به گزارش سراج24؛ کامران شیرازی، مدیر سیاسی خبرگزاری فارس : غربی‌ها سال‌هاست خود را مدافع آزادی بیان معرفی می‌کنند و این اصل را از مهم‌ترین شاخص‌های دموکراسی می‌دانند. فرانسه به‌ویژه، خود را «مهد آزادی» می‌نامد و همواره مدعی است که آزادی اندیشه و بیان در آن تضمین شده است.
البته ادعای آزادی بیان در غرب در حالی است که رهبر معظم انقلاب بارها تأکید کرده‌اند که «شعار آزادی بیان در غرب یک واقعیت نیست، بلکه پوششی برای سانسور و کنترل افکار عمومی است». معظم‌له در یکی از سخنرانی‌های خود با اشاره به وجود اختناق پنهان در کشورهای غربی، آن را شبیه همان سانسوری دانسته‌اند که در دوران جاهلیت بر پیامبر اسلام تحمیل می‌شد؛ تنها با ابزارها و شیوه‌های مدرن‌تر.
ماجرایی که باز نقاب آزادی‌خواهی فرانسه را انداخت
یکی از تازه‌ترین نمونه‌های رسوایی شعار آزادی بیان در غرب، بازداشت «مهدیه اسفندیاری» شهروند ایرانی در فرانسه است. وی اوایل اسفند ۱۴۰۳ ناپدید شد و خبری از او نبود تا اینکه یک ماه بعد دادستانی پاریس تأیید کرد که مهدیه اسفندیاری در زندان امنیتی فرسن بازداشت است؛ آن هم به اتهام «تمجید از تروریسم»! به دلیل انتشار مطالبی در حمایت از مردم فلسطین.
به گفته خانواده مهدیه اسفندیاری، بعد از بازداشت مشخص شد که نیروهای امنیتی فرانسه شبانه به منزل او یورش برده، با دستبند و رفتار تحقیرآمیز او را منتقل و وسایل شخصی‌اش را ضبط کرده‌اند. خانواده اسفندیاری همچنین می‌گویند که مهدیه بیش از دو ماه در سلول انفرادی نگهداری و حتی حجاب از سرش برداشته شده است؛ اقدامی که آشکارا ناقض آزادی‌های فردی و دینی است.
دوگانگی رفتارهای غرب
این رفتار با یک معترض به جنایات رژیم صهیونیستی و حامی مردم غزه در حالی است که فرانسه در جای دیگری، با کسانی که به اعتقادات میلیون‌ها مسلمان اهانت می‌کنند، نه تنها برخورد نمی کند بلکه این افراد مورد حمایت فرانسه هم قرار می‌گیرند.
مصداق بارز این جریان هم دفاع از نشریه موهن «شارلی ابدو» است و می‌بینیم جایی که توهین به پیامبر اسلام مصداق آزادی بیان معرفی می‌شود، حمایت از فلسطین به جرم امنیتی تبدیل شده است! این همان دوگانگی‌ای است که سبب شده افکار عمومی در شبکه‌های اجتماعی، فرانسه را به «نقض آشکار آزادی بیان» متهم کنند.
آزادی بیان به سبک فرانسوی
پرونده اسفندیاری تنها نمونه رفتار دوگانه فرانسه و غرب نیست و طی ماه‌های اخیر بارها دیده ایم که هر گونه اعتراض در کشورهای غربی علیه جنایات رژیم صهیونیستی با سرکوب شدید مواجه شده است و حتی دانشگاه‌های این کشورها نیز به صحنه برخورد امنیتی با حامیان فلسطین بدل شده‌اند.
در یک نمونه در فرانسه در دانشگاه اقتصاد تولوز، «بنوائو» استاد ریاضیات تنها به‌دلیل بیان حمایت از مردم غزه و محکومیت نسل‌کشی صهیونیست‌ها، تعلیق و پرونده او به‌طور عجیب به کمیته مبارزه با جرایم سازمان‌یافته ارجاع شد. وزیر آموزش عالی فرانسه و شهردار تولوز نیز به‌طور علنی او را محکوم کردند.
آزادی بیان ابزاری سیاسی در خدمت منافع قدرت‌های غربی و رژیم صهیونیستی
آنچه امروز در فرانسه و دیگر کشورهای غربی رخ می‌دهد، بیش از هر چیز ماهیت ابزاری شعار آزادی بیان را آشکار می‌سازد. در غرب، توهین به مقدسات مسلمانان آزاد است، اما کوچک‌ترین حمایت از فلسطین جرم تلقی می‌شود. تجمعات علیه جنگ‌افروزی اسرائیل سرکوب می‌شوند و استادان دانشگاه به جرم بیان حقیقت تعلیق می‌گردند.
پرونده مهدیه اسفندیاری نماد این دوگانگی است، زنی که تنها از مردم مظلوم فلسطین دفاع کرده و حالا در سلول‌های انفرادی فرانسه روزگار می‌گذراند، در حالی که همان کشور به نام آزادی، توهین به اسلام و حمایت از صهیونیسم را مشروع جلوه می‌دهد.
این تناقض نه تنها چهره واقعی فرانسه و غرب را در برابر افکار عمومی جهان آشکار کرده، بلکه نشان می‌دهد آزادی بیان در این کشورها نه یک اصل بنیادین، بلکه ابزاری سیاسی در خدمت منافع قدرت‌های غربی و رژیم صهیونیستی است.
