بنیامین نتانیاهو در سال ۱۹۴۹ میلادی در شهر تل آویو متولد شد. مادر او زیلا و پدر او پروفسور بن‌زیون نتانیاهو است. او در اورشلیم بزرگ شده است و خانواده او بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۸ و دوباره بین ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷، مدتی در ایالت متحده آمریکا زندگی کردند.
البته چندی پیش شبکه دو تلویزیون رژیم صهیونیستی در خبری اعلام کرد: «بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر این رژیم در سال 1949 در شهر حالوف واقع در شمال سودان به دنیا آمده است. اسم واقعی نتانیاهو، عبدالرحمن شائول است و شناسنامه سودانی دارد. نزدیکان نتانیاهو پوستی تیره همانند آفریقایی‌ها دارند و خانواده وی از خانواده‌های متمول و ثروتمند سودان بودند که اراضی زیادی در سودان دارند.»
بنابر این گزارش، خانواده نتانیاهو در زمینه تجارت، واردات و صادرات شهرت زیادی دارند. زمانی که جعفر المنیری، رئیس‌جمهوری سودان شد، خانواده نتانیاهو مجبور به مهاجرت به اراضی اشغالی شدند چرا که المنیری خرید و فروش الکل و مشروبات را منع کرد.
برخی از افراد خانواده وی نیز تصمیم گرفتند به آمریکا بروند. نتانیاهو در زمان نوجوانی و در سن 15 سالگی به اراضی اشغالی مهاجرت کرده و نام خود را تغییر داد و در زمانی که جذب ارتش شد، زبان عربی را به خوبی فرا گرفت.
در سال ۱۹۶۷ به اسرائیل بازگشت و به عضویت در یگان تکاوری فوق ویژه ستاد کل فرماندهی و عملیات ارتش اسرائیل به نام یگان سایرت متکل پیوست. وی افسر یگان ویژه ضد ترور بود که وظیفه اصلی این یگان شناسایی و ترور مبارزان فلسطینی است.
نتانیاهو در چندین جنگ شرکت داشته است، از جمله در عملیات فرودگاه بیروت در سال 1970 که به هنگام ربوده شدن هواپیمای "سابانا " مجروح شد. وی در سال 1972 ارتش را رها کرد.
او دوباره در سال ۱۹۷۲ به آمریکا بازگشت و تحصیلات خود را در مؤسسه فناوری ماساچوست آغاز کرد.
هنگامی که یوم کیپور در سال ۱۹۷۳ آغاز شد، او به سرزمین های اشغالی بازگشت و به نیروهای نظامی مشغول به جنگ در کانال سوئز و ارتفاعات جولان پیوست. پس از اتمام جنگ، به بوستون بازگشت و کارشناسی خود در رشته معماری را به پایان رساند، کارشناسی ارشد در رشته مدیریت اجرایی دریافت کرد و سپس به تحصیل علوم سیاسی در دانشگاه هاروارد پرداخت.
در طی سال‌هایی که در بوستون تحصیل می‌کرد، با همسر اولش میریام ملاقات کرد و با او ازدواج کرد و فرزند اول خود به نام «نوا» را به دنیا آوردند. پس از فارغ‌التحصیلی از هاروارد، در یک دفتر مشاوره مالی مشغول به کار شد و همچنین به فعالیت‌های اطلاعاتی اسرائیل در آمریکا پرداخت.
یوناتان، برادرش که از فرماندهان عملیاتی یگان ویژه سایرت متکل بود، در تاریخ ۴ ژوئیه ۱۹۷۶ میلادی و در جریان عملیات آزادسازی مسافران اسرائیلی هواپیمایی فرانسه که توسط چریک‌های فلسطینی به گروگان گرفته شده و به اوگاندا منتقل شده بودند، کشته شد. وی از قهرمانان ملی در اسرائیل به شمار می‌رود.
بنیامین نتانیاهو دارای مدرک کارشناسی در رشته معماری و کارشناسی ارشد در مدیریت اجرایی از دانشگاه‌ام‌آی‌تی است. وی مدرک دکترای خود را از هاروارد در رشته علوم سیاسی کسب کرده است.
