلات و هر قشر اجتماعی ضرورتی انکارناپذیر است که شایسته است بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.