سراج24، محمد مهدی ادیبی / یک توصیهی پزشکی: اگر خدای ناکرده روزی بیمار شدید و دکتر برای شما داروهایی را تجویز کرد؛ حتماً داروها را به موقع مصرف کنید و حتی اگر احساس کردید که خوب شدهاید؛ تا سپری شدنِ کاملِ طولِ درمان، به مصرف داروها در زمان مقرر ادامه دهید.
شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در روزهای ابتداییِ طولِ درمان، احساس کنید که بهبود یافتهاید و دیگر نیازی به طِی کردنِ کاملِ این دوره ندارید. اگر در این شرایط، با خیالِ خوب شدن، درمان را نیمهکاره رها کنید؛ بیماری با شدتِ بیشتری باز میگردد و این بار، کارِ شما برای درمان، سختتر خواهد بود.
در زندگی گاهی پیش میآید که توان و زمانی را برای کسب یک ویژگیِ خوب یا تَرکِ یک عادتِ بد صَرف میکنیم و بعد از مدتی احساس میکنیم که حال بهتری داریم و اوضاع بر وفقِ مرادمان شده؛ پس دست از تلاش بر میداریم و به جمع کردنِ غنائمِ حاصل از این حالِ خوب میپردازیم؛ غافل از آن که این حال خوب، موقتی است و در ما تثبیت نشده است.
این جا است که کم کم به حالتِ بَدِ اول باز میگردیم و تمام زحمات خود را بیخود و بینتیجه میانگاریم و از طِی کردن ادامهی راه، ناامید میشویم.
برای این که کاری اثر گزار باشد، بایستی در انجام آن "استمرار" داشته باشیم. استمرار در یک فعل، علیالخصوص اگر آن فعل مربوط به کسب یک ویژگیِ اخلاقی خوب یا تَرکِ یک ویژگی بَد باشد؛ به مراتب از سایر ویژگیهای دیگرِ دخیل در این امر، مهمتر است.
گاهی پیش میآید که برای ترک یک رذیلهی اخلاقی، بایستی نسخهی درمانیِ آن را چند سال و شاید چند دَه سال در پیش گرفت تا درمانِ کامل صورت گیرد و ثبوتِ آن حاصل شود.
قطعاً شنیدهاید کسانی که به صورت جدی به دنبال ترک اعتیاد هستند؛ تا چندین سال از خودشان مراقبت میکنند و برای هر سالی که از شروع ترک گذشته باشد، جشن میگیرند. این قدرت و استمرار در ترک یک اعتیاد بد (از هر نوع که باشد)؛ سزاوار جشن گرفتن هم هست.
همین حالت برای کسانی که میخواهند پیشرفتی در زندگیشان داشته باشند هم متصور است. تمام قهرمانان علمی، ورزشی، رفتاری و اخلاقی هم با سالها کوششِ بیوقفه به مقصود رسیدهاند.
خلاصه این که، هرجا بحث پیشرفت در میان باشد؛ اِبرام و استمرار در کار هم مطرح میشود؛ چرا که مسیرِ پیشرفت، بیش از هر چیزی به "حرکت مستمر" نیاز دارد.
انتهای پیام/