به گزارش سراج24، آموزش و پرورش نسل جوان نه تنها از مدرسه شروع نمیشود بلکه از آغازین روزهای وجود در کالبد انسانی، تربیت روح و جسم آغاز شده و انسان در مسیر تربیت قرار میگیرد. بنابراین سالهاست که وظیفه آموزش و پرورش بر عهده وزارت آموزش و پرورش قرار گرفته بی آنکه یادمان باشد، فرزندان ما قبل از مدرسه نیز در مسیر پرورش و آموزش نظام مند قرار میگیرند و پیش از تجربه مدرسه، قرار گرفتن در کنار گروه همسال را در مهد کودکها تجربه کرده و گامهای پرورش و آموزش را در کنار مربیان و مدیرانی آغاز میکنند که اثر روانی و روحی آن تا سالها در جسم و جان عزیزانمان باقی میماند.
در کنار همه خدمات ارزشمند مربیان و معلمان مهدهای کودک که بی گمان، مسیر هدایت را برای نوگل های این مرز و بوم انتخاب میکنند، هستند موسسههایی که در سایه غفلت نظارتهای دقیق متولیان امر، مسیر پرورش را در کمال خونسردی تغییر داده و ظرف پذیرش حقیقت را با آموختههای غربی تلفیق میکنند، بی آنکه بدانند چه بلایی بر سر فرهنگ این مملکت میآورند.
هرچند امروز و در چند ماه گذشته با شیوع ویروس کرونا مهدهای کودک نیز همانند سایر کسب و کارها تعطیل شده و بسیاری از مؤسسان این مراکز و حتی مربیان آن و از سوی دیگر خانوادهها با مشکلات مختلفی همانند مشکلات اقتصادی، عدم پرداخت حقوق و نبود مرکزی برای نگهداری از کودکانی که دارای والدین شاغل هستند، روبه رو شده اند اما بالاخره این ویروس هم تمام میشود و شرایط به حالت عادی گذشته باز میگردد بنابراین متولیان امر باید از هم اکنون برای تغییر این وضعیت و مطالبه رهبری اقدام کنند.
سالها پیش راهنمایی و رانندگی کشور در اقدامی منطقی برای ترویج نحوه درست رانندگی، آموزش در مهدهای کودک را برای نهادینه سازی فرهنگ درست رانندگی آغاز کرد و با اجرای طرح «همیار پلیس» کودکان در کوتاه مدت جلوی خطای بزرگترهای خود را گرفته و در درازمدت آموختند که به وقت رانندگی، چه قوانینی را باید رعایت کنند، این یعنی سرمایه گذاری دقیق فرهنگی که نتایج مطلوبی را متوجه سلامت رانندگان از خطرات جادهای کرده است.
اما این روزها انگار برخی از سرمایه گذاران فرهنگی نیز شمشیرهای خود را بیرون کشیده و با نشانه گیری دقیق و نامحسوس، بر تمدن ایرانی اسلامی از پشت خنجر میزنند، تمدنی که تاریخش پر است از جوانمردی و راست پیشگی و انگار برخی از خودیهای جاهل نیز با تکیه بر مواد سند ۲۰۳۰ تیر افکار و باورهای کودکان این مرز و بوم را برای نابودی فردای ایران، نشانه گرفته اند.
وضعیت مهدهای کودک بههیچوجه خوب نیست
رهبر معظم انقلاب نیز در اجلاس سالیانه رؤسا و مدیران آموزش و پرورش با اشاره به وضعیت نامطلوب مهدهای کودک بر اساس گزارشات رسیده به ایشان، گفتند: بر اساس گزارشهای رسیده نیست و نباید به مهدهای کودک نگاه مراکز خدماتی داشت بلکه آنها مراکز مهم آموزشی و پرورشی هستند.
رهبری معظم همچنین اختلافات برخی دستگاههای دولتی را دلیل رها بودن مهدهای کودک دانستند و فرمودند: غربیها برای نفوذ در آموزش و پرورش با انگیزه تحمیل سبک زندگی غربی، از سند ۲۰۳۰ اصرار دارد و دشمن قصد دارد کاری را که بوسیله نظامی از انجام آن ناتوان است، با نفوذ و از راههایی همانند سند ۲۰۳۰ دنبال و انسانهایی تربیت کند که مثل او فکر و اهداف عملیاتی او را پیاده کنند تا زمینه غارت ملتها فراهم شود.
ضرورت مشخص شدن یک متولی برای مهدهای کودک
سید علی آقازاده نماینده رشت در مجلس نیز در خصوص فرمایشات رهبر معظم انقلاب و هشدار ایشان به وضعیت مهدکودکها نیز گفت: یکی از مشکلات مهم مهدهای کودک این است که متولی خاصی ندارند و دائماً بین سازمان بهزیستی و آموزش و پرورش سرگردان هستند.
