به گزارش سراج24؛ امام خامنه ای در دیدار امروزشان با فرماندهان نیروی هوایی و پدافند ارتش، فرمایشات مبسوطی ایراد نمودند که محور آنها به شرح زیر است:
چند وقت است می‌شنوید، در روزنامه، در فضای مجازی در سخنان این و آن، بحث میشود از مذاکره. مذاکره‌ی دولت. خب؛ آن که مورد این بحث این بحث‌کنندگان هست چه در داخل چه در خارج مذاکره‌ی با آمریکاست.
اسم مذاکره می‌آورند، آقا مذاکره چیز خوبی است. انگار کسی مخالف با خوب بودن مذاکره است. امروز وزارت خارجه‌ی جمهوری اسلامی ایران یکی از پرکارترین وزارت خارجه‌هاست. کارش همین است دیگر. با کشورهای دنیا، شرقی، غربی، همه جور مذاکره میکنند، رفت و آمد میکنند، حرف میزنند، قرارداد میبندند.
استثنایی که وجود دارد آمریکاست. البته رژیم صهیونیستی را اسم نمی‌آورم، چون دولت نیست. رژیم صهیونیستی یک باند جنایتکاری هستند که آمدند یک سرزمینی را غصب کردند، دارند جنایت میکنند. آن که محل کلام نیست. استثنا آمریکاست. چرا استثناست؟ علت چیست؟
مذاکره‌ی با آمریکا هیچ تأثیری در رفع مشکلات کشور ندارد. این را باید ما درست بفهمیم. این جور به ما وانمود نکنند که اگر نشستیم پشت میز مذاکره با آن دولت، فلان مشکل یا فلان مشکل حل میشود. نه، نخیر.
با مذاکره‌ی با آمریکا هیچ مشکلی حل نمیشود. دلیل؟ تجربه. ما در دهه‌ی ۹۰ نشستیم با آمریکا مذاکره کردیم حدود دو سال. یک معاهده‌ای هم تشکیل شد. البته آمریکا تنها نبود. چند کشور دیگر هم بودند. لکن محور آمریکا بود، عمدتاً آمریکا بود.
دولت ما نشست مذاکره کرد، دولت آن روز، رفتند، آمدند، نشستند، برخاستند، مذاکره کردند، گفتگو کردند، خندیدند، دست دادند، رفاقت کردند، همه کار کردند، یک معاهده‌ای تشکیل شد. در این معاهده طرف ایرانی خیلی هم سخاوت به خرج داد. خیلی امتیاز داد به طرف مقابل. اما همان معاهده را آمریکاییها عمل نکردند.
همین شخصی که حالا الان سر کار است، این معاهده را پاره کرد. گفت پاره میکنم و کرد. عمل نکردند. قبل از اینکه او بیاید هم همانهایی که این معاهده با آنها انجام گرفته بود، به معاهده عمل نکردند. معاهده برای این بود که تحریمهای آمریکا برداشته بشود. برداشته نشد تحریمهای آمریکا. تحریمهای آمریکا برداشته نشد. در مورد سازمان ملل هم یک استخوانی لای زخم گذاشتند که مثل تهدیدی همیشه بالا سر ایران وجود داشته باشد.
این معاهده محصول مذاکره‌ی دو سال به نظرم یا بیشتر یا کمتر این مذاکره طول کشید. خب این تجربه است دیگر. از این تجربه استفاده کنیم. امتیاز دادیم، مذاکره کردیم، امتیاز دادیم، کوتاه آمدیم اما نتیجه‌ای که مقصودمان بود به دست نیاوردیم. این است. همان، همین معاهده را هم با همه‌ی این نقصهایی که داشت، طرف مقابل باز خراب کرد، نقض کرد، پاره کرد. با یک چنین دولتی مذاکره نباید کرد. مذاکره کردن عاقلانه نیست، هوشمندانه نیست، شرافتمندانه نیست.
کسی منکر وجود مشکلات نیست، در معیشت مردم مشکلات فراوانی همه‌ی تقریباً اغلب قشرهای مردم ابتلائاتی دارند، مشکلاتی دارند لکن این مشکلات آن چیزی که این مشکلات را برطرف میکند عامل داخلی است، عامل داخلی عبارت است از همت مسئولان متعهد و همراهی ملت متحد یعنی همین چیزی که در راهپیمایی ان‌شاءاللّه ملاحظه خواهید کرد اتحاد مردم را، راهپیمایی ۲۲ بهمن هر سال مظهر اتحاد ملی است در کشور ما ملت بصیر و مسئولان خستگی‌ناپذیر این است که مشکلات ما را برطرف میکند.
مسئولان مشغولند بحمداللّه کارهایی دارند میکند و بنده بسیار امیدوار هستم که همین دولت محترم بتواند مشکلات معیشتی مردم را لااقل کم کند و سختی‌ها را برطرف کند. آمریکاییها نشسته‌اند روی کاغذ دارند نقشه‌ی جهان را تغییر میدهند البته فقط روی کاغذ است، در واقعیت هیچ‌گونه واقعیتی ندارد.
درباره‌ی ما هم نظر میدهند، حرف میزنند، اظهار نظر میکنند، تهدید میکنند. ما اگر تهدیدمان بکنند، تهدیدشان میکنیم، اگر این تهدید را عملی کنند ما هم تهدید را عملی میکنیم. اگر به امنیت ملت ما تعرض کنند ما هم به امنیت آنها تعرض خواهیم کرد بدون تردید این رفتار فراگرفته‌ی از قرآن است و دستور اسلام است و این وظیفه‌ای است که بر عهده‌ی ماست امیدواریم خدای متعال ما را در انجام وظایفمان موفق بدارد. ۱۴۰۳/۱۱/۱۹
