به گزارش
سراج24، «چو کانگ هی» سرمربی تیم ملی کره جنوبی بعد از پیروزی برابر ازبکستان که با گل به خودی مدافع ازبک به دست آمد ابراز امیدواری کرد این تیم به جام جهانی صعود کند زیرا او از ایرانی‌ها دل خوشی ندارد.
این حرف‌های سرمربی تیم کره در اوج ناپختگی بر زبان جاری شد و باعث ناراحتی و دلگیری ایرانیان در سراسر جهان شد.
ایرانی‌ها نیز واکنش سختی در فضای مجازی نسبت به این مربی اخمو و پُرحرف نشان دادند.
بازیکنان و سرمربی تیم ملی ایران نیز پاسخ تندی به اظهارات سرمربی حریف دادند و حتی کی‌روش صراحتا گفت به چوی یک پیراهن تیم ازبکستان هدیه خواهد داد.
اما هیچ‌کس نفهمید که چو کانگ هی چرا یکباره علیه ایران و میزبانی فدراسیون فوتبال ابراز نارضایتی کرد آن هم در حالیکه کره جنوبی یک هفته در تهران اردو زد و در یکی از بهترین هتل‌های ایران اسکان یافت و فدراسیون فوتبال نیز تمامی امکانات مورد نظر و قانونی را در اختیار تیم کره قرار داد.
به همین دلیل برخی تصور می‌کردند شکست کره در تهران آن هم با یک بازیکن بیشتر از تیم ملی ایران دلیل این جنگ روانی است که سرمربی کره به راه انداخته است.
اینکه سرمربی کره جنوبی در یک نشست خبری که رسانه های مختلف دنیا در آن حضور دارند به صراحت می گوید که از ایرانی‌ها بدش می آید و می خواهد از مردان کی‌روش انتقام سختی بگیرد، سوال های زیادی را در اذهان عمومی به ویژه مردم ایران سرزمین که همواره به مهمانوازی و مهربانی زبان‌زد خاص و عام بوده، ایجاد کرد و همین سوژه دلیلی شد تا بیشتر فعالیت های ورزشی «چو کانگ هی» را مورد بررسی قرار دهیم.
کنکاشی در سوابق چو کانگ هی کرد و مشخص شد سرمربی کنونی تیم کره در سال‌های 1988 تا 1992 در تیم ملی فوتبال کره به عنوان بازیکن حضور داشته است و در این سال‌ها یکبار در بازی‌های آسیایی پکن مقابل ایران در نیمه نهایی به عنوان بازیکن شکست خورده است.
در بازی های آسیایی سال 90 پکن این مربی یکی از مدافعان کلیدی کره جنوبی محسوب می شد که در مرحله نیمه نهایی آنها به مصاف ایران رفتند که در همان بازی حساس و به یادماندنی و با گل مرحوم سیروس قایقران ایران پیروز شد و به فینال رسید و «چو کانگ هی» و دوستانش از رسیدن به دیدار پایانی محروم شدند.
آقای چوی در سال 2003 نیز به عنوان مربی کره جنوبی در بوسان کره برابر ایران در خانه شکست خورد. در آن زمان چو کانگ هی به عنوان کمک مربی در تیم ملی کره جنوبی فعالیت می کرد، اما همان شکست انتقادهای شدیدی را علیه این مربی و سایر اعضای کادر فنی ایجاد کرد.
البته تیم ملی فوتبال ایران سال 1996 با نتیجه 6 بر 2 کره جنوبی را شکست داد و از همان زمان خیلی از بزرگان فوتبال کره و مردم این کشور دوست دارند که آن نتیجه را به نوعی در یک دیدار رسمی جبران کنند، اما درباره بی احترامی «چو کانگ هی» به نظر می رسد جنبه شخصی پررنگ تر است.
نمی‌توان درباره علت کج خلقی سرمربی کره علیه مردم ایران به صراحت قضاوت کرد، اما با توجه به این باخت‌ها شاید طبیعی باشد که سرمربی کره‌ای از ایران خوشش نیاید و هر وقت نام ایران و تیم ملی ایران را بشنود هراسان شود زیرا او را یاد باخت‌های تلخ و تاریخی می‌اندازد.
چو کانگ هی البته نشان داده که مربی حرافی هم هست. او در نشست خبری پیش از بازی با ایران در مهر 91 در مقدماتی جام جهانی گفت که برای پایان دادن به افسانه شکست ناپذیری ایران در ورزشگاه آزادی مقابل کره به تهران آمده اما در نهایت تیم ملی ایران 10 نفره توانست کره را شکست بدهد.
کره جنوبی اکنون در شرایط دشواری قرار گرفته و اگر ملی‌پوشان غیور ایرانی در اولسان بتوانند کره را شکست بدهند، ایران به عنوان تیم اول گروه مستقیم به جام جهانی می‌رود و حتی خطر عدم صعود مستقیم به جام جهانی کره‌ای‌ها را تهدید می‌کند.
شاید به همین خاطر است که فدراسیون فوتبال کره بلافاصله بعد از باخت در تهران در نامه‌ای به فیفا اعلام کرد دیدار ایران و کره در اولسان باید برگزار شود در نزدیکی مرز ژاپن و درشهری که رطوبت بالایی دارد و شرجی‌ترین شهر کره است.
کره‌ای‌ها تلاش می‌کنند که به هر طریقی برای فوتبال ایران مشکل درست کنند تا شاید مقابل ملی‌پوشان ایران بازنده نشوند؛ از جنگ روانی گرفته تا تغییر محل بازی و این خود بیانگر هراس فوتبال کره از تیم ملی ایران است.
واقعیت این است که فوتبال کره دیگر آن صلابت سال‌های گذشته را ندارد.
بنابراین ملی‌پوشان ایرانی اگر خودشان را باور داشته باشند و با تمرکز و جنگندگی در میدان حاضر شوند پیروزی در خاک کره دور از دسترس نخواهد بود.
