به گزارش سراج24،حسین راغفر، عضو هیأت علمی دانشگاه الزهرا(س) در گفتگو با «نسیم» در خصوص کارکرد اتاق های بازرگانی و تاثیر گذاری آن ها در اقتصاد ایران اظهار کرد: متاسفانه در حال حاضر چیزی به نام پارلمان بخش خصوصی نداریم و اتاق بازرگانی موجود با اتاقی که در گذشته از سال 1305 تشکیل شده است، تفاوت دارد.
وی با اشاره به هدف شکل گیری اتاق های بازگانی بیان کرد: زمانی که اتاق بازرگانی تشکیل شد، پایه گذاران آن افراد خوشنامی بودند و هدفشان خدمت به اقتصاد کشور بود.
این اقتصاددان افزود: در گذشته فعالیت تجار و بازرگانان در اتاق های بازرگانی شفاف و روشن بود و در واقع این اتاق یکی از نهادهای مدنی بود که در حوزه اقتصاد کشور شکل گرفت.
دخالت دولت ها در اتاق بازرگانی
راغفر با انتقاد از دخالت دولت ها در اتاق های بازرگانی بیان کرد: دولت های مختلف سعی کردند که ظرفیت اتاق بازرگانی را مصادره کنند، و در نهایت این نهاد تحت غلبه قوانین کنترلی دولت قرار گرفت و به تدریج نقش مهم خود را در جامعه از دست داد.
وی به انتقال بخش تولیدی به اتاق بازرگانی اشاره کرد و گفت: بخشی از فعالیت های این اتاق هم مفید بوده که از جمله آن ها می توان به پیوستن بخش های تولیدی به اتاق بازرگانی اشاره کرد که در نهایت اتاق بازرگانی را به اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی کشور تبدیل کرد.
نفوذ یک حزب سیاسی در اتاق بازرگانی
این اقتصاددان به تغییر اتاق بازرگانی در دو دهه اخیر اشاره و به نسیم توضیح داد: در دو دهه اخیر نشانه های خوبی از فعالیت اتاق های بازرگانی وجود ندارد و متاسفانه اتاق های بازرگانی تحت نفوذ یک حزب خاص سیاسی فعالیت می کنند.
راغفر افزود: تفکر تجاری خاصی در اتاق های بازرگانی وجود دارد که به سلطه واردات و تجارت توجه دارند و این مسئله روی ماهیت اتاق بازرگانی تاثیر گذاشته است.
وی گفت: بسیاری از فعالیت های اتاق از همان ابتدا پاک و روشن بود، و اعضای اتاق اقداماتی را می کردند که در معرض دید عموم قرار داشت، اما امروز واقعا نمی دانیم که در اتاق های بازرگانی چه اتفاقاتی می افتد.
این اقتصاددان با انتقاد از رویه فعلی اتاق های بازرگانی تصریح کرد: متاسفانه اتاق های بازرگانی بیشتر از این که در خدمت مصالح ملی و اقتصادی باشند و به بخش خصوصی کمک کنند، در خدمت یک گروه خاصی از تجار قرار گرفته است.
راغفر خاطرنشان کرد: حرکت اتاق بازرگانی در راستای تولید بسیار کند انجام می شود و عمدتا در خیلی از مسائل اصلی اقتصاد کشور سکوت کرده و با دولت های مختلف رابطه برقرار می کند.
هدف اعضای اتاق بازرگانی از ارتباط با افراد دورن قدرت
وی تصریح کرد: افراد عضو اتاق بازرگانی سعی می کنند که از ارتباط با افراد درون قدرت و جریان های وابسته به آن ها بهره برداری اقتصادی کنند و در خلاف جهت مصالح ملی و بخش خصوصی حرکت کنند.
این عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا (س) بر همین اساس افزود: اتاق بازرگانی هیچ موضع گیری شفاف و روشنی در مورد مسائل صادرات و واردات کشور ندارد و حزبی که بیشتر اعضای اتاق متعلق به آن هستند، مناقع خود را در سکوت می بینند.
راغفر به مشکلات سال های اخیر اقتصاد ایران اشاره و به نسیم خاطرنشان کرد: در سال های اخیر تولید آسیب جدی دیده است و همواره یک امر پرمخاطره و سخت به حساب آمده است و در آن نظام بانکی هم مشکلات متعددی در این خصوص داشته و در تامین اعتبارات مورد نیاز این بخش ناتوان بوده است.
وی ادامه داد: با وجود این مشکلات هیچ وقت مشاهده نشده که اتاق بازرگانی موضع گیری شفافی را در این خصوص ارائه کند و در واقع اعضای اتاق هیچ گاه دغدغه تولید نداشته اند.
