به گزارش گروه وبگردی « سراج24 »حجت‌الاسلام سید حسن معین‌شیرازی استاد حوزه و دانشگاه، پژوهشگر دینی و رئیس هیئت مدیره و عضو هیئت امنای بنیاد تاریخ پژوهشی ایران معاصر و عضو هیئت امنای دایرة‌المعارف انقلاب اسلامی ایران گفت: امام جواد(ع) در دهم ماه رجب سال 195 هجری در مدینه به دنیا آمدند و پدرشان امام رضا(ع) ایشان را از بابرکت‌ترین مولودها نام نهادند، مادر امام جواد(ع) خیزران یا سبیکه نام دارد که شاید از لحاظ خاندان به ماریه قبطیه، همسر بزرگوار پیامبر(ص) برسد.
حجت‌الاسلام معین‌شیرازی با بیان اینکه امامت منصبی الهی است، تصریح کرد: همانطور که جایگاه پیامبر، جایگاهی الهی‌گونه است امامت و جانشینی آن نیز از همین جایگاه و اولویت برخوردار است. امامت نیز رسالت ویژه‌ای مانند رسالت سنگین پیغمبری بر عهده دارد. امامت جریانی است که در زمان‌ها و شرایط مختلف؛ جامعه را از آسیب‌ها دور می‌کند و با راهنمایی‌های ارائه شده مردم را در مسیر روشنگر و مشخصی هدایت می‌کند. امام جواد(ع) با توجه به شرایط زمانشان، تاکتیک‌های خاصی را برای هدایت جامعه برگزیده بودند تا نقش امامت آن‌گونه که بر دوش ایشان نهاده شده به نتیجه مطلوب برسد.
وی با اشاره به اینکه در تاریخ اشخاص بسیاری تلاش کردند امام جواد(ع) را از میدان امامت به دور کنند، تصریح کرد: امام جواد(ع) تهدیدها را به فرصت بدل و از این تهدیدها بر علیه دشمنان و معاندان استفاده کردند. درمورد ائمه شبهه افکنی‌های بسیاری شده است در زمان کنونی هم این القاء شبهه‌ها ادامه دارد. یکی از مسائل مربوط به شبهه‌های امامت سن ائمه است که این شبهه درمورد دو تن از ائمه معصوم یعنی امام جواد(ع) و امام زمان(عج) زیاد به کار رفته است. این ائمه زمانی جانشین پدران‌شان شده‌اند که در هنگام ارتحال پدران بزرگوارشان نوجوان بوده و هنوز تکلیف نشده بودند.
این پژوهشگر دینی با توجه به بارزترین شبهه‌ای که پیرامون زندگی امام جواد(ع) مطرح است توضیح داد: بسیاری می‌گویند چگونه می‌شود کسی که هنوز به سن تکلیف نرسیده است بتواند متصدی منصب بزرگ امامت باشد؛ پاسخ این سوال در خود قرآن کریم وجود دارد وقتی حضرت مریم(س) قنداقه حضرت مسیح را در آغوش داشت و به طرف قومش برگشت قوم به ایشان اشکال می‌گیرند این بچه از کجا آمده است و نسبت‌های ناروا به او می‌دهند؛ به گهواره حضرت مسیح اشاره کرده و حضرت عیسی به زبان می‌آید و می‌گوید من بنده خدا هستم و خداوند من را پیامبر قرار خویش داده و علاوه بر این به من کتاب نیز عطا شده است. وقتی نوزادی می‌تواند فرستاده خدا قرار گیرد مسلماً فرد دیگری در جایگاه الهی می‌تواند جایگاه امامت را پذیرا باشد در داستان حضرت یحیی نیز این اتفاق افتاده که در قرآن روایت شده است.
حجت الاسلام معین‌شیرازی درمورد بررسی نقش امام جواد(ع) در بسترسازی جامعه در ایام غیبت امام زمان(عج) توضیح داد: به طور کلی مساله غیبت حضرت مهدی(عج) و مهدویت وعده‌اش در بیانات پیامبر اکرم با اسم، مشخصات، نشانه‌ها و ذکر آباء آمده است؛ و این امری نیست که ما شیعیان فقط ادعای آن را بکنیم؛ در کتب تمام مسلمانان اعم از شیعه و سنی این مساله مطرح شده و منجی‌گری حضرت مهدی(عج) معرفی شده است. با اینکه بسترسازی برای امامت و حکومت حضرت مهدی(عج) از زمان پیامبر آغاز شده است و این امر کاملا برای ایشان و ائمه بعد از ایشان روشن و مشخص شده اما جایگاه امام جواد(ع) در این بسترسازی نسبت به دیگر ائمه تفاوت دارد و این تفاوت به اشتراکی که میان جوادالائمه(ع) و حضرت مهدی(عج) وجود دارد برمی‌گردد که به امامت رسیدن در سنین کودکی است.
این پژوهشگر دینی برای روشن بودن امامت و جایگاه حضرت مهدی از زمان پیامبر به ماجرایی اشاره کرده و گفت: روزی در زمان پیامبر اکرم(ص) حضرت علی(ع) وارد مسجد می‌شوند و می‌بینند عمر کسی را با قدرت و قوه قهریه از مسجد بیرون برده و قصد جدا کردن سر او از بدنش را دارد. امیرالمؤمنین(ع) وقتی علت را جویا می‌شوند عمر در پاسخ به ایشان می‌گوید: این شخص ادعا کرده است من دجال هستم. حضرت علی(ع) جمله‌ای در پاسخ به ایشان می‌گوید که عمر آرام گرفته و دست برمی‌دارد. جمله امیرالمؤمنین این بود که اگر واقعا این شخص دجال باشد، کشنده دجال تو نیستی و اگر دجال نباشد تو شخص دیگری را بی‌جهت از روی ادعایی جاهلانه به قتل رسانده‌ای. از این روایت مشخص می‌شود در زمان پیامبر اکرم مسأله حضرت مهدی و دجال و امور مربوط به آن به قدری مطرح بوده است که عمر به خود اجازه می‌دهد شخص مدعی را به قتل برساند و سپس با توضیح کامل حضرت علی(ع) قانع شده و دست‌برمی‌دارد.
منبه: تسنیم
