به گزارش سراج24؛ از همان لحظههای نخستین حملهی رژیم صهیونیستی به خاک ایران، حمایت بیچون و چرای ایالات متحده آمریکا از این رژیم جنایتکار به چشم آمد. این همراهی شاید برای برخی تازگی داشت، اما در واقع، آمریکا همیشه پشتوانهی اصلی صهیونیستها در تمام جنگها و تنشهای چند دههی اخیر بوده است.
این نبرد جدید با کشوری بزرگ مثل ایران، بیش از پیش وابستگی رژیم صهیونیستی به پشتیبانی مستقیم و تسلیحاتی آمریکا را برملا ساخت.
در این سلسله گزارش تاریخی، قصد داریم به بررسی دقیق چگونگی تشکیل قوای نظامی رژیم صهیونیستی و وابستگی شدید آنها به کمک های تسلیحاتی و آموزشی کشورهای غربی بپردازیم.
شرکتهای تسلیحاتی صهیونیستی، پوششی برای دزدی از صنعت نظامی امریکا!
برخلاف آنچه رسانههای غربی و صهیونیستی بارها القا کردهاند، حقیقت این است که اسرائیل در تولید تسلیحات کلیدی و پرکاربرد خود، وابسته به خارج است.
بخش بزرگی از این سلاحها یا در آمریکا به طور کامل ساخته میشوند، یا قطعات آنها در نقاط مختلف جهان تولید شده و سپس به سرزمینهای اشغالی فرستاده میشوند تا شرکتهایی مثل «البیت»، «رافائل» و «IAI» با مونتاژ آنها، چهرهای مدرن و مستقل از خود نشان دهند.
از جنگندهها و بالگردهای رزمی گرفته تا ناوهای نیروی دریایی و سامانههای پدافندی، حتی بخشهای حیاتی تانک «مرکاوا» که موتور آلمانی و زره و شنی آمریکایی دارد، همگی محصول این وابستگیاند.
صهیونیستها حتی در تولید خمپاره و گلولههای ۱۵۵ میلیمتری توپخانه نیز به آمریکا متکی هستند و هیچ خط تولید مستقلی در این زمینه ندارند.
در حقیقت صهیونیست ها چند شرکت صوری با ادعای تولید یا مونتاژ تسلیحات در سرزمین های اشغالی ایجاد کرده اند تا آنچه مستقیما در خطوط تولید در خاک امریکا و با نیروی کار و بودجه امریکایی تولید شده است را به نام تسلیحات بومی اسرائیلی معرفی کنند!
کارشناسان نظامی غربی به اتفاق نظر میگویند: اگر حمایت تسلیحاتی غرب قطع شود، اسرائیل نمیتواند حتی چند هفته درگیری در نوار غزه را دوام بیاورد؛ چه برسد به رویارویی با کشوری مثل ایران.
این واقعیت در جریان تجاوز غیرقانونی و جنایتکارانه رژیم صهیونیستی به خاک ایران در ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ آشکارتر از همیشه بود.
دروغی بزرگ که پس از حمله اسرائیل به ایران آشکار شد
پس از دوازده روز نبرد سخت، با استهلاک شدید ناوگان هوایی، کمبود فاجعهبار مهمات تهاجمی و کاهش قابل توجه ذخایر موشکهای پدافندی، اسرائیل در آستانه فروپاشی عملیاتی قرار گرفت.
تنها به لطف مداخلات فوری آمریکا با ارسال مکرر هواپیماهای ترابری حامل مهمات این رژیم توانست چند روزی در برابر حملات موشکی سنگین ایران مقاومت کند تا ارباب بزرگتر مقدمات آتش بس برای نجات صهیونیست ها را فراهم کند.
برخلاف تصور عمومی، نقش غربیها در حمایت از رژیم صهیونیستی به تحویل سلاح و تجهیزات نظامی محدود نمیشود.
طی دو سال گذشته و در پاسخ به عملیاتهای «وعده صادق ۱»، «وعده صادق ۲» و «وعده صادق ۳» که توسط نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران انجام شد، کشورهای عضو ناتو در منطقه خاورمیانه به شکل فعال در پشتیبانی از اشغالگران حضور داشتهاند.
آنها با ارائه اطلاعات رزمی، رهگیری پهپادها، موشکهای کروز و بالستیک ایرانی، در مقابل حملات علیه اسرائیل ایستادهاند.
جنگندههای رافال و میراژ ۲۰۰۰ از فرانسه، و یوروفایتر تایفونهای بریتانیایی، از پایگاههای جنوب اروپا و بهخصوص از خاک قبرس برخاسته و نقشی حیاتی در رهگیری موشکها و پهپادهای انتحاری ایرانی ایفا کردهاند.
سامانههای پدافندی «تاد» مستقر در صحرای نقب و ناوشکنهای آمریکایی در شرق مدیترانه نیز با استفاده از موشکهای استاندارد ۲ و ۳ بخش مهمی از موشکهای بالستیک شلیکشده را رهگیری کردهاند.
به ویژه در روزهای پایانی نبرد ۱۲ روزه، زمانی که ذخایر سامانههای ارو ۲ و ارو ۳ رژیم صهیونیستی به شدت کاهش یافته بود، پدافند آمریکایی نقش اصلی در محافظت از تلآویو، حیفا و مراکز حساس نظامی این رژیم را به عهده داشت.
به گزارش بسیاری از اندیشکده ها و آژانس های مطالعاتی غربی، با کاهش شدید زرادخانه موشک های پدافندی امریکا و برخی تسلیحات تهاجمی اهدایی به اسرائیل، اکنون اسرائیل قادر به اجرای یک عملیات نظامی بزرگ دیگر در منطقه نخواهد بود زیرا امریکایی ها از ترس درگیری با چین یا مداخله نظامی در ونزوئلا، قادر به دفاع موثر از صهیونیست ها در یک جنگ فراگیر دیگر نخواهند بود و این در حالی است ک برای سالهای طولانی رسانه های همسو با صهیونیست ها تلاش داشتند تا اسرائیل را در بسیاری از حوزه های نظامی خودکفا معرفی کنند.
