به گزارش « سراج24»، شب گذشته نشست نقد و بررسی فیلم زندگی مشترک آقای محمودی و بانو با حضور کارگردان و تهیه کننده فیلم و سه تن از منتقدان و کارشناسان حوزه علوم انسانی در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار شد.
در این جلسه نقد و بررسی بعد از نمایش فیلم زندگی مشترک آقای محمودی و بانو با حضور وحید مستقثانی و بیگدلی کارشناس حوزه علوم انسانی برگزار شد.
در این جلسه هر کدام از حاضرین به تشریح نظرات خود در خصوص فیلم پرداختند. سیدروح‌الله حجازی کارگردان فیلم ضمن عذرخواهی از تماشاگران حاضر در سالن به خاطر شیوه نامطلوب پخش فیلم، فیلم زندگی مشترک آقای محمودی و بانو را در ادامه دغدغه‌های اجتماعی خود دانست و این فیلم را ادامه دهنده دو فیلم قبلی خود برشمرد.
وی در ادامه گفت: من در این فیلم به دنبال حذف نمایشی کردن تصویر و حتی حذف کارگردان بودم ما سعی کرده بودیم که به یک رئالیته در فیلم برسیم نمی‌خواستیم که رنگ در فیلم دیده شود. فیلم تلاش برای رسیدن به زندگی واقعی بود. این فیلم از لحاظ مضمون ربطی به فیلم قبلی‌ام ندارد اما از لحاظ دغدغه در ادامه فیلم قبلی‌ام می‌باشد.
بیگدلی کارشناس حوزه علوم انسانی درباره فیلم زندگی آقای محمودی و بانو گفت: ما ظاهرا از قبل تصمیم می‌گیریم که فیلم را چگونه ببینیم، من از قبل تصمیم گرفته بودم که فیلم را نمادین ببینم. کارگردان تعداد زیادی المان و نشانه را درون فیلم برای ما گذاشته بود که من سعی در خوانش این المان‌ها داشتم. به عنوان مثال آب متلاطم حوض حیات در اول فیلم و انعکاس ساختمانها و برجه‌های داخل آن نشان از پیشامدی می‌‌داد که جریان زندگی افراد فیلم را دچار چالش خواهد کرد. یا دست بانداژ شده هنگامه قاضیانی نشانه ناتوانی و بی‌تدبیری اوست که علی‌رغم حرف‌های خوبی که می‌زند عملا قادر به کنترل اوضاع نیست. ظاهرا در این فیلم کارگردان می‌خواهد به ما بگوید که وضعیت ایران معاصر اینگونه است. اگر اینگونه نمادین ببینیم می‌توان به فیلم پرداخت و آن را نقد کرد.
وحید مستغثانی در پاسخ به صحبت‌های بیگدلی گفت: یک زمانی در دهه 60 و 70 نماد خیلی در فیلم‌ها به کار می‌رفت مانند فیلم‌های پاراجانف و تارکفکی که ما هم متاسفانه به آنها می‌پرداختیم و آنها را تفسیر می‌کردیم. اما امروزه نماد حرف اول را نمی‌زند. فیلم اول باید قصه‌اش را بگوید به فرض اگر قابلیت‌های آن را داشت به نمادهای آن پرداخت. فیلم باید بدون لکنت حرفش را بزند.
محمد داوری تهیه کننده فیلم درباره فیلم زندگی آقای محمودی و بانو گفت: ممکن است این فیلم سینما نباشد خیلی‌ها گفتند که این یک نمایشنامه رادیویی است اما این مهم نیست. من فکر می‌کنم مضمونی که کارگردان و گروه تولید به دنبال القاء آن بودند حتی اگر این مفهوم فقط به یک نفر در سالن سینما منتقل شده باشد کفایت می‌کند. ما در این فیلم خواستیم که بحث گذشت از سنت به تجدد را به آن بپردازیم و زمینه را برای حرف زدن درباره آن فراهم کنیم.
در ادامه این جلسه آقای حجازی در پاسخ به تماشاگری که به انتقاد به لایف‌استایل شخصیت‌های فیلم داشت و ادعا می‌کرد که کارگردان به یک گفتمان و غیرواقعی در فیلم پرداخته است گفت: ما گفتمان وارد نکردیم این چیزی است که در اجتماع اتفاق افتاده است. ما نمی‌توانیم مانند کبک سرمان را زیر برف کنیم. با پاک کردن صورت مسئله، مسئله حل نمی‌شود. ما باید واقع‌بین باشیم و دلسوزانه به این معضلات اجتماعی نگاه کنیم.
بیگدلی در بخش آخر از صحبت‌های خود گفت: ما باید از سینماگرانی که دغدغه اجتماعی دارند خواهش کنیم که فیلم اجتماعی نسازند چون اینگونه فیلم‌ها این معضلات را بازتولید می‌کند من خواهش می‌کنم که با چماق رئالیته این معضلات را بر سر ما نکوبید. شما فکر می‌کنید که آمار بزهکاری، طلاق ویا روابط نامشروع را نداریم اما باید بدانیم که هیچ فیلمی، گفت‌وگوی تلویزیونی و هیچ رسانه‌ای در حل این مسئله به ما کمک نکرده است. فقط تنها کاری را که کرده‌اند باز تولید این مسائل بوده است./تسنیم
