به گزارش سراج24؛ زمین که رسم میزبانی و استقبال از آسمانی ها را نمیداند دوباره تندتند نفس میزند، بلبلان لب به ترنم گشوده اند، غنچه های باغستان هستی هم که خندان شده اند، صدف ها هم از عمق اقیانوس ها مرجان تراوش می کنند، فرشته ها هم که نغمه شادی کوک کرده اند، گویا خبریست؟ آری "شعبان" از آمدن بانگ کودکی از خانه علی و فاطمه همصدا با فرشتگان به هلهله افتاده است.
صدای نغمه سُرایی فرشته ها در کوچه های مدینه طنین انداز شده و پرشورترین ترانه ها را به پیشواز نسیم ریحانه بهشتی دَف میزنند و می چرخند.
گلی شکفته که گلها به پیشواز آمدنش، خود را پرپر می کنند، رایحه این گل زیبا کوچه پس کوچههای مدینه را معطر کرده و این رایحه منشا تمام رایحه های خوش بوی دنیاست.
چراغ خانه زهرا با طلوع خورشید روشن شده، قنداقه اش توسط فرشته ها آغوش به آغوش می‌شود. فرشتهها، لحظهای لبخند میزنند و لحظهای بغض میکنند."اسماء"، بهار را پیچیده در لایه ای نرم و سفید، در آغوش محمد میگذارد. پیامبر صلی الله علیه و آله در گوشِ راست بهار، اذان میگوید و در گوشِ چپ، اقامه و بعد، سوسن زهرا را در آغوش میکشد و میبوید و میگرید.
سلام بر حسین که گلویش، بوسهگاه پیامبراست. ای خلاصه فاطمه و علی، همیشه ممتاز بودی؛ حتی هنگام تولدت؛ تولدی که تبریک و تسلیت را در کنار هم دارد.
ای گل باغ فاطمه! تو هنوز کودک بودی که منظور چندین آیه قرآن قرار گرفتی. در روز مباهله پیامبر (ص) با مسیحیان نجران، تو و خانواده‌ات، تنها همراهان رسول خدا بودید.
ای امیر عشق کائنات! تو دومین فرزند خانواده‌ای هستی که پیامبر اکرم (ص) پس از نزول آیه تطهیر، بارها شما را با عنوان «اهل بیت نبوت» مورد خطاب قرار داد و بر شما سلام کرد.
ای بهار! با آمدنت، آسمان شروع به باریدن کرد. رویش گلها را در پس آن باران شاهد بودیم. هوا طوفان زده شد تو کشتی‌بان «سفینة النجاة» شدی.
ای سومین دلیل روشن! در سومین روز شعبان آمدی و قدمهای ترسان و شانه های لرزان را با رایحه نفسهایت به برخاستن فرا خواندی.
در عصری به دنیا آمدی که تنها شمشیرها حکومت می کردند و ظالم، گلوی انسانیت را نشانه گرفته و پرچم علوی را بر خاک افتاده میخواهد.
آمدی! تا مبارزه کنی با رژیم نیزه ها و شمشیرها. آمدی! تا هیمنه طاغوتهای ظلم و جور درهم بشکند و شوکت ستم، فرو بریزد.
حسین جان! کتاب ۷۲ صفحه‌ای عاشورایت برای ما ایرانی ها بهترین بوده و هست، شیرازه‌ی سعادت زندگیمان را با تو عجین کرده ایم.
حسین جان! انقلاب اسلامیمان، ادامه گام های خونین توست که مرز میان حق و باطل را ترسیم میکند و این فریاد بی پایان توست که تا ابد، دل هر ظالمی را به لرزه درآورده است.
