
به گزارش سراج24؛ محمد مهدی ملکی: بدخواهان و کینه توزان خارجی ایران فرصت را غنیمت شمرده و با هر ابزاری که در اختیار دارند تلاش میکنند که به سهم خود پایه های ثبات و امنیت کشور را متزلزل گردانند.
در این میان جالب است که رسانه های وابسته به جریان مقتدی صدر رهبر ائتلاف سائرون عراق کانال های تلگرامی حوزه ناطقه و جدار نیوز پوشش عجیب و غریبی نسبت به ناآرامیهای اخیر ایران داشتهاند.
آنها در این مدت گویی با خوشحالی و ذوق زدگی خاصی نسبت به وقایع اخیر ایران به بازتاب خبرها و تحلیلهایی در راستای تضعیف موقعیت ایران پرداختند.
گویی برخیها از جمله رسانه های وابسته به جریان صدر عراق حرفی را که مدتهاست به طُرق دیگر و از کانال های غیر رسمی بیان می کنند و توان مطرح کردن رسمی و علنی آن را نداشته اند، حال احساس می کنند که فرصتی فراهم شده و می توانند آن را به وضوح بیان کرده و حرف دل خود را بگویند.
آنها ایران را به دخالت در امور داخلی عراق متهم کرده و میگویند این اتفاقات و ناآرامی های اخیر در ایران به دلیل آن است که سیاست ایران در عراق مداخلهجویانه بوده و بهتر است که دیگر مقامات تهران اجازه دهند که عراقی ها خودشان مسیر و سرنوشت کشورشان را در دست بگیرند! اتهامی که در نادرستی و غرض ورزانه بودن آن ادله محکمی وجود دارد که در این مجال فرصت پرداختن به آن نیست.
علاوه بر این، رسانه های وابسته به جریان مزبور نسبت به جایگاه و شخص رهبری انقلاب اسلامی ایران و سپاه پاسداران با ادبیات و عبارت های بسیار نامناسب و تندی اظهار نظر میکنند که این نیز بسیار جای تأمل دارد و حتماً در زمان مقتضی پاسخ لازم به جریان نامبرده داده خواهد شد.
اما باید به این نکته توجه کرد که جریان صدر امروز خودش متهم به این است که به ساختار سیاسی کشور و قانون اساسی عراق توجه ندارد و بی اعتنا است و هوادارانش نیز انواع بی حرمتی ها را آن نسبت به ارکان حکومتی آن کشور در ماههای اخیر ابراز داشتند و شاید بتوان یکی از اصلی ترین موانع تشکیل دولت جدید در عراق را همین جریان صدر نامید.
این رهبر جریان صدر است که با واکنشها، اظهار نظرات و رفتارهای غیر متعارف خود برای کشور در این مدت مشکل ساز شده و مانع پیشروی فرایند دموکراتیک عراق گردیده است.
حتماً جریان صدر به خوبی از وضعیت و جایگاه خود در عراق آگاه است و میداند که در تشکیل دولت جدید آن کشور آنگونه که آنها مد نظر داشتند نمی توانند تعیین کننده نهایی باشند.
آنها میدانند که در نهایت امر باید با دیگر گروههای شیعه عراقی و البته سیاسیون سنی و کُرد آن کشور نیز تعامل و همگرایی داشته باشند و دیگر دوران یک تازی و ایجاد هیاهو برای کسب منفعت سیاسی گذشته است.
رسانه های جریان صدر شاید تحلیل درستی از وقایع اخیر ایران ندارند و نمیدانند که ساختار سیاسی و اجتماعی نظام ایران گسترده تر و مستحکم تر از آن چیزی است که آنها تصور میکنند از آن مطلعند و بر همین اساس است که آنها باید احتمالاً رویکرد رسانه ای خود را پس از تثبیت بیشتر اوضاع در ایران تغییر دهند.
عقلای جریان صدر به این موضوع واقف هستند که در عالم سیاست حساب و کتاب هایی وجود دارد و اینگونه نیست که یک بازیگر سیاسی دوستان خود را در دوران سختی و مشکلات فراموش کند و طبعاً کسانی را هم که آب به آسیاب دشمنانشان ریختند فراموش نخواهند کرد.
به نظر بهتر می آید که رسانه های وابسته به جریان صدر به جای اتهامزنی به ایران، نقش مداخله جویانه و مغرضانه آمریکا، عربستان، ترکیه و برخی دیگر از بازیگران منطقهای در عراق را مورد بررسی قرار دهند تا متوجه این حقیقت بشوند که کدام یک از آنها در راستای منافع ملی عراق گام برداشته و کدام یک در تضاد با خواسته مردم عراق و صرفاً از منظر بهرهکشی اقتصادی از آن کشور بوده است؟
در خاتمه آنکه شاید جریان صدر و کسانی که امروز رسانههای آن جریان را اداره میکنند، فراموش کرده باشند که اگر نبود کمک ها و حمایت های ایران در سالیان متمادی پیش و پس از سقوط رژیم بعث عراق، اینک نه مقتدی صدری به این معنا و در این جایگاه وجود داشت و نه جریانی که بخواهد این گونه فضاسازی علیه همسایه شرقی و قدرتمندش یعنی ایران انجام دهد.