به گزارش سراج24، جهانگیر نیکخواه؛ مبنای ورود بخش خصوصی در حوزه علمی و فرهنگی کشور، آفت بزرگی است که غفلت امروز، فردای پرمخاطره و آسیب‌پذیری را در پشتوانه علمی و آموزشی کشور به دنبال خواهد داشت و تبدیل مدارس به بنگاه‌های اقتصادی، تهدید جدی در حوزه تعلیم و تربیت است چرا که هدف اصلی این مدارس ثروت‌اندوزی بوده با این هدف که در این مراکز آموزشی غیردولتی، با به‌کارگیری نیروهای خدماتی با حقوق کم و اخذ شهریه زیاد از اولیاء دانش آموزان و در مقابل، عدم مشارکت همه‌جانبه دولت در تأمین مدارس دولتی، همواره به‌صورت غیرمستقیم اما تأثیرگذار به سمت اجرایی شدن سند 2030 در کشور می‌رود که در جنگ نرم کنونی، دشمن با چراغ خاموش، همه هدف‌های توسعه کشور را نشانه گرفته و تهدید نظام فعلی آموزشی، سبب‌ساز آموزش کلایی در مدارس را فراهم آورده و اگر این موضوع در جامعه نهادینه شود، دستیابی به اندیشه و کارآمدی دانش آموزان نخبه در کشور فراهم نخواهد شد.
رشد مدارس غیرانتفاعی، تحصیلات رایگان در نظام آموزشی کشور را به مخاطره انداخته و بر همین اساس، هدایت دانش آموزان از مدارس دولتی به مدارس غیردولتی، ضمن نقض اصل 30 قانونی اساسی، شیوه نقض آشکار حقوق شهروندی، تبعیض اجتماعی و سرانجام ناعدالتی آموزشی را در بین مدارس و خانواده‌ها شکل می‌دهد و همین معضل، عدم دستیابی یکسان دانش آموزان به عدالت اجتماعی را سبب‌ساز شده به‌نوعی که در نظام آموزشی بر عدم توانمندسازی دانش آموزان تأثیرگذار بوده که بر همین اساس، دانش‌آموز فرهیخته در جامعه تربیت نمی‌شود به‌طوری که با شکل‌گیری مدارس غیردولتی، در آینده بنیان‌های علمی، اقتصادی و غیره تهدید می‌شود و بی‌شک در زمینه‌های مختلف، به خودکفایی و توسعه در کشور دست نمی‌یابیم.
خروج دانش آموزان بی‌بضاعت و طبقه پایین مالی از تحصیل، با هدف راهبردی سند تحول بنیادین آموزش‌وپرورش مغایر بوده و این آسیب بزرگ به‌نظام آموزشی به شمار می‌رود به عبارتی آمار ترک تحصیل در مناطق کم برخوردار روزبه‌روز افزایش می‌یابد و این نابرابری آموزشی با حاکم شدن وضعیت نامطلوب اقتصادی به خانواده‌های ایرانی، هیچ توجیه موجه نبوده و سیاست‌های کلان و غلط علمی و آموزشی، نظام تحصیلی را به سمت کالا سازی هدایت می‌کند، طرد هر دانش‌آموز از تحصیل، رشد فقر و بزهکاری‌های اجتماعی را به همراه خواهد داشت و مدرسه فروشی از اقدامات ناصواب دولت‌های قبلی و کنونی است که در ایجاد شکاف تحصیلی دانش آموزان در مدارس به اصطلاح دولتی و غیردولتی دارد.
نظام آموزشی کشور در فقر برنامه‌ریزی به سر می‌برد و عدم بسترسازی برای ورود بخش خصوصی به مجموعه‌های آموزشی و فرهنگی با تجویز سیستم آموزشی بدون برنامه‌ریزی، نشان از عدم مدیریت در این حوزه به شمار می‌رود که خواه‌ناخواه تیشه برریشه علمی و آموزشی می‌زند به‌نوعی که هرکجا بخش خصوصی ورودمی کند، ضمن بالا بردن هزینه‌های جاری برای خانواده‌ها، آنان را خودبه‌خود از خدمات دولتی منع کرده و به این شکل تبعیض اجتماعی بر کشور حاکم می‌شود، همواره عملکرد نامطلوب و پر خطای دولت در خصوصی‌سازی‌های بی‌رویه در حوزه آموزش، برخورد سلیقه‌ای را به همراه داشته و نسل آینده را در بلاتکلیفی انتخاب صحیح مسائل تربیتی و اخلاقی قرار می‌دهد و سپردن نظام آموزشی به بخش خصوصی، اوج مدیریت افراط‌وتفریط با نگاه غفلت از آینده‌نگری مطلوب را به همراه دارد.
* یادداشت ارسالی از خبرنگار افتخاری سراج24