در سال 1982 به درخواست "موشه آرنز " وزیر جنگ سابق رژیم صهیونیستی به عنوان نایب رئیس هیأت اعزامی این رژیم به واشنگتن رفت. این هیأت وظیفه بررسی نحوه همکاری استراتژیک میان آمریکا و اسرائیل را به عهده داشت. از سال 1984 تا 1988 سفیر رژیم صهیونیستی در سازمان ملل شد. در سال 1988 نتانیاهو معاون وزیر امور خارجه و از سال 1991 نیز معاون "اسحاق شامیر " نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بود. از سال 1996 تا 1999 به عنوان نهمین نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی انتخاب شد و همزمان مسئولیت وزارت اسکان را نیز در دست داشت.
نتانیاهو در ارتش اسرائیل
نتانیاهو در انتخابات سال 1999 رقابت را به حریف اصلی خود یعنی "ایهود باراک " رئیس حزب کار رژیم صهیونیستی واگذار کرد، اما همچنان به عنوان یک بازیکن فرعی در صحنه سیاسی رژیم صهیونیستی خود را نگه داشت.
وی در سال 2002 و هنگامی که "آریل شارون " یکی از سران راستگرای رژیم صهیونیستی قدرت را در دست گرفت و بعد از استعفای "دیوید لوی " به منصب وزارت خارجه این رژیم منصوب شد. بعد از آن نیز از سال 2003 تا 2005 وزیر دارایی رژیم صهیونیستی شد. در سال 2005 بعد از اینکه نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی که خود یکی از افراطی‌ترین سران اسرائیل بود و به علت کشتار مردم فلسطین به "قصاب صبرا و شتیلا " معروف شده بود، طرح خروج از نوار غزه را مطرح کرد. نتانیاهو به عنوان اعتراض به این طرح از کابینه شارون کناره‌گیری کرد.
بعد از اینکه شارون در پی تشدید اختلافات با حزب لیکود در پی تصمیم به عقب‌نشینی یک‌جانبه از غزه از لیکود خارج شد و حزب به اصطلاح میانه‌رو "کادیما " را تاسیس نمود، نتانیاهو بار دیگر به ریاست لیکود برگزیده شد تا این حزب همچنان در مواضع افراطی خود باقی بماند.
افراط گرایی لیکود تا حدی بود که آنها با به کارگیری کارگران فلسطینی از کرانه باختری و نوار غزه در بخش صهیونیست‌نشین فلسطین اشغالی نیز به شدت مخالف بودند. آنها همچنین طرح "نقشه راه " را به علت آنچه آن را نبود شریک فلسطینی قانونی می‌نامیدند، رد کرده و آن را فرسوده خواندند.
بنیامین نتانیاهو هم‌اکنون رهبر حزب راستگرای لیکود است. حزب لیکود به رهبری وی در انتخابات سراسری اسرائیل (۲۰۰۹) موفق به کسب ۲۷ کرسی، از پارلمان ۱۲۰ عضوی اسرائیل شد.
در تاریخ ۲۰ فوریه ۲۰۰۹ میلادی، شیمون پرز، رئیس رژیم صهیونیستی از بنیامین نتانیاهو، خواست تا در مقام نخست‌وزیر، دولت جدید اسرائیل را تشکیل دهد.
در تاریخ ۱ آوریل ۲۰۰۹ میلادی، بنیامین نتانیاهو، کابینهٔ جدید خود را به کنست معرفی کرد و با دریافت ۶۹ رای موافق، ۴۵ مخالف، ۱ رای ممتنع و ۵ غایب، موفق به گرفتن رای اعتماد برای دولت جدید اسرائیل شامل ۳۰ وزارتخانه شد. در دولت بنیامین نتانیاهو، ۲ وزیر زن و ۵ وزیر روسی‌الاصل حضور دارند.
