یه استکان طنز «سراج24»- علی سلطانی‌وش: ژانر وحشت یکی از ژانرهای اصلی سینمای جهان و ایران است که مخاطبان متعدد و البته خاص خود را دارد در این نوشتار کوتاه سعی شده است به تفاوت های کاربرد و کارکرد این ژانر در ایران و سینمای جهان بپردازیم
۱- در همه جای جهان ژانر وحشت را دربسترهای مختلفی مثل تخیلی علمی جنایی هیولایی و ... می سازند اما در ایران ژانر وحشت هیچ بستری ندارد جز قاتلی که در تاریکی و مه به سوی طعمه خود نزدیک می شود البته صدای پای قاتل روی پله ها که با سرعت فوق آهسته و سوباسایی می آید و آهنگ سوزناک آن را هم در ذهنتان متصور شوید.
۲- در همه جای دنیا ژانر وحشت شامل مولفه های ترس، خشم، وحشت و خیال و وهم می شود که با آمیزه ای از اینها ترس ناخودآگاهی را در ذهن مخاطب ایجاد می کند اما در ایران ژانر وحشت هیچ مولفه ای ندارد جز قاتلی که در تاریکی و مه به سوی طعمه خود نزدیک می شود البته صدای پای قاتل روی پله ها که با سرعت فوق آهسته و سوباسایی می آید و آهنگ سوزناک آن را هم در ذهنتان متصور شوید.
۳- در همه جای دنیا ژانر وحشت از مرحله نگارش تا مرحله تولید و مخصوصا پس از تولید (موسیقی، جلوه‌های ویژه و...)، تکنیک‌های قابل توجه تفکیک شده‌ای را می‌طلبد؛ تکنیک‌هایی که می‌بایست ملغمه‌ای از دانش آکادمیک و تجربی و باور عامیانه مردم و مسائل روانشناسی و جامعه شناسی باشد تا بتواند جامعیت ساختار خود را حفظ کند اما در ایران ژانر وحشت هیچ تکنیکی ندارد جز قاتلی که در تاریکی و مه به سوی طعمه خود نزدیک می شود البته صدای پای قاتل روی پله ها که با سرعت فوق آهسته و سوباسایی می آید و آهنگ سوزناک آن را هم در ذهنتان متصور شوید.
۴- ساخت یک فیلم پرتعلیق در حوزه وحشت، در همه جای دنیا نیاز به سطح بالایی از تخصص و فن در تمام زمینه‌ها، از طرح ابتدایی و بسط آن تا فیلمبرداری، کارگردانی، موسیقی، جلوه‌های ویژه و حتی صداگذاری و طراحی‌های صحنه و لباس دارد اما در ایران ژانر وحشت هیچ تخصص و فنی ندارد جز قاتلی که در تاریکی و مه به سوی طعمه خود نزدیک می شود البته صدای پای قاتل روی پله ها که با سرعت فوق. آهسته و سوباسایی می آید و آهنگ سوزناک آن را هم در ذهنتان متصور شوید.
و در پایان باز هم متذکر می شود که حرکت سوباسایی و اهنگ سوزناک فراموش نشود...