ارتباطات خارجی اعضای اتاق شفاف نیست
این اقتصاددان با انتقاد از ارتباطات خارجی اتاق بازرگانی بیان کرد: در ارتباطات خارجی اتاق بازرگانی فضای بسته ای حاکم است و معلوم نیست چه گفتگوها و مذاکراتی در این خصوص صورت گرفته است.
راغفر اضافه کرد: به نظر می رسد در ارتباطات خارجی اتاق بازرگانی بیش از هر چیز منافع یک عده از فراد خاص در بخش تجاری در نظر گرفته می شود که نگاه قالب ان هم اغلب واردات محور بوده و مصالح ملی و بخش خصوصی مغفول مانده است.
وی بر همین اساس گفت: بنابراین به نظر می رسد اتاق بازرگانی ان طور که انتظار می رفته است عمل نکرده و مصالح ملی و بخش خصوصی را زیر پا گذاشته است، تا در خدمت عده ای خاص باشد.
این اقتصاددان با انتقاد از رویه موجود در اتاق بازرگانی تهران تصریح کرد: اتاق بازرگانی تهران نقش برجسته ای در اقتصاد کشور دارد، زیرا تهران یک سوم از اقتصاد کشور را شامل می شود، اما با یان وجود تاکنون هیچ نوع برنامه مشخصی برای اتاق تهران ارائه نشده است.
راغفر عنوان کرد: مشخص نیست که درآمدهای اتاق تهران صرف چه مواردی می شود و آیا در خدمت منافع فعالان بخش خصوصی بوده است و با در خلاف این مسیر حرکت کرده است.
وی با اشاره به هدف اعضای اتاق بازرگانی در ایجاد ارتباط با مسئولان دولت ادامه داد: اعضای اتاق بازرگانی با ایجاد ارتباط با مسئولان دولتی به دنبال سهیم شدن گروه خاصی از درآمدهای نفتی و گرفتن امتیازهایی برای خصوصی سازی هستند و با این ارتباطات انحصارهایی برای منافع اختصاصی خود ایجاد کرده اند.
این عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا(س) به افزایش قیمت ارز در چند سال اخیر اشاره و تصریح کرد: زمانی که قیمت ارز افزایش یافت و منافع ملی آسیب دید، اعضای اتاق بازرگانی در کمال تعجب سکوت کردند، زیرا به دنبال منافع عده خاصی بودند.
تلاش دولتی ها برای ورود به اتاق بازرگانی
راغفر به نشانه هایی از نفوذ دولتی ها به اتاق بازرگانی اشاره و به نسیم بیان کرد: در حال حاضر گروههایی در حال تلاش هستند که افراد دولتی را وارد اتاق بازرگانی کنند، زیرا اتاق یک نهاد مدنی در اقتصاد کشور است.
وی افزود: دولتی ها تلاش می کنند که هم سهمی در اتاق بازرگانی داشته باشند و هم سهمی در توزیع منابع عمومی و این نگاه تغییر نکند، اتاق بازرگانی از رسالت اصلی خود دور خواهد بود.
این اقتصاددان با انتقاد از بی تفاوتی اتاق بازرگانی نسبت به گرفتاری اصلی کشور خاطرنشان کرد: اعضای اتاق بازرگانی نسبت به بیکاری که گرفتاری اصلی کشور بی تفاوت هستند و متاسفانه این مسئله باعث می شود که بخش تولید ریشه کن شود.
نگاه واردات محور اعضای اتاق بازرگانی
راغفر با بیان این مطلب که " اعضای اتاق بازرگانی نگاهی به صادرات ندارند " عنوان کرد: بخش صادرات در تجارت خارجی اهمیت فراوانی دارد، و تجارت خارجی تنها منحصر به واردات نمی شود ولی اعضای اتاق بازرگانی به حضوزه صادرات توجهی نمی کنند.
وی گفت: در مجموع عملکرد اتاق های بازرگانی قابل دفاع نبوده است و این انتظار وجود دارد که در دوره بعد این اتاق ها به سمت حمایت از بخش تولید به ویژه بخش خصوصی فعال در این عرصه حرکت کنند.
این اقتصاددان با اشاره به نیاز کشور به فعالان بخش خصوصی در حوزه تولید به نسیم تصریح کرد: کشور بدون بخش خصوصی در بخش های تولید و صنعت توانایی رشد و خلق ارزش افزوده را ندارد، بنابراین باید مطالبات بخش خصوی در اتاق های بازرگانی دنبال شود.
راغفر در پایان با اشاره به لزوم کوتاه شدن دست احزاب سیاسی از اتاق های بازرگانی بیان کرد: اتاق بازرگانی ایده آل باید از دست احزاب سیاسی کوتاه باشد و به عنوان یک سکو برای منافع اقتصادی عده ای خاص، فعالان عرصه واردات و افراد درون قدرت کوتاه شود تا به رونق تولید در کشور کمک کند.
