به گزارش سراج24؛ مرتضی مطهری در ۱۳ بهمن ۱۲۹۸ خورشیدی در قریه فریمان مشهد دیده به جهان گشود. پدرش حاج شیخ محمدحسین از شاگردان آخوند خراسانی، سال‌ها در نجف اشرف به تحصیل علوم اسلامی پرداخت و پس از مدت‌ها سیر و سفر در عراق، عربستان و مصر به زادگاه خویش بازگشت و تا پایان عمر در آنجا ماند. مادرش بانو سکینه دختر آخوند ملاجعفر روحانی بود.
وی پس از گذراندن تحصیلات اولیه در مکتب‌خانه شیخ علیقلی و نزد پدرش به فراگیری دروس ابتدایی پرداخت و از ۱۵ سالگی به مشهد رفت. ۲ سال در مدرسه ابدال‌خان مقدمات علوم اسلامی را فراگرفت و در پی تخریب منزل پدری در فریمان به وسیله عوامل رضاخانی مجبور به ترک مشهد و بازگشت به فریمان و قلندرآباد شد و با مطالعه کتاب‌های پدرش روزگار را سپری کرد و در ۱۳۱۵ خورشیدی یعنی چند ماه پس از ارتحال آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم، برای تکمیل تحصیلات خود به حوزه علمیه قم رفت. در قم بود که به مدت ۱۲ سال از محضر امام خمینی(ره) فلسفه ملاصدرا، عرفان، اخلاق و اصول را آموخت.
مطهری همچنین در قم از محضر آیت الله بروجردی، علامه سیدمحمدحسین طباطبایی صاحب تفسیر المیزان، آیت‌الله میرزاعلی آقای شیرازی، آیت‌الله العظمی حجت کوه کمره‌ای و آیت‌الله محمد محقق داماد کسب فیض کرد و همزمان با تحصیل در ایام مختلف سفرهای تبلیغی به استان‌های مختلف مانند اراک، همدان، اصفهان و... داشت.
آیت‌الله مطهری در ۱۳۳۱ خورشیدی به فریمان رفت و پس از مشورت با والدینش با دختر آیت‌الله روحانی که از علمای وارسته خراسان بود، ازدواج کرد و سپس به اتفاق همسر خود به قم بازگشت و در خانه‌ای اجاره‌ای و با فروش کتاب و شهریه خیلی ناچیزی که می‌گرفت، زندگی جدیدی را آغاز کرد تا اینکه پس از تکمیل تحصیلات خود به تهران رفت و در امتحانات نخستین دوره مدرسی علوم معقول و منقول شرکت کرد.
وی از همان آغاز در جریان نهضت اسلامی به رهبری مراجع و در صدر آن‌ها امام خمینی(ره) به‌طور فعال حضور داشت و در مکان‌های مختلف در حمایت از این نهضت سخنرانی می‌کرد تا اینکه پس از حمله نیروهای امنیتی و انتظامی به مدرسه فیضیه قم و مدرسه طالبیه تبریز که تعداد زیادی از طلاب دستگیر و به سربازی اعزام شدند. در مدتی که این طلاب در پادگان باغ شاه تهران به سر می‌بردند، آیت‌الله مطهری به دیدار آن‌ها می‌رفت و همزمان با قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ خورشیدی و پس از سخنرانی‌های روشنگرانه‌اش در ساعت یک بامداد ۱۵ خرداد به وسیله ساواک دستگیر و زندانی شد.
پس از تشکیل هیئت‌های مؤتلفه اسلامی، استاد مطهری از سوی امام‌خمینی همراه چند تن دیگر از شخصیت‌های روحانی عهده‌دار رهبری این هیئت‌ها می‌شود. در این زمان وی به تألیف کتاب در موضوعات مورد نیاز جامعه و ایراد سخنرانی در دانشگاه‌ها، مسجد هدایت، مسجد جامع نارمک و غیره ادامه می‌دهد.
به‌طور کلی مطهری که به یک نهضت اسلامی معتقد بود، برای اسلامی کردن محتوای نهضت تلاش‌های ایدئولوژیک بسیاری انجام داد از جمله اقدام به تأسیس حسینیه ارشاد کرد. در سال ۱۳۴۸ به‌خاطر صدور اعلامیه‌ای با امضای ایشان و علامه طباطبایی و آیت‌الله حاج سیدابوالفضل مجتهد زنجانی مبنی بر جمع اعانه برای کمک به آوارگان فلسطینی و اعلام آن طی یک سخنرانی در حسینیه ارشاد دستگیر شد و مدت کوتاهی در زندان تک سلولی به سر برد.
از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۱ برنامه‌های تبلیغی مسجدالجواد را زیر نظر داشت و غالباً خود سخنران اصلی بود تا اینکه آن مسجد و به‌دنبال آن حسینیه ارشاد تعطیل شد و بار دیگر استاد مطهری دستگیر و مدتی در بازداشت قرار گرفت. در حدود سال ۱۳۵۳ ممنوع المنبر شد و این ممنوعیت تا پیروزی انقلاب‌اسلامی ادامه داشت.
مطهری در سال ۱۳۵۵ به‌دنبال درگیری با یک استاد کمونیست دانشکده الهیات زودتر از موعد مقرر بازنشسته می‌شود. همچنین در این سال‌ها وی با همکاری تنی چند از شخصیت‌های روحانی، جامعه روحانیت مبارز تهران را بنیان می‌گذارد. در سال ۱۳۵۵ به نجف اشرف سفر و ضمن دیدار با امام خمینی درباره مسائل مهم نهضت و حوزه‌های علمیه با ایشان مشورت کرد.
پس از شهادت آیت‌الله سیدمصطفی خمینی و آغاز دوره جدید نهضت اسلامی، استاد مطهری به‌طور تمام وقت در خدمت نهضت قرار می‌گیرد و در تمام مراحل آن نقشی اساسی ایفا می‌کند. در دوران اقامت حضرت امام در پاریس، سفری به آن دیار کرد و در مورد مسائل مهم انقلاب با ایشان گفت‌وگو می‌کند و در همین سفر امام‌خمینی ایشان را مسئول تشکیل شورای انقلاب اسلامی می‌کند.
هنگام بازگشت امام‌خمینی به ایران مسئولیت کمیته استقبال از امام را شخصاً به عهده می‌گیرد و تا پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن همواره در کنار رهبر عظیم‌الشأن انقلاب اسلامی و مشاوری دلسوز و مورد اعتماد برای ایشان بود.
استاد مطهری سرانجام یازدهم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۵۸ به دست گروه جنایتکار فرقان به شهادت رسید.
0 نظر