کابینه اسرائیل در تاریخ ۱۶ فروردین ۱۳۸۸ (۵ آوریل ۲۰۰۹)، به پیشنهاد بنیامین نتانیاهو، عوزی آراد را به سمت رئیس شورای عالی امنیت ملی اسرائیل منصوب کرد.
نتانیاهو 5 کتاب نیز در زمینه های مختلف سیاسی، بین المللی و تروریسم نوشته است. در سال 2005 و در نظرسنجی پایگاه خبری یدیعوت آحارونوت، وی به عنوان هجدهمین اسرائیلی منتخب تاریخ این رژیم انتخاب شد.
در سال 2010 نشریه انگلیسی "نیو استیتسمن" (New Statesman) نتانیاهو را در لیست 50 چهره تاثیرگذار جهان سیاست و در رده 11 قرار داد و در سال 2012 از سوی نشریه صهیونیستی جروزالم پست نامش در بین 50 یهودی تاثیرگذار قرار گرفت.
نتانیاهو و اسرائیل
نخست وزیر تندخو، عصبی و جنگ طلب اسرائیل و رئیس حزب لیکود یکی از افراطی ترین احزاب این رژیم، دوران پر نشیبی را طی کرد و شرایط بی سابقه ای را برای این رژیم جعلی رقم زد.
در دوره چهار ساله اخیر نخست وزیری نتانیاهو، اسرائیل با بدترین شرایط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی خود از زمان تاسیس روبرو بوده است تا جایی که این رژیم پدیده های بی سابقه ای نظیر خودسوزی و تظاهرات را به خود دید. در بعد سیاسی نیز اسرائیل در منزوی ترین وضعیت بین المللی بسر می برد و حتی با اولین و نزدیکترین هم پیمان خود نیز روابط چندان مناسبی ندارد. این مسئله تا آنجا مشهود است که حتی مئیر جاودانفر، کارشناس صهیونیست صدای آمریکا، به صراحت با انتقاد از سیاست های نتانیاهو، نسبت به آینده رژیم صهیونیستی ابراز نگرانی می کند که جام نیوز در خبری تحت عنوان"زمزمه های فروپاشی اسرائیل در صدای آمریکا " سخنان وی را منعکس کرد.
بسیاری از کارشناسان داخلی این رژیم و مقامات سابق اسرائیل، تندخویی، عصبی بودن و افراطی گری نتانیاهو را مهمترین عامل مشکلات امروز می دانند.
آخرین اقدام خصمانه نتانیاهو نیز شروع حمله همه جانبه به غزه در سال گذشته – جنگ هشت روزه – بود که با شکست مفتضحانه و اعلام درخواست آتش بس از سوی اسرائیل همراه شد و موجی از اعتراض و ترس را در میان ساکنان شهرک های اشغالی به وجود آورد.
نرخ بیکاری در اسرائیل در دوره نتانیاهو به بیش از 25 درصد افزایش یافت.
یکی دیگر از نشانه‌های رو به زوال و ضعف بودن اسرائیل و شخص نتانیاهو، نتایج انتخابات اخیر در اسرائیل است که حزب نتانیاهو در ائتلاف با حزب لیبرمن با فاصله‌ای اندک توانستند اکثریت کرسی‌های کنست این رژیم را به خود اختصاص دهند. پس از آن نیز این ائتلاف شکننده برای تشکیل کابینه جدید مجبور به ائتلاف با سایر احزاب رقیب شد تا در اولین گام، اختلافات نتانیاهو با کابینه جدید نمایان شود.
در کابینه جدید موشه یعالون به عنوان وزیر جنگ جدید این رژیم انتخاب شده است که در مورد مسئله برخورد با ایران، همانند بسیاری از مقامات این رژیم، با نتانیاهو اختلاف نظر اساسی دارد و هرگز موافق اقدام نظامی و تهدید ایران نیست.
