به گزارش سراج24، شنبه 12 مرداد 92، آخرین روز کاری دولت جهادی محمود احمدی نژاد بود؛ چند سطری می‌نویسم برای تشکر...
سلام حاج محمود؛ امروز روز دلگیریست؛ گرمای نیمه مرداد گویی جای خود را با روزهای ابری دی ماه عوض کرده و چنان فضای حزن انگیزی درست کرده که بیا و ببین.
سلام بر مردی که یک تنه و تنها در برابر آماج حملات، تهمت‌ها و توهین‌ها ایستاد و لبیک گویان بدون چشم داشتی به سمت جلو تاخت و هدف رضایت صاحب عصر بود.
یادش بخیر محمودخان؛ سال 84 وقتی ستاد انتخاباتی ساده و بی‌آلایش و رنگ و روباخته تو را با عکس‌های سیاه و سفیدت دیدم به خودم گفتم بعضی‌ها چه اعتماد به نفسی دارند.
نزدیک که رفتم پیرمردی رو دیدم که می‌گفت پسرم اینجا ستاد مردمی است و ما پول نداریم و عاشق می‌خوایم و اونجا بود که مهرت به دلم نشست و شور و اشتیاقت برای خدمت را هم در رسانه‌ها دیدم؛ ماشاالله چه شوری بود!
به هر حال لغزش‌هایی بود و خطاهایی هم وجود داشت ولی 8 سال خدمت به محرومین و مستضعفین را لمس کردیم؛ در این مدت چه کاسه‌هایی داغ‌تر از آش دیدیم یا بگوییم داغ‌تر از آتش...
عده‌ای که بیرون گود نشسته و دستان آنها کوتاه شده بود از بیت المال و منزوی بودند شدند دایه مهربانتر از مادر؛ تهمت‌ها و توهین‌های ناروا زدند و ناجوانمردانه به سویت حمله کردند و هدف نظام بود که تو شدی وسیله.
آدم‌هایی که سال 88 ...
بی‌خیال؛ همیشه زمان خداحافظی دلگیر بوده و اگر بخوایم این اتفاقات رو مرور کنیم که بدتر؛ ما اعتقاد بر این داریم که پرچم این انقلاب را روزی خواهیم داد به دست صاحب الزمان (عج) ان‌شاالله و در آن دولت است که خطا نخواهیم داشت.
خدا نگهدارت باشد ای مرد روزهای سخت ... / فراسوی فرهنگ
