به گزارش سراج24؛ رهبر معظم انقلاب در پایان مراسم اربعین که در حسینیه امام خمینی (ره) برگزار شد، به نکته‌ی مهمی درباره‌ی ضرورت مبارزه‌ی دائمی علیه ظلم و استبداد اشاره کردند؛ این مسئله، ریشه‌ی اصلی شکل‌گیری انقلاب اسلامی ایران و اساس تفکر امامین انقلاب اسلامی است و لذا با بازخوانی این سخنان، نیاز است دقت بیشتری درباره این سخنان رهبری انقلاب داشته باشیم. ایشان فرمود:
نکته اول اینکه رهبر معظم انقلاب با تأکید بر این نکته، به یکی از اصول بنیادین انقلاب اسلامی ایران اشاره کردند. مبارزه علیه ظلم و استبداد که در بطن تفکر امام خمینی (ره) و آیت‌الله خامنه‌ای قرار دارد، نه‌تنها یک وظیفه دینی و اخلاقی است، بلکه فلسفه‌ی اصلیِ حرکت مردمی و انقلابی است که منجر به پیروزی انقلاب اسلامی شد. این مبارزه، برخاسته از آموزه‌های اسلامی و به‌ویژه قیام عاشورا است که در آن امام حسین علیه‌السلام به‌عنوان نماد مقاومت در برابر ظلم و بی‌عدالتی، راهنمایی برای همه‌ی مسلمانان ارائه می‌دهد. حدیثی که رهبر معظم انقلاب به آن اشاره کردند که «مَن رَأَى سُلطاناً جَائِرا ... یَعمَلُ فی عِبادِ اللهِ بِالجَورِ وَ العُدوان» به وضوح بیانگر این است که هرگاه ظلم و ستمی از سوی پادشاه ظالمی به وجود آید، وظیفه‌ی هر مؤمن است که علیه آن قیام کند.
این دیدگاه که مبارزه با ظلم و استبداد باید دائمی و مستمر باشد، به این معناست که مسلمانان و پیروان انقلاب اسلامی نباید هیچ‌گاه در برابر ظلم سکوت کنند یا دست از مقاومت بردارند. این مبارزه، نه‌تنها در عرصه‌ی داخلی، بلکه در سطح بین‌المللی نیز اهمیت دارد و به‌عنوان یک اصل اساسی در سیاست خارجی و رویکردهای اجتماعی و فرهنگی ایران مطرح است. به همین دلیل، مبارزه علیه ظلم، به یک اصل همیشگی و غیرقابل تغییر در فلسفه‌ی انقلاب اسلامی تبدیل شده است که راهنمای همه‌ی اقدامات و تحولات آینده‌ی این حرکت بزرگ خواهد بود. ایشان با اشاره به عبارتِ «اِلىٰ یَومِ القِیامَة» موجود در زیارت عاشورا تأکید می‌کنند که مبارزه میان جبهه‌ی حسینی (حق) و جبهه‌ی یزیدی (باطل) یک نبرد همیشگی است که تا روز قیامت ادامه دارد.
نکته دوم اینکه، رهبر معظم انقلاب با پیوند ماجرای حسینی با اتفاقات روز دنیا تأکید دارند که دشمن امروز همان دشمنی است که جبهه حسینی علیه‌السلام به مثابه نماد حق و عدالت ایستاد؛ به کارگیری واژه «جبهه حسینی» نمایانگر آن است که دنیا محل کارزار میان حق و باطل است؛ یک روز در قالب حرکت انبیاء در مسیر تحقق اهداف و برنامه‌های الهی و قیام تاریخ‌ساز حسینی و روزی دیگر در قالب برپایی انقلاب اسلامی ایران که با همان شعارها و شعائر حسینی به ثمر نشست و این همان نتیجه عبارت «اِنّی سِلمٌ لِمَن سالَمَکُم» و «حَربٌ لِمَن حارَبَکُم» است که در زیارت عاشورا می‌خوانیم.
در مقابل، جبهه‌ی جور نماد ظلم، ستم، و شکستن عهد الهی است. این جبهه نمایانگر تمامی نیروهایی است که در پی خاموش کردن نور حق و برپایی بی‌عدالتی در جهان هستند. شکستن عهد الهی به معنای زیر پا گذاشتن اصول الهی و انسانی است که خداوند برای سعادت بشر تعیین کرده است. این دو جبهه، همواره در تقابل با یکدیگر قرار دارند و این مبارزه تا روز قیامت ادامه خواهد داشت. در این دیدگاه، هر فرد و جامعه‌ای باید جایگاه خود را در این تقابل مشخص کند: یا در جبهه‌ی حسینی که برای حق و عدالت مبارزه می‌کند، یا در جبهه‌ی جور که به ظلم و بی‌عدالتی دامن می‌زند. این تحلیل تأکید می‌کند که مبارزه با ظلم نه‌تنها یک وظیفه‌ی دینی، بلکه یک وظیفه‌ی انسانی است که هرگز نباید از آن غافل شد. جبهه‌ی حسینی به‌عنوان الگویی از مقاومت در برابر ظلم، برای تمام انسان‌ها در هر زمان و مکانی قابل‌استفاده است و پیروی از این جبهه به معنای تعهد به اصول عدالت و حقانیت در زندگی فردی و اجتماعی است.