روند رو به زوال نتانیاهو همچنان ادامه دارد و بی‌بی تندخو و افراطی، خود و رژیم اشغالگر قدس را روز به روز به سقوط نزدیک‌تر می‌کند. اختلافات با اوباما موجب شده است نتانیاهو نقطه اتکای خود را از آمریکا به سمت اروپا تغییر دهد زیرا پس از دوره چهارساله ریاست جمهوری اوباما و برخورد سرد با وی دریافته است که آمریکا دیگر حامی بی چون و چرای سیاست‌های اسرائیل نخواهد بود.
نتانیاهو و فلسطین
بنیامین نتانیاهو، وعده‌های انتخاباتی متعددی را در راستای انتخابات سراسری اسرائیل (۲۰۰۹) داد. از آن‌جمله، وی در دیدار از شهر اشکلون وعده داد که در صورت دستیابی به مقام نخست‌وزیری اسرائیل، حکومت حماس در نوار غزه را سرنگون خواهد کرد.
بنیامین نتانیاهو همچنین وعده داده است تا "رشد طبیعی شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانه باختری رود اردن را ادامه دهد، با برچیدن شهرک‌ها مخالفت کند، از دادن امتیاز درباره تقسیم اورشلیم به فلسطینی‌ها خودداری ورزد و سرانجام اینکه به توافقات پشت‌پرده دولت‌مردان سابق اسرائیل با حکومت خودگردان فلسطین تعهدی نداشته باشد."
در ویدیویی که از نتانیاهو در سال ۲۰۰۱ بدون آگاهی خودش ضبط شده است، درباره معاهده اسلو می‌گوید: «قبل از انتخابات از من پرسیدند که آیا به معاهدات اسلو پایبند خواهم بود. من گفتم که خواهم بود، ولی ... معاهدات را طوری تفسیر خواهیم کرد که از پیشتازی به سمت مرزهای ۶۷ جلوگیری کنم.»
در سال ۲۰۱۱ در سخنرانی که درباره کنگره آمریکا انجام داد، نتانیاهو بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ را رد کرد. او آمادگی اسرائیل را برای سازش‌هایی دردناک جهت دستیابی به صلح با فلسطینیان اعلام کرد. نتانیاهو همچنین با تقسیم بیت‌المقدس و حق بازگشت آوارگان فلسطینی و خانواده‌هایشان مخالفت کرد. نتانیاهو گفت که اسرائیل آماده است شماری از آبادی‌های مناقشه‌برانگیز یهودی‌نشین در کرانه‌ی باختری رود اردن را واگذار کند، ولی در عوض چند آبادی را اشغال خواهد کرد.
در تاریخ ۱۴ ژوئن ۲۰۰۹ میلادی، بنیامین نتانیاهو، در سخنرانی در دانشگاه تل‌آویو برای اولین بار با تشکیل کشور مستقل فلسطینی به طور مشروط موافقت کرد. او بازگشت آوارگان فلسطینی را منتفی و اورشلیم را پایتخت واحد و ابدی اسرائیل دانست و غیرنظامی‌شدن مناطق فلسطینی و به رسمیت‌شناختن اسرائیل، به عنوان یک دولت یهودی از سوی فلسطینی‌ها را پیش‌شرط موافقت با تشکیل کشور فلسطینی دانست.
نتانیاهو و آمریکا
سیاست های افراطی نتانیاهو، اسرائیل را به هم پیمانی پر هزینه برای آمریکا تبدیل کرده است که منافع ایالات متحده در خاورمیانه را تحت الشعاع خود قرار داده است.
آرون دیوید میلر مشاور وزرای خارجه آمریکا در دوره های مختلف در مورد رابطه اوباما و نتانیاهو می گوید: «رابطه اوباما و نتانیاهو خراب ترین و ناکارآمدترین رابطه ای است که تا کنون دیده ام.»
سابقه روابط مشکل دار رؤسای جمهور آمریکا با نخست وزیران اسرائیل از حزب لیکود به دهه های قبل نیز بازمیگردد. بیل کلینتون نیز بشدت با نتانیاهو مشکل داشته و نخست وزیر اسرائیل وی را تا سر حد عصبانیت پیش برده است. کلینتون پس از اولین جلسه اش با نتانیاهو در سال 1996 که بشدت از مواضع وی عصبانی شده بود، بر سر اطرافیانش فریاد زد که "اینجا ابر قدرت کیست؟!"
