به گزارش سراج24؛ماهواره ثریا که با موشک قائم ۱۰۰در مدار قرار گرفته، جدیدترین رکورددار صنعت فضایی کشور است که ارتفاع پرتاب را به ۷۵۰ کیلومتر رسانده است. رکوردی که واکنش سریع نمایندگان فرانسه، آلمان و بریتانیا را در پی داشت. این سه کشور در همان روز پرتاب ماهواره یعنی 30ام دیماه در نامهای به دبیرکل سازمان ملل، اقدام جمهوری اسلامی ایران در پرتاب موشک ماهوارهبر قائم را «نقض قطعنامه ۲۲۳۱» شورای امنیت خواندند. در بیانیه تروئیکای اروپایی آمده است: «ایران، علیرغم درخواستهای مکرر بینالمللی برای توقف برنامه موشکی خود و بعد از سالها بیاعتنایی به محدودیتهای سازمان ملل کماکان به توسعه برنامه موشکی خود ادامه میدهد.» سه کشور اروپایی در بخش پایانی این بیانیه تصریح کردهاند خود را به برداشتن تمامی گامهای دیپلماتیک برای «جلوگیری از دستیابی ایران به سلاحهای هستهای» متعهد میدانند.اگرچه نماینده دائم کشورمان در سازمان ملل، طی نامهای به آنتونیو گوترش به این ادعاها پاسخ داد و «برنامه موشکی و فضایی» ایران را «خارج از حوزه صلاحیت این قطعنامه» خواند، اما این چند نکته درخصوص اعتراض مردود کشورهای اروپایی قابل توجه است.
نخست اینکه اقدام ایران در پرتاب ماهواره، علمی و تحقیقاتی بوده و هیچ ارتباطی به مسائل موشکی و هستهای ندارد.
دوم آنکه نسبتدادن پرتاب ماهواره به رویکردهای موشکی و هستهای ایران در حالی است که اولا بر اساس قطعنامه 2231 از مهرماه امسال هرگونه محدودیت از ایران در فعالیتهای موشکی و پهپادی حتی در حوزه خرید و فروش برداشته شده وثانیا ایران بارها به صورت رسمی اعلام کرده که هیچ برنامه ای برای تولید سلاحهای هسته ای و تجهیزات پرتاب کننده آت ندارد . علاوه بر این فعالیتهای هستهای ایران بر اساس گزارشهای متعدد آژانس بین المللی انرژی اتمی هیچگونه نحرافی به سمت بمب هستهای نداشته و ندارد؛ لذا ادعای اروپاییها در باب تهدیدات هستهای ایران واهی و خلاف واقع است.
سوم آنکه رفتار غربیها در حوزه فعالیتهای فضایی ایران نشان میدهد که آنها به دنبال انحصار گرایی در فضا هستند؛ چراکه بر اساس گزارشات جهانی در آیندهای نهچندان دور تنها کشورهایی میتوانند در معادلات جهانی حرفی برای گفتن داشته باشند که در عرصه فضایی فعال باشند.
اهداف نظامی امریکا و اروپا در فضا
از همه مهمتر اینکه برخلاف ادعاها، این امریکا و اروپا هستند که فضا را نیز همواره در خدمت اهداف نظامی مورد استفاده قرار داده اند. برای مثال ایالات متحده در ژوئن سال 2017 کمیته ملی فضایی را به عنوان هیأت حاکم بر امور فضایی تأسیس کرد و یک سال بعد کاخ سفید مفاد اصلی استراتژی ملی فضایی ایالات متحده را منتشر و خواستار تقویت تواناییهای فضایی و آمادگی رزمی این کشور شد که آشکارا از اهداف نطامی آمریکا در بخش فضایی خبر میدهد. ارتش آمریکا در سال 2019، فرماندهی فضا را تاسیس کرد و در ادامه این روند «دونالد ترامپ»، رئیسجمهور سابق امریکا قانون تاسیس نیروی فضایی ایالات متحده را امضاء کرد؛ رویهای که از سوی «جو بایدن» نیز ادامه یافت.
سران کشورهای ناتو نیز در اجلاس لندن توافق کردند که فضا را «حوزه پنجم عملیات نظامی» اعلام کنند. آلمان که چهارمین عضو ناتو است، با افتتاح واحد فضایی در نیروهای مسلح خود مدعی محافظت از فضا در برابر تهدیدهای نظامی است. فرانسه نیز مدعی شده که فضا در حال تبدیلشدن به مکانی بالقوه برای درگیریهای آتی است و ما میخواهیم برای مقابله با تهدیدات احتمالی در فضا آماده باشیم. دو سال پیش نیز ارتش انگلیس اولین مرکز فرماندهی خود را با هدف حفاظت از منافع این کشور در فضا راه اندازی کرد. بریتانیا ۱.۴ میلیادر پوند دیگر در10سال آینده بر روی توانایی فضایی هزینه میکند. همچنین ژاپن با حمایت آمریکا اعلام کرد، «نیروهای دفاع از خود» این کشور قصد دارند یک یگان نظامی مختص امور فضایی ایجاد کنند.
درحالی که کشورهای غربی و همچنین سایر کشورهای صاحب فناوری بدنبال توسعه ظرفیتها و توانمندیهای خود در حوزه بهره گیری از فضا هستند، اعتراض کشورهای اروپایی به استفاده ایران از حق طبیعی خود برای توسعه دانش فضایی بیش از آن که ریشه در نگرانی داشته باشد از رویکرد خصومت محور حکایت میکند.