به گزارش سراج24؛ علیرضا عابدین، روان‌شناس بالینی در گفت‌و‌گویی اظهار کرد: «هر نوع رفتار یا فکری که باعث جلوگیری از تجربه احساس نامطلوب یا ایجاد تصنعی احساس مطلوب شود اگر به‌صورت مکرر و نامناسب و نابجا استفاده شود، می‌تواند اعتیاد آور باشد.»
وی افزود: «این نوع رفتار می‌تواند لزوما مواد یا الکل نباشند، بلکه شامل اعتیاد به قمار، کار و دنیای مجازی هم باشد. در هر صورت، با توجه به تعریف مرسوم اعتیاد شامل سه اصل میل شدید به مصرف، تداوم مصرف علی‌رغم پیامدهای نامطلوب و عدم توانایی در محدود‌کردن مصرف می‌شود، استفاده از فضای مجازی بصورت مفرط برای بسیاری از دانش‌آموزان را نیز می‌توان یک رفتار اعتیادی در نظر گرفت.»
عابدین ادامه داد: «دانش‌آموزان زمان‌های خالی خود را که معمولا با تجربه احساساتی نظیر اضطراب و تنهایی همراه است، با وسوسه پرکردن خود در دنیای نامنتهای مجازی هموار می‌کنند. آن‌ها در این رابطه آسیب‌پذیرترین قشر جامعه هستند، چرا که در بسیاری از مواقع بدون نظارت اولیا بحال خود رها شده‌اند.»
این روان‌شناس افزود: «نوجوانان که در این دوره حساس نیاز به مقوله‌ها و عناصر هویت‌ساز از جانب والدین و مربیان جامعه‌پرور دارند، در صورت عدم حضور آن‌ها درصدد پر کردن خلاهای درونی، به مواد و دیگر مقوله‌هایی همچون دنیای مجازی پناه می‌برند.»
وی گفت: «علاوه بر اتلاف وقت، دانش‌آموزان با استفاده از دنیای مجازی به‌طور نامناسب، آن هم بدون نظارت والدین و مربیان، دریافت‌کننده مقوله‌هایی مستهجن، نابهنجار و آسیب‌زننده می‌شوند.»
عابدین ادامه داد: «متاسفانه استفاده از فیلترشکن‌ها این دسترسی به سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی را راحت‌تر کرده است. در صورت عدم حضور فعال والدین دلسوز و نهادهای اجتماعی خیراندیش، ذهن و روان نوجوانان در دسترس بیگانگان فرصت‌طلب قرار می‌گیرد.»
