به گزارش سراج24؛ داستان بداهه‌نگاری‌های علی مینایی فرد از سال‌ها قبل اتفاق افتاد اما از زمان شهادت شهید سلیمانی رنگ‌وبویی دیگر گرفت؛ از زمانی که وصیت‌نامه حاج قاسم با نزدیکترین تایپوگرافی به خط ایشان، تبدیل به چهره شهید شد. کاری حس دار که فی‌البداهه شروع شد و با حالت قنوت حاج قاسم به پایان رسید.
مینایی فرد هنرمند خطاط و تایپوگرافیست در این باره می‌گوید: زمانی که وصیت‌نامه شهید سلیمانی با چهره ایشان در معرض نمایش درآمد، بسیاری از افراد دنبال این بودند این کار به چه شکل انجام شده و کار چه کسی است. در اولین سالگرد حاج قاسم در سوریه رونمایی آن انجام شد و بعد از در جشنواره‌ها و دیگر اتفاقات سیاسی و فرهنگی از این اثر استفاده می‌شد.
این هنرمند در ادامه کارهای خود به اهداف هنر انقلاب توجه داشته و همواره در کارهای فرهنگی قلم زده است. مینایی می‌گوید: از مدت‌ها قبل یک فکر خلاقانه ذهن بنده رو درگیر کرده بود؛ در نظر داشتم تا تمام شاعران و هنرمندان در یک اثر شریک شوند تا مشارکت عمومی و فرهنگی شکل بگیرد تا با انسجام قشرهای مختلف هنری کار بهتر دیده شود. این تنها یک ایده ذهنی بود تا بعد از سانحه هوایی که برای رئیس‌جمهور رخ داد، دوستی به من گفت چرا چهره شهید رئیسی را با این ایده کار نمی‌کنید.
وی ادامه داد: نمی‌خواستم کار تنها وجهه خبری داشته باشد و به شکلی قلمداد شود که با شهادت این عزیزان بنده دیده شوم؛ چرا که کارهای بنده برای این بزرگواران دلی است و نمی‌خواهم حالت سوءاستفاده به خود بگیرد. در مراسم هفتم ایشان اسم شهید رئیسی را با شکل پرنده اجرا کردم که مسئولان برگزاری بسیار از آن استقبال کردند که در نهایت به وزیر فرهنگ تقدیم شد.
این هنرمند خاطرنشان کرد: همان‌جا فکر کردم برای مراسم چهلم شهیدان کار ویژه‌ای انجام دهم که به ذهنم ایده گذشته آمد و تصمیم گرفتم به شاعران در شبکه مجازی خود فراخوان دهم تا شاه بیت خود درمورد شهید رئیسی را به من برسانند.
مینایی فرد یادآور شد: شعرها گفته شد و هرکدام در بخش‌های مختلف صورت جای گرفت. برخی از این شاه‌بیت‌ها مرتبط است و با جو ذهنی که داشتم هرکدام را در جای مرتبط خود قرار دادم و جلوتر رفتم. شاید تا پایان کار فکر نمی‌کردم کار به این خوبی شود؛ کاری که بیشتر از 1 ماه طول می‌کشید کمتر از 1 هفته انجام شد.
این اثر تلفیق گرافیک و خط تصویری است که با شاه‌بیت‌هایی از 21 هنرمند تصویری از رئیس‌جمهور شهیدمان را ترسیم کرده است. در این نقاشی‌خط از خط نستعلیق و شکسته نستعلیق استفاده شده است.
تایپوگرافی هنری است که تمرکز و تسلط بسیار بالایی را می‌خواهد تا هنرمند بتواند با سایه روشنی که در نوشتن ایجاد می‌کند زیبایی هم به اثر بدهد. تذهیب و تکنیک زیبایی بخشی از این اثر توسط هنرمند آیینی خانم حلیه للهی به صورت بداهه‌نگاری طراحی شده است. تعدادی این شعرها توسط شاعران به نام گفته شده است. این اثر به آستان قدس رضوی، حرم حضرت معصومه و شاه‌چراغ تقدیم خواهد شد.
در ادامه شعرهایی که در این تصویر آمده است را می‌خوانید:
محنا امیری
تو میز خدمتت در روستا بود / به این خاطر شهادت شد مقامت
پروانه علیپور
بعد از سه سال خدمت بی مزد و منتت / راحت بخواب وقت کمی استراحت است
فرزانه قربانی
اصلا پریشانی به تو هرگز نمی آمد / تو لایق آرامش کنج حرم بودی
زهرا سادات قاسمی
چون رجائی بودی و حالا بهشتی می شوی / می درخشد بر قبایت این مدال حضرتی
معصومه جراح زاده
در روز میلاد امام مهربانی / ما را چنین صاحب عزا کردی و رفتی ...
مهدیه نژاد ابراهیم
هر چند فلک برای تو، سیل گریست / اما به خدا به گریه جبران نشدی
نصیبا مرادی
پس از هفت آسمان ، در آسمان هشتم عزت / به چشم خویش دیده خادمی شاه خراسان را
محمدمهدی عبداللهی
آه ای طبیب خسته دلان با گلاب اشک / داغ فراق را به دل ما گذاشتی
طیبه محمودی
آتش این بار قصه ای دارد / خبر از سروی و گلستان نیست / سوخت در راه عشق ابراهیم / این سرآغاز اوست پایان نیست
مهتا صانعی
لاله ی خوشبوی از بهار ، گذشته / ساعت لبخند توست ای گل پرپر / ای که سرت را گذاشتند شهیدان / در دل آن کوه روی دامن مادر / این نفس آخر تو بود که می گفت / شاه امانم بده در این دم آخر
مهنا امیری
چه شد میز خدمتت را رها کردی ! / چرا در زیر بارانی ! چرا سردی ! / گلستان و لرستان و شبی در کرمان / نکردی شانه را خالی به نامردی / تو بودی یار محرومان ! ولی انگار ! قراری نیست ، دیگر برنمیگردی / تو قرآن را ، سپاه کربلا را هم / سپر بودی ! نشان دادی که یک مردی !
محب
می خواست درهم بشکند بت های قدرت را / مردی که ابراهیم دوران بود اما ما نفهمیدیم
ریحانه ابراهیم زادگان
مردی از این قبیله ، به معراج پر کشید / داغی دوباره بر دل این سرزمین نشست
محمدمهدی خانمحمدی
خبر دروغ شد این روایت از آه است / که صبح دولت خدمت همیشه کوتاه است
منصوره محمدی مزینان
آغوش شده یک تنه یک دشت برایش / حالا که غریبانه درآورده سر از کوه
زهرا علیپور
حریم پاک حرم جای استراحت توست / پس از مجاهدت اینک زمان راحت توست
فاطمه نانی زاد
چه روزگار غریبی ست سید ابراهیم / بگو بر آتش این غم چه چیز تسکین است
مبین رستمیان
تو میز خدمت خود را گرفته ای ای مرد / رئیس بودی و حالا شهید جمهوری
نغمه مستشارنظامی
با عناد و ناجوانمردی و با تحریم ما / دشمنت هرگز نخواهد دید ترس و بیم ما / تا شهادت با ولایت راه و رسم کوثریست / مادر سادات فرمود این روش تعلیم ما ...
سید پوریا واصفی
مینای آسمان وسط ابرها شکست ... / آغوش خود گشود و فرو رفت بین خاک
الهام صفالو
خسته بودید ولی با لب خندان رفتید / کوه بودید از این گردنه آسان رفتی
