به گزارش سراج24؛ علی صفائی حائری، استاد اخلاق در بخشی از کتاب اخبات این‌گونه گفته است: در همین شب‌هاى ماه رمضان، که ما دور هم مى‌نشینیم و مى‌گوییم ماه رمضان جدید آمد. باید مواظب باشیم و به خودمان فکر کنیم، ولى مانند کسى هستیم که به حمام آمده است، ولى نه براى تطهیر، که براى بازى.
وقتى بچه بودیم، نزدیک عید که مى‌شد، ما را به حمام مى‌فرستادند. چند تا بچه بودیم، بدجنس و بازى‌گوش. گاهى سه ساعت در حمام مى‌ماندیم...همدیگر را مى‌زدیم و پوست همدیگر را مى‌کندیم... وقتى مى‌آمدیم خانه، پشت گوش‌ها و پاهامان همه کثیف مانده بود. مادر ما هم که خیلى دقیق بود، پشت گوش‌ها و آرنج‌هاى ما را نگاه مى‌کرد و مى‌پرسید: اینها چیه؟! ما را تنبیه مى‌کرد و گریه مى‌کردیم.
ما حمّام رفته بودیم، اما بازى کرده بودیم. در مقام تطهیر نبودیم.رمضان‌ها آمده و رفته، امّا ما لَعْبِ به رمضان داشته‌ایم و جدّى نبوده‌ایم .
