سراج24[: امام جعفر صادق علیه‌السلام فرمودند:
(در روز قـیـامت) خـداوند، جـلّ ثناؤه، همچنان که برادرى از برادرش پوزش مىخواهد، از بنده مؤمن نیازمند خود در دنیا، دلجویی می‌کند و مىفرماید: به عزّت و جلالم سوگند که من تو را در دنیا از سر خواریت نزد من، محتاج نکردم. اکنون این سرپوش را بردار و ببین به جاى دنیا به تو چه دادهام. او سرپوش را بردارد و گوید: با این عوضى که به من دادى مرا چه زیان اگر آنچه را در دنیا از من گرفتى.
متن حدیث:
الإمامُ الصّادقُ علیه‌السلام :
إنّ اللّهَ جلَّ ثناؤهُ لَیَعتَذِرُ إلى عَبدِهِ المؤمنِ الُمحْوِجِ فی الدنیا کما یَعتَذِرُ الأخُ إلى أخیهِ ، فیَقولُ : وعِزَّتی وجَلالی ، ما أحوَجتُکَ فی الدنیا مِن هَوانٍ کانَ بِکَ عَلَیَّ ، فارفَعْ هذا السَّجْفَ فانظُرْ إلى ما عَوَّضتُکَ مِن الدنیا . قالَ : فَیَرفَعُ فیَقولُ : ما ضَرَّنی ما مَنَعتَنی مع ما عَوَّضتَنی؟!
«اصول کافی، جلد2، صفحه 264- منتخب میزان‌الحکمة،ص452»