اما این تفاوت دیدگاه ها از چه زمانی میان مقامات آمریکا و نتانیاهو بوجود آمد؟
جفری گلدبرگ روزنامه‌نگار سرنشان آمریکایی و نزدیک به دولت اوباما، در سایت بلومبرگ از اختلاف شدید میان اوباما و نتانیاهو و آخرین صحبت‌های اوباما در این باره نوشته است.
گلدبرگ با اشاره به اختلافات اوباما و نتانیاهو طی چهارسال گذشته نوشته است کاخ سفید تا کنون بارها به نتانیاهو در مورد مواضعش در قبال ایران و سوریه تذکر و پیغام داده است.
گلدبرگ در مطلب خود در بلومبرگ که تلویحا از زبان مقامات بلندپایه کاخ سفید نقل شده است، عدم اطمینان کاخ سفید به نتانیاهو و ناامیدی از وی را بازتاب داده است. وی در مقاله خود می‌نویسد اوباما از تصمیم نتانیاهو به ادامه شهرک‌سازی در منطقه‌ای نزدیک بیت‌المقدس اطلاع داشت اما حتی ناراحتی خود را نیز ابراز نکرد و به خود زحمت عصبانی شدن و واکنش نشان دادن را به خود نداد. اوباما به اطرافیان خود صراحتا گفته است که انتظار این گونه اقدامات از نتانیاهو را دارد و در برابر اقدامات مخرب و متناقض او دیگر مقاوم شده است!
به گفته گلدبرگ، پس از انتخاب شدن فلسطین به عنوان عضو ناظر در سازمان ملل، اوباما در جمعی خصوصی گفت "اسرائیل نمی‌داند که منافعش در چه چیزی است". وی همچنین در مورد تصمیم نتانیاهو به ادامه شهرک‌سازی‌ها گفته است: «نتانیاهو اسرائیل را به سوی انزوای کامل بین‌المللی می‌برد.»
به اعتقاد اوباما، اگر دولت کوچک اسرائیل که در منطقه‌ای نه چندان مهمان‌نواز تشکیل شده، تنها دوست و متحد خود – آمریکا – را از دست بدهد، نابود خواهد شد. ایران تهدیدی کوتاه مدت برای اسرائیل است، اما رفتار مقامات خود اسرائیل در بلند مدت دولت اسرائیل را تهدید می‌کند.
به گفته گلدبرگ اوباما معتقد است نتانیاهو سیاستمداری بزدل است اما رهبری بلامنازع در اسرائیل است که با این حال تمایلی به استفاده از سرمایه سیاسی در جهت پیشبرد طرح سازش و توافق با فلسطین ندارد.
عصبانیت و ناراحتی آمریکا و شخص اوباما از رفتارهای نتانیاهو وهزینه هایی که بر آمریکا تحمیل کرده است به حدی رسید که وی در دیدار با سارکوزی در حاشیه اجلاس گروه 20 در کن فرانسه، در گفتگویی خصوصی از دروغگویی نتانیاهو به یکدیگر شکایت کردند که روشن ماندن میکروفن باعث فاش شدن این صحبت های خصوصی شد.
سارکوزی در این گفتگو به اوباما می گوید که از دروغ های نتانیاهو خسته شده است...و اوباما نیز اینگونه پاسخ می دهد: من چه باید بگم که هر روز باید با او سر و کله بزنم...!
براساس اخبار منتشر شده در زمان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، نتانیاهو تلاش گسترده ای را برای پیروزی میت رامنی رقیب باراک اوباما به کار بسته بود و بدلیل همسویی جمهوری خواهان با سیاست های افراطی نتانیاهو، میت رامنی به نامزد مورد حمایت اسرائیل تبدیل شد.
