به گزارش سراج24؛ در شب نوزدهم رمضان و ورودی سال ۱۴۰۴، بعلبک به صحنه‌ای از امت واحده تبدیل شد؛ جایی که لبنانی‌ها، عراقی‌ها، نازحین سوری و جهادی‌های ایرانی در کنار یکدیگر، شب قدر را به یادماندنی کردند. این گردهمایی، نمایی از چشم‌انداز وحدت اسلامی و افق پیش روی انقلاب اسلامی به رهبری «قائد سیدعلی خامنه‌ای» بود که بار دیگر عشق مظلومان محور مقاومت به این رهبر را به نمایش گذاشت.
«دیشب، هم بعلبک دیدنی بود و هم، آسمانش؛ باران توام با برف ریز و تند و سوز و سرمای شدید و عاشقانی که آماده سوگواری امیرالمومنین در شب بیستم ماه مبارک رمضان بودند و تجدید عهد مجدد با سید عزیز مقاومت؛ با شعار «انا علی العهد». بعد از افطار، خودمان را سریع به دفتر حاج محسن رساندیم. جهادی های ایرانی، پرچمهای جمهوری اسلامی ایران و حزب الله را برداشتند و آماده رفتن؛ از دفتر حاج محسن به طرف راس الحسین که محل شروع مشایه بود. همه سوار ماشینها شدیم. جمعیت گروه گروه وارد میدان جلوی مسجد راس الحسین می شدند. می خواستم با زیارت نمادی از سیدالشهدا، مشایه را شروع کنم. خودم را به داخل مسجد راس الحسین رساندم. زیارتی کوتاه و تجدید عهد مجددم با امام حسین جانم، در سال جدید.
به میدان جلوی راس الحسین علیه‌السلام برگشتم. خانمهای لبنانی هم، پابه پای مردها، با پرچم حزب الله آمده بودند. عراقی ها هم، خودشان را رسانده بودند. نازحین سوری هم بودند؛ تعدادی از زنان و کودکانشان را می شناختمشان؛ بدون پرچمی که نماد هویتشان باشد. یکی از جهادی های ایرانی را دیدم؛ پرچم جمهوری اسلامی دستش بود؛ پرچم را ازش گرفتم و چوبش را تکیه دادم روی دوشم. می خواستم عکس و فیلم هم بگیرم؛ خودم را به جلوی جمعیت رساندم؛ نیروهای کشافه های لبنان جلوی جمعیت بودند؛ با پرچم سیدالشهدا و حزب الله و تصاویر شخصیتهای محبوبشان؛ اول از همه، تصویر امام خمینی، بعدش به قول خودشان، قائد سیدعلی خامنه ای؛ پشت سرش شهید عباس موسوی؛ بعدش شهید سیدحسن نصرالله؛ بعد، شهید عماد مغنیه و.... عکس دبیرکل فعلی حزب الله، شیخ نعیم قاسم.
باور نمی شد که در آن هوای به شدت سرد و بارانی، این همه جمعیت برای مشایه و تجدید عهد آمده باشد؛ حاج محسن هم بین جمعیت بود و سخت مشغول هماهنگی امور؛ شیخ کمال هم، همینطور؛ بیسیم به دست، همراه نیروهای حزب الله، هی این طرف و آن طرف می رفت و سرگرم ساماندهی جمعیت. مداحی های پشت بلندگو و صدای همراهی جمعیت، انگار خواب را از بعلبک گرفته بود؛ توام با شعارهای «لبیک یا نصرالله». مسیر بین راس الحسین تا مقام سیدخوله، آن هم زیر باران و برف های ریز و تند. وقتی جمعیت به مقام سید خوله رسید، همگی وارد صحن شدند و بیانیه تجدید عهد با سید عزیز مقاومت و دوباره عزاداری برای امیرالمومنین.....
دیشب بعلبک بیدار بود؛ با حضور لبنانی ها، عراقی ها، نازحین سوری و جهادی های ایرانی.... تصویری از امت واحده که چشم انداز و افق پیش روی سیدعلی جانمان است؛ همان که آن سوی مرزها، مظلومان محورهای مقاومت، به شدت عاشقش هستند و بهش می گویند:«قائد سیدعلی خامنه ای».....
زیباترین شب زندگی ام بود. خدا جانم، ممنون که به ما اجازه دادی، صبح مان را آن گونه آغاز کنیم و شب مان را هم، اینگونه..... تا صبح روز بعد، وارد اولین روز رسمی سال ۱۴۰۴ه.ش شویم....
توی چند روز گذشته، چقدر اتفاقات مختلف افتاده و چقدر به پای مصاحبه و گپ و گفت با جهادی های ایرانی نشسته ام؛ حتی همین مشایه هم، پشت صحنه هایی دارد شنیدنی؛ اما من، الان نه فرصت نوشتنشان را دارم و نه، قصد گفتنش را در اینجا؛ همه را با تمام جزئیاتشان گذاشتم توی کتاب بخوانیدش...»
