به گزارش «سراج24»، در آستانه دهم ماه مبارک، سالروز وفات حضرت خدیجه کبرى(س) هستیم. نخستین همسر رسول خدا(ص)، از زنان شریف، اصیل و نامدار عرب و اسلام است و در عفت، نجابت، طهارت، سخاوت، حسن معاشرت، صمیمیت، صداقت، مهر و وفا با همسر کم‌نظیر. در صدر اسلام ایشان را طاهره و سیده نساء قریش مى‌خواندند و در اسلام یکى از چهار بانویى که بر تمام بانوان بهشت فضیلت و برترى دارد.
خدیجه کبرى(س) به پیامبر(ص) عشق و علاقه ویژه اى داشت و هنگامى که آن حضرت مبعوث به رسالت شد، تمام توان و دارایى هاى خویش را در اختیار آن حضرت گذاشت، تا در راه اسلام و بارورى آن هزینه کند. او نخستین زنى بود که به آن حضرت ایمان آورد و در این راه مشقت های فراوانی متحمل شد. این بانوى فداکار، پس از یک عمر تلاش و کوشش و 25 سال خدمت به رسول گرامى(ص) و دین مبین اسلام، پس از بازگشت از محاصره قریش در شعب ابى طالب به مکه معظمه، در دهم رمضان سال دهم بعثت وفات کرد.
حجت‌الاسلام شهاب مرادی، کارشناس نام‌آشنای مسائل دینی در یادداشتی در وب‌سایت شخصی خود به خانواده های ایرانی توصیه کرده تا با صدا کردن دختران خود به نام حضرت خدیجه(س) تنها در روز 10 ماه رمضان، دلنشینی این نام زیبا، در تمامی خانه های ایرانی احساس شود. متن یادداشت حجت‌الاسلام شهاب مرادی بدین شرح است:
سخن از یک نامِ غریب است. نامی که در بین اسامی دختران ایرانی هر روز کمتر می شود؛ نام یک مادر؛ مادر مهربان همه ما.
همیشه برایم این "غربت" عجیب بوده! زیرا اسباب شهرت و محبوبیت تماما در او و تاریخچه زندگی اش جمع است؛ اما کوتاهی ما و شاید عوامل تاریخی دیگری باعث شده ما او را در حد شأنش تجلیل نکنیم و در بین مسلمین آن طور که شایسته ی حق اوست تکریم نشود.
کسی که نزد خدا و پیامبر اعظم از اهمیت و مرتبت خاص و والایی برخوردار بود.خانم بزرگواری که رسول خدا، برای وفات او، به جای روز عزا، "سال حزن و غم" اعلام کرد؛ عام الحزن!
او قبل از ازدواج خانمی ثروتمند، با شکوه و فخامت و جلال بود و بسیار زیبا و گرامی؛ او را اهل مکه ملکه ی عرب نامیده بودند و به جهت نجابت و عظمتش مورد احترام همگان بود. او اولین همسر پیامبر خداست؛ او اولین زن مسلمان است؛ او اولین نمازگزار در اسلام است؛ او در تصدیق و تایید نبوت رسول خدا، در حمایت و فداکاری برای اسلام لحظه ای کوتاهی نکرد. او وفادارترین یاور، آرامبخش ترین حامی برای رسول خدا بود؛ او سخاوتمندترین پشتیبان و عاشق ترین معشوق برای همسرش محمد مصطفی ص بود. او مادر فرزندان رسول خدا است؛ مادر فاطمه اطهر(س)!
او در ایمانش به خدا و رسول ثابت قدم و پاکباز بود. رسول خدا فقط او و سه زن الهی را در زمره ی زنان برگزیده عالمین معرفی کرد و در بین تمام زنان خلقت خدیجه کبری و دخترش فاطمه زهرا و آسیه و مریم را "انسان کامل" نامید. او در تمام مکارم اخلاق بی همتا بود. لذا بارها بعد از وفات خدیجه -حتی به همسران خود- می فرموند: خدیجه و أینَ مثلُ خدیجه؟
اما پیشنهاد: لطفا در روز دهم رمضان -یعنی روز جمعه 28 تیرماه92- روز وفات حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها هر مسلمانی دخترش را با نام مبارک "خدیجه" صدا کند. یعنی فقط یک روز، نام دخترتان را خدیجه بگذارید و اگر کسی دو یا چند دختر دارد کوچکترین دختر را "خدیجه" بنامد. تاکید می کنم فقط برای یک روز! و از همه ی اعضاء فامیل و دوستان بخواهید تا دختر نازنین تان را به این نام مبارک صدا بزنند؛ خدیجه!
بیایید تلاش کنیم تا نام زیبای "خدیجه" زیاد شنیده شود و دلنشینی این نام زیبا، در تمامی خانه ها احساس شود و ان شاءالله با تلاش شما و سایر دوست داران محمد و آل محمد، یک رسم حسنه در احترام عمومی نسبت به مادر مهربان همه ی ما مسلمانان ؛ ام المومنین خدیجه کبری علیهاسلام در جامعه اسلامی مرسوم شود.
لطفا کوتاهی نکنید.
این نام گذاری برکات معنوی بسیاری دارد که شما بهتر می دانید.