عضو کمسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی نفوذ را از اهداف شوم دشمنان دانست و افزود: پذیرفتن یک وزارتخانه به عنوان متولی مهدهای کودک میتواند نظارت را تسریع و از تعدد سیاستگذاری ها جلوگیری کند.
وی تأکید کرد: این روند میتواند در کیفیت کار مهدهای کودک تأثیر به سزایی داشته باشد.
نماینده رشت در مجلس در ادامه با تاکید بر لزوم توجه به کیفیت آموزش و امکانات موجود در مهدهای کودک، گفت: حضور مربیان متخصص و کاربلد در امر آموزش در این امر حائز اهمیت بوده و نقش مهمی دارد، چرا که پایههای اولیه شکل گیری آموزش تربیتی، اجتماعی، اخلاقی کودکان را شکل میدهند.
محمدرضا احمدی دیگر نماینده رشت در مجلس نیز با اشاره به نبود یک متولی مسئول در بحث مهدکودکها گفت: باید بحث مجوز و آموزش در مهدهای کودک تعیین تکلیف شده تا از پراکندگی وظایف و مسئولیت جلوگیری شود تا از این حالت ولنگاری بیرون بیاید.
موسیقی اولویت مهدهای کودک
این روزها مهدهای کودک برای جلب نوآموز بیشتر، شیوههای مختلفی را در نظر میگیرند تا گوی سبقت را از دیگر هم صنفان خود بربایند، از آموزشهای غیرضروری گرفته تا آموزشهای غربی و بی توجهی به باورها و ارزشهای دینی و ملی که هرکدام آنها تیشه به ریشه آداب و رسومی میزنند که سالهای متمادی سینه به سینه و نسل به نسل برای ما به یادگار مانده و با آموزشهای سلیقگی و بی توجه به بایدهای باستانی و مذهبی، موجب گسست نسل گذشته و آینده خواهند شد.
زهرا سادات حسینی مادر دختربچه پنج ساله رشتی است که برای ثبت نام در مهدهای کودک دچار وسواس شده است و گفت: وقتی اولویت مهدهای کودک، گذاشتن موسیقیهای نامتعارف کودکان است، چگونه میتوانم فرزندم را با خیالی آسوده روانه مهد کودک کنم.
وی با بیان اینکه مهدهای کودک رها شده و بدون متولی و نظارت مؤثری هستند، افزود: در شهر مهدهایی با رویکرد قرآنی نیز وجود دارد اما به جهت کم بودن تعداد آنها و دور بودن مسیر منزل تا این مهدها، دسترسی به آنها مقدور نیست.
عدم نظارت بر حقوق و دستمزد مربیان
معصومه سخنگو مربی یکی از مهدهای کودک گیلان نیز با اشاره به عدم نظارت بر حقوق و دستمزد مربیان در این مراکز در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: متأسفانه مربیان مهدهای کودک علی رغم تاکید قانون، نه بیمه میشوند و نه از حقوق قانون کار برخوردارند بلکه با یک دستمزد ناچیز مجبور به کار در مهد هستند.
وی با بیان اینکه دغدغه معیشت و عدم امنیت شغلی روی انگیزه مربیان برای آموزش نیز تأثیر منفی میگذارد، افزود: متأسفانه هیچ کس صدای ما را نشنیده و به وضعیت شغلی ما نیز توجه نمیکند چرا که ما به بهانه کار در بخش خصوصی رها شده و در بند تصمیمات مؤسس و مدیر مهدها قرار میگیریم.
صدور مجوزهای فراوان و قارچ گونه مهدهای کودک
سارا خوانش، نیز یکی از موسسین مهدهای کودک گیلان است که معتقد بوده اجاره مکان بالا و صدور مجوزهای فراوان و قارچ گونه برای تشکیل مهدهای کودک در نزدیکی یکدیگر سبب کاهش تعداد نوآموزان و مراجعین از حالت استاندارد شده و به لحاظ تأمین مخارج مهد از جمله اجاره مکان، حقوق پرسنل و بیمه مدیران و مؤسسان را دچار مشکل میکند.
وی با انتقاد از شیوههای متفاوت با باورها و آداب و رسوم ایرانی اسلامی استفاده شده از سوی برخی مدیران مهدهای کودک برای جذب کودکان افزود: متأسفانه مهدهای کودک در نظام آموزشی کشور رها شده است.
خوانش ادامه داد: قطعاً اگر رهبر معظم انقلاب به این موضوع توجه نمیکردند کسی امروز به مشکلات ساختاری و آموزشی این بستر مهم پرورشی و آموزشی توجهی نمیکرد.
رهبر انقلاب هوشمندانه و با درایت به نکات و مسائل مختلف اشراف داشته و با دوراندیشی نکات مهم را به مسئولان گوشزد میکنند، اما اینکه مسئولان در امورات مختلف قبل از بیان دغدغه رهبری، عزمی جدی برای حل معضلات کشور ندارند، جای تعجب و تأسف دارد چرا که مسئولان باید در جایگاههای مختلف با علم به موضوعات و مشکلات