به گزارش سراج24؛ طایفه ای را تصور کنید که پس از بازپس گیری دیارخود و بیرون راندن خیانتکاران، در حال تجربه لذت وصفناشدنی آزادی و استقلال هستند که ناگهان به دور از چشم آنها، برخی از طوایف دیگر که چشم رشد و پیشرفتشان را ندارند، در صدد طراحی نقشه شومی برای نابودی این مردم متحد هستند. در میان این طایفه، جوانانی حضور دارند که به قول اخوان، خواب آنها را فریب نمیدهد و چشم بیدار و دل هشیار به پاسبانی از طایفه خود میپردازند و در نهایت، شبی از شبها، با شبیخون زدن به پایگاه دشمنان، آنان را از اجرای طرحشان نا امید میکنند.
این قصه کوتاه، شرح حال مردمانی است که 46 سال قبل در چنین ایامی با شاخکهای تیز خود، خطر تدراک حملهای بنیانکن از سوی دشمن قسم خورده این مرز و بوم را دریافتند و با اقدام به موقع، لانه جرم و استکبار را به تسخیر درآورند. حرکتی که تحسین پیر راهبر و راهدان آنها را برانگیخت.
این تهاجم نافرجام جزو اولین تلاشهای مذبوحانه آمریکا برای فروپاشی انقلاب اسلامی مردم ایران بود که در سیزدهم آبان ماه 1358 به دست دانشجویان پیرو خط امام خنثی شد. دست کم گرفتن اراده مردم ایران از جانب دشمن موجب شد تا آمریکا و همقطارانش به کارشکنیهایشان ادامه دهند و حوادثی مثل عملیات پنجه عقاب(طوفان شن طبس) و جنگ تحمیلی 8 ساله را رقم بزنند که در تمام این اقدامات با یاری خداوند و همت واتحاد ایرانیان شکست خوردند.
متاسفانه ایران عزیز در طول تاریخ هزاران ساله خود بارها به علت بیتدبیری و بی کفایتی زمامداران و عدم آگاهی جامعه، شاهد هجوم بیگانگان و اشغال مناطق مختلف بوده است. سال 57 اما به نقطه عطفی در تاریخ غنی این آب و خاک تبدیل شد.
با وجود اینکه سالهای زیادی از آن حادثه بزرگ گذشته اما متاسفانه به طور شایسته به این موضوع پرداخته نشده است. هر چند که هر ساله سعی شده تا با برگزاری مراسمها و رویدادهای گوناگون، بخشی از آن حادثه عظیم بازگو شود ولی تنها ذرهای از ابعاد متفاوت ماجرای سیزدهم آبان برای نسل جوان بیان شده است.
در زمانهای که غرب با حمایت و پشتیبانی ویژه از دستگاههای عظیم تبلیغاتی و ساخت برنامهها و آثار جذاب به دنبال بیان روایت جعلی یا ناقص خود از تسخیر لانه جاسوسی آمریکا است، شوربختانه متصدیان امر توجه ویژهای به آگاهسازی جوانان و نوجوانان ایرانی نمیکنند.
در سال 2012، آمریکا با ساخت «آرگو» تلاش کرد تا روایتی واررونه و مطابق با رویکردها و منافع خود را از آن واقعهای که همچنان اسناد، مدارک و تصاویر فراوانی از آن موجود است، ارائه کند. برای بیشتر دیده شدن این اثر، آنها از بن افلک، بازیگر مشهور هالیوود هم در سکان کارگردانی استفاده کردند و با صرف بودجهای هنگفت، همانند سایر آثار ابرقهرمانی آمریکایی، تصویری کلیشهای و دروغین از مستشاران خود در ایران نشان دادند. آنها به همین امر هم راضی نشدند و در اتفاقی کمسابقه در تاریخ آکادمی اسکار، به فیلمی که نامزد جایزه بهترین کارگردانی نیز نشده بود، جایزه بهترین فیلم را اهدا کردند.
یوم الله سیزده آبان را باید هر ساله گرامی بداریم و با شرکت در این مراسم، در خواب خرگوشی وعدهای تو خالی دشمنان فرو نرویم اما در این حین، ذکر نکتهای نیز حائز اهمیت است. واقعه سیزدهم آبان نباید تنها به خاطرهای نوستالژیک بدل شود که همچون کتابی قدیمی و عتیقه تنها یک بار در سال نگاهی به جلد آن بیاندازیم و بدون توجه به مطالب درون این کتاب و چگونگی تاثیر آن بر زندگی امروزه ما و مهمتر از همه اشاعه و تبیین این مضامین حیاتی برای نسلهای بعد، از کنارش گذر کنیم.
نباید از باد برد که دشمنان این طایفه با کینهای دیرینه که از گذشته در دل دارند، هنوز هم در پی ویرانی و به ذلت کشاندن آدمهای این طایفه هستند و برای نیل به این هدف، روزشماری میکنند. در شرایطی دشمن پشت دروازههای شهر با سپاهش بیدار نشسته است، خفتن خیانت است.