همین حمایت نتانیاهو از رقیب اوباما، رئیس جمهور آمریکا را به انتخاب وزرای جدید خارجه و دفاعی سوق داد که حداقل در مواضع، بسیار با آنچه لابی اسرائیل می پسندید تفاوت داشت. حتی پیش از انتخابات آمریکا و مشخص شدن نتیجه آن، بسیاری از نزدیکان اوباما وعده انتقام اوباما را به گوش نتانیاهو رسانده بودند.
نتانیاهو و ایران
بنیامین نتانیاهو از مخالفین سرسخت جمهوری اسلامی ایران است و با ادعای دروغین تلاش ایران برای دستیابی به سلاح هسته ای، در هر موقعیتی علیه جمهوری اسلامی سخنرانی می کند و ایران را مهمترین تهدید برای موجودیت و امنیت اسرائیل قلمداد می‌کند.
نخست وزیر رژیم صهیونیستی، مدت هاست ایران را تهدید به حمله نظامی می کند اما همانطور که اکثر کارشناسان گفته اند، این تهدیدات صرفاً جنگ تبلیغاتی بوده و هرگز نتانیاهو چنین جراتی را نخواهد یافت.
در فتنه 88، بنیامین نتانیاهو به شدت از فتنه گران حمایت و آنها را نمایندگان حقیقی ملت ایران خطاب کرد و خواهان حمایت جامعه جهانی به خصوص آمریکا از آنها شد.
وی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۲، محور اصلی سخنان خود را برنامه هسته‌ای ایران قرار داد. او خط قرمزی برای برنامه هسته‌ای ایران تعیین کرد. نتانیاهو که تصویری از یک بمب فرضی را به حاضرین نشان داد و گفت که ساختن بمب اتم سه مرحله دارد. مرحله اول که هفتاد درصد راه است ایجاد اورانیوم غنی‌سازی شده با درصد کم به مقدار کافی است، که ایران این مرحله را تمام کرده است. مرحله دوم که پایان آن نود درصد راه است ایجاد اورانیوم غنی‌سازی شده با درصد بالا به مقدار کافی است. سپس او با ماژیک قرمز رنگی خط قرمزی رسم کرد را در بخش نود درصد کشید و گفت اینجا خط قرمز ماست. او گفت خط قرمزها از جنگ جلوگیری می‌کنند.
پس از این سخنرانی افراد مختلفی تصویر نتانیاهو در حال کشیدن خط قرمز را ویرایش کردند و آن را در شبکه اجتماعی تویتر به سخره گرفتند.
در ۵ اکتبر ۲۰۱۳ (۱۳ مهر ۱۳۹۲) نتانیاهو مصاحبه‌ای با بخش فارسی بی‌بی‌سی انجام داد. در این گفتگو درباره وضعیت آزادی در ایران گفت: «اگر مردم ایران واقعا اختیاری داشتند، روحانی را به ریاست جمهوری انتخاب نمی‌کردند. شما ۷۰۰ کاندیدا داشتید. آنها ۷۰۰ کاندیدا را رد صلاحیت کردند و فقط یک درصد از آن تعداد را باقی گذاشتند که رقابت کنند.»
سپس در ادامه گفت: «من فکر می‌کنم اگر مردم ایران آزاد بودند، شلوار جین می پوشیدند، به موسیقی غربی گوش می‌دادند و انتخاباتی آزاد می داشتند.»
این سخنان مضحک و دور از واقعیت با واکنش گسترده ایرانیان مواجه شد.
این مصاحبه و واکنش ها به آن در اخبار جام نیوز انعکاس یافته کخ می تواند برای مشاهده آنها به لینک های زیر مراجعه کنید.
سوژه داغ فضای مجازی؛ شلوار جین هامون تو حلق نتانیاهو!
کادوی شلوار جین ایرانی ها برای نتانیاهو
نتانیاهو، بی بی سی فارسی را راضی کرد/ کاملا درست و حرفه ای بود!
تعجب بی بی سی از کمپین ایرانی ها علیه نتانیاهو
منابع:
ویکی پدیا
فلسطین الیوم
فارس
مشرق
تابناک
ایسنا
خبرآنلاین
اندیشه سیاسی
سیمرغ
