به گزارش سراج24،منصوره جوانمرد و روح الله محمدی زوج آتشنشان ایرانی در برنامه صبح پارسی شبکه جام جم به بیان خاطراتی از شغل خود پرداختند.
منصوره جوانمرد گفت: وقتی زن و شوهر آتشنشان باشیم پیش میآید که ماموریت مشترک هم داشته باشیم. مدتی ایستگاهمان مشترک بود و وقتی ماموریتی برای اطفای حریق داشتیم با هم اعزام میشدیم. هماهنگی بین زوجین آتشنشان باعث میشود که عملیات بهتر انجام شود.
وی افزود: اغراق است اگر بگویم در عملیاتهای مشترک نگران یکدیگر نیستیم و حواسمان پرت همسرمان و سلامتی او نمیشود ولی آن هماهنگی که بین ما وجود دارد بر این نگرانی غالب میشود و باعث نمیشود که از مسئولیت اصلی مان دور بمانیم. این هماهنگی بین همه نیروهای آتشنشان زیاد است و رابطه بین همه ما باید رابطهای عاطفی باشد اما مسلما بین زوجین آتشنشان این رابطه و هماهنگی متفاوت تر است.
این بانوی آتشنشان ادامه داد: من در ایستگاه کرج فرمانده شیفت هستم که تیم را فرماندهی میکنم. هر ایستگاه سه شیفت و هر شیفت یک فرمانده دارد. فرماندهی سه شیفت در هر ایستگاه بر عهده مسئول ایستگاه بوده و همسرم مسئول ایستگاه ماست.
جوانمرد درباره علاقه فرزندشان به شغل مادر و پدرش، اظهار داشت: در ابتدای زندگی حضور هر دوی ما برای فرزندمان که حالا ۹ ساله دارد، کم بود و برای همین او علاقه چندانی به آتشنشان شدن نداشت اما حالا خودش هم پیگیر این شغل شده و دوست دارد آتشنشان شود.
وی گفت:لحظه لحظه کار ما حس عشق و علاقه به مردم است. حس نجات دادن جان یک انسان لذتی است که نمیتوان وصفش کرد، آن را خرید و یا به دستش آورد. حس فداکاری در همه همکاران هست و به نظرم کائنات و خدا این حس را در وجود ما قرار داده و نه تنها در محیط کاری بلکه در همه جای زندگی این حس را داریم.
این بانوی آتشنشان تصریح کرد:اگر فرزندمان بخواهد آتشنشان شود مطمئنا کمکش میکنیم و به او آگاهی میدهیم که خودش انتخاب کند اما او را اجبار به انتخاب این شغل نمیکنیم؛ چون من و همسرم اجبار نشدیم و علاقه قلبی ما بود و دوست داریم فرزندمان هم قلبی انتخابش کند.
جوانمرد افزود:سخت ترین ماموریتی که رفتم در سال 82 و زلزله بم بود که اولین و بزرگترین ماموریت رسمی من بود و به عنوان دلخراش ترین و غم انگیز ترین حادثهها کاریام از آن یاد میکنم.
وی یادآور شد:هنوز بعد از ۱۹ سال سابقه کاری نتوانستهام آن خاطرات تلخ را فراموش کنم. جسد مادری را از زیر آوار بیرون آوردیم که حین شیر دادن به فرزندش هر دو فوت شده بودند و هنگام بیرون آوردن جسد آنها دستانم میلرزید و هیچ وقت آن صحنه را فراموش نمیکنم.
در ادامه برنامه روح الله محمدی، گفت: از سال 79 پیگیر و علاقه مند به این حرفه بودم. در سال 81 موفق شدم پس از دادن تستها و آزمایشهای مختلف و مورد نیاز وارد شغل آتشنشانی شوم و توانستم به جایی که میخواستم در این شغل برسم. همسرم هم پیش از ازدواج آتشنشان بود و در همین حرفه با او آشنا شدم که این یکی از بزرگترین دستاوردهای من از آتشنشانی است.
وی بیان کرد:اکثر ماموریتهای ما خاطره خوبی ندارد اما یکی از ماموریتهایی که میتوان از آن به عنوان خاطره خوش یاد کرد، ماموریت آوار برداری بود که توانستیم بچهای را صحیح و سالم از زیر آوار در بیاوریم و آن لحظه که از سلامت او اطمینان یافتیم برای من خیلی لذت بخش بود.
این آتش نشان افزود:مردم میگویند آتش نشانی عشق است؛ میخواهم بگویم این عشق بین ما و مردم دو طرفه است.من در این سالها با همه تجاربی که کسب کردهام اما دوست دارم قوی تر از قبل کار کنم.
محمدی ضمن گرامی داشت یاد و خاطره شهدای پلاسکو، شهدای حادثه قطار و ۷ مهر 52 ادامه داد:امیدوارم همیشه روزهای مردم ایران پر از سلامتی و بدون حادثه باشد.