به گزارش سراج24؛ مجید محمدی(منتقد سینما) نوشت: دوبله فیلم ها تنها در ایران رواج ندارد،بلکه پیش از رونق آن در کشور،در ممالک دیگر نیز رایج بوده،حتی در سرزمینی مانند آمریکا.
اکثر مردم دنیا،به خصوص آنانی که برای لذت بردن و سرگرم شدن به تماشای فیلم ها و سریال ها می نشینند،به هیچ وجه دوست ندارند با زبان اصلی یا زیرنویس به تماشای آنها بنشینند.این مهم بی شک شامل مخاطبان ایرانی نیز می شود.
به همین دلیل،کشورهای صاحب صنعت سینما برای جذب تماشاگر حداکثری،به دوبله فیلم ها پرداختند که بسیار هم کمک کننده بود. دوبله فیلم ها در ایران هم از سال های بسیار دور و در کشور ایتالیا آغاز شد سپس ادامه آن در کشور و توسط استودیوهای مختص دوبله انجام شد.
دوبله ایران،به خاطر مردان و زنانی خوش صدا و کاربلد که اغلب آنان سابقه تئاتری داشتند،خیلی زود اوج گرفت و شهره آفاق شد.
اکثر بزرگان عرصه دوبله ایران که باعث رونق این هنر و دیدنی تر شدن فیلم ها و سریال ها شدند،متاسفانه دیگر در قید حیات نیستند،اما طنین صدای ماندگارشان همچنان گوش دل ها را می نوازد.
پلتفرم های ایرانی که خیلی زود پا گرفتند،به سریال ها و فیلم های خارجی توجه ویژه ای دارند.از آنجا که بیشتر تماشاگران دوست دارند آثار خارجی را با دوبله تماشا کنند،آنها به خواست مردم چنین کردند.
متاسفانه برخی از پلتفرم ها و حتی شبکه های تلویزیون برای اینکه بودجه ای حداقلی خرج دوبله فیلم ها و سریال ها کنند،آنها را به صورت غیرحرفه‌ای،دم دستی و با تعجیل دوبله کردند که ضعف آنها مخاطبان را آزار می دهد.
به تازگی در پلتفرم نماوا فیلمی به نام «کیف سیاه» ساخته استیون سودربرگ عرضه شد و البته با دوبله‌ای نسبت به آثاری که در این چند ساله دیده شده،دوبله به مراتب بهتر و حرفه ای تری است.
برخی مخاطبان به خاطر دوبله های آزاردهنده که توسط بعضی از پلتفرم ها انجام می شد،ترجیح میدهند دیگر فیلم های دوبله شده را نبینند تا آزرده و عصبانی نشوند اما وقتی دوبله فیلمی به‌روز مثل «کیف سیاه» سودربرگ را ببینم، که حرفه ای بوده و دقایقی از آن را که می بینیم درمی یابیم که اگرچه دوبله اش،هرچند مانند گذشته های دور نبود-شاید به دلیل فقدان و فوت دوبلورهای بزرگ ایران- اما همچنان جوانانی هستند که بسیار حرفه ای تر و قابل تحمل تر از جاهای دیگر اقدام به دوبله این فیلم برای نماوا کرده اند.
چون دوبله فیلم آزار دهنده نبود و صدای دوبلورها روی کاراکترها می نشست،تا ثانیه آخر «کیف سیاه» را می‌شد تماشا کرد،بدون اینکه اذیت شد.
کار دست اندرکاران پلتفرم نماوا بسیار ستودنی است که با صرف بودجه مناسب و استفاده از هنرمندان باقی مانده هنر دوبله و همچنین جوانان مستعد نسل جدید که در کنار بزرگان این عرصه شاگردی کرده اند،به خواست مخاطبان خود احترام می گذارد.
پلتفرم نماوا با چنین دوبله هایی،به نوعی کسب اعتماد کرده و مخاطبان با خیال راحت می توانند تماشاگر سریال ها و فیلم های خارجی از این پلتفرم باشند.
مطمئنا دوبله حرفه ای فیلم ها،آن هم در این برهه،هم بودجه می خواهد و هم زمان بیشتری می برد برای همین کمتر پلتفرمی حاضر به چنین کاری می شود و اغلب به دنبال نسخه های زیرنویس هستند که در فضاهای غیرمجاز هم هست. اتفاقا با دوبله های خوب است که می‌توان کاری کرد مخاطبانی که به خصوص در خانه فرزند دارند به سمت پلتفرم های مجاز و دوبله های حرفه ای بیایند...
