به گزارش سراج24؛ ۱۲ سال است که خیابان‌های تهران در روز اربعین حسینی، میزبان خیل عاشقانی است که دل‌شان در مسیر نجف تا کربلا می‌تپد اما قدم‌هایشان در مسیر میدان امام حسین(ع) تا حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) به راه می‌افتد. «پیاده‌روی جاماندگان اربعین» امروز به آیینی ریشه‌دار و شناخته‌شده در پایتخت بدل شده؛ مسیری کوتاه اما پر از اشک و شوق، که هر ساله هزاران نفر را گرد هم می‌آورد.
این حرکت مردمی نخستین‌بار در سال ۱۳۹۲ به‌صورت خودجوش و با حضور جمعی از طلاب و دانشجویان شکل گرفت. آنان که نتوانستند در اربعین به کربلا برسند، تصمیم گرفتند با پیاده‌روی از قلب تهران تا حرم حضرت عبدالعظیم، هم‌صدا با زائران حسینی شوند. در همان سال، جمعیت محدود اما پرشوری در خیابان‌های تهران راهی شدند و نوای «لبیک یا حسین» در مسیر میدان امام حسین(ع) تا شهرری طنین‌انداز شد.
دو سال بعد با همراهی و برنامه‌ریزی دستگاه‌های اجرایی، این حرکت مردمی شکل منسجم‌تری به خود گرفت؛ مسیر پیاده‌روی مشخص شد، مواکب مردمی و ایستگاه‌های صلواتی برپا شدند، و دستگاه‌های خدماتی و امنیتی نیز همراه این کاروان عاشقی شدند. هر سال بر شمار شرکت‌کنندگان افزوده شد تا جایی که امروز، پیاده‌روی جاماندگان اربعین به یکی از بزرگ‌ترین اجتماعات مذهبی تهران بدل شده است.
امسال نیز همزمان با اربعین حسینی، هزاران نفر از اقشار مختلف از نخستین ساعات صبح در میدان امام حسین(ع) گرد آمدند. پرچم‌های سیاه و سرخ در دست زائران، صدای نوحه و مداحی، بوی چای نذری و غذای گرم، و اشک چشم خادمانی که در مواکب ایستاده‌اند، چهره خیابان‌ها را دگرگون کرده. زنان و مردان، پیر و جوان، حتی کودکان در لباس‌های عزاداری، گام به گام مسیر را طی کردند و ذکر یا حسین بر زبان داشتند.
یکی از زائران که از نخستین دوره‌ها در این پیاده‌روی حضور داشت، می‌گفت: «هر سال که می‌آیم، احساس می‌کنم بخشی از مسیر نجف تا کربلا را طی کرده‌ام؛ اینجا جمعیت، شور مردم و اشک‌ها همان حال و هوا را دارد.»
زائر دیگری که امسال برای نخستین‌بار آمده بود، گفت: «نتوانستم به کربلا بروم، اما وقتی رسیدم به صحن حضرت عبدالعظیم و مردم را دیدم که زیارت اربعین می‌خواندند، حس کردم در بین‌الحرمین ایستاده‌ام.»
پیاده‌روی جاماندگان اربعین حالا دیگر تنها حرکتی نمادین برای جاماندگان نیست، بلکه به مراسمی فرهنگی و اجتماعی تبدیل شده که نمادی از هویت دینی پایتخت‌نشینان است؛ این مسیر کوتاه، فرصتی برای ابراز ارادت، همبستگی اجتماعی و یادآوری پیام عاشورا است، پیامی که بعد از ۱۴ قرن همچنان زنده است.
هر سال که می‌گذرد، جاماندگان بیشتری به این کاروان عشق می‌پیوندند و نشان می‌دهند که فاصله جغرافیایی نمی‌تواند فاصله قلبی ایجاد کند. برای آنان، اربعین یعنی هم‌قدمی با زائران کربلا، حتی اگر این قدم‌ها در خیابان‌های تهران برداشته شود.
