به گزارش سراج24؛ خداوند در قرآن کریم بارها به مومنان فرمان داده که از دشمن نترسید و ترس از دشمن به دلیل اثر گرفتن از شیطان است.
یکی از آیه‌هایی در این خصوص نازل شده است، آیه ۱۷۵ سوره مبارکه آل عمران است که خداوند در این آیه خداوند می‌فرماید: «إِنَّمَا ذَلِکُمُ الشَّیْطَانُ یُخَوِّفُ أَوْلِیَاءَهُ فَلَا تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ؛ در واقع این شیطان است که دوستانش را مىترساند پس اگر مؤمنید از آنان نترسید و از من بترسید.»
شان نزول آیه
این آیه زمانی نازل شد که عده‌ای مسلمانان را از قدرت لشکر قریش می‌ترساندند زیرا هم نفرات آنها چند برابر مسلمانان بود و هم سلاح و ابزار آنها بسیار بیشتر و قوی‌تر بود، از این رو عده‌ای عملاً شانسی برای مسلمانان قائل نبودند و شکست سپاه اسلام را قطعی می‌دانستند.
ترس از دشمن یعنی یاری شیطان
حال خداوند عمل چنین افرادی را عمل شیطان می‌داند و کسی هم که از چنین حرف‌هایی بترسد را پیرو شیطان معرفی می‌کند. یعنى این گونه وسوسه‌ها تنها در کسانى اثر مى‌گذارد که از اولیاء و دوستان شیطان باشند، زیرا افراد با ایمان و ثابت قدم هیچگاه تحت تأثیر این وسوسه‌ها واقع نمى‌شوند.
افراد ترسو یار شیطان هستند
در تفسیر نور هم درباره این آیه آمده است: هرگونه شایعهاى که مایه ترس و یأس مسلمانان شود، شیطانى است. «انما ذلکم الشیطان یخوّف اولیائه»، شیوه ارعاب و تهدید، سیاست دائمى قدرتهاى شیطانى است. «یخوّف»، افراد ترسوى میدانهاى نبرد، یار شیطان و تحت نفوذ شیطانند. «یخوّف اولیائه»، مؤمنان شجاع، از ولایت شیطان دورند. «الشیطان یخوّف اولیائه»، ترس از خدا، زمینه فرمانپذیرى و ترس از غیر خدا، زمینه فرمانگریزى است. «فلا تخافون و خافون»، مؤمن واقعى از غیر خدا نمىترسد و مىداند که ایمان از شجاعت جدا نیست. «و خافون ان کنتم مومنین.»
انسان‌هایی که خود شیطان هستند
در تفسیر نمونه آمده که منظور از شیطان، خود این اشخاص هستند و این از مواردى است که شیطان بر مصداق انسانى آن گفته شده، زیرا شیطان معنى وسیعى دارد و همه اغواگران را اعم از انسان و غیر انسان شامل مى شود، چنانکه در سوره انعام آیه ۱۱۲ مى‌خوانیم: «و کذلک جعلنا لکل نبى عدوا شیاطین الانس و الجن؛ این چنین براى هر پیامبرى دشمنانى از شیاطین انسانى و جن قرار دادیم.»
خدا در پایان آیه مى‌فرماید: «اگر ایمان دارید، از من و مخالفت فرمان من بترسید» و خافون ان کنتم مؤمنین. یعنى ایمان با ترس از غیر خدا سازگار نیست. همانطور در جاى دیگر مى‌خوانیم: «فمن یؤمن بربه فلا یخاف بخسا و لا رهقا» کسى که به پروردگار خود ایمان بیاورد از هیچ نقصان و طغیانى ترس نخواهد داشت. (سوره جن آیه ۱۴).
تنها پناهگاه خدا است
بنابراین اگر در قلبى ترس از غیر خدا پیدا شود، نشانه عدم تکامل ایمان و نفوذ وسوسه‌هاى شیطانى است، زیرا مى‌دانیم در عالم بیکران هستى تنها پناهگاه خدا است و مؤثر بالذات فقط او است و دیگران در برابر قدرت او قدرتى ندارند.
اصولاً مؤمنان اگر ولى خود را که خدا است با ولى مشرکان و منافقان که شیطان است مقایسه کنند، مى‌دانند که آنها در برابر خداوند هیچگونه قدرتى ندارند و به همین دلیل نباید از آنها، کمترین وحشتى داشته باشند، نتیجه این سخن آن است که هر کجا ایمان نفوذ کرد شهامت و شجاعت نیز به همراه آن نفوذ خواهد کرد.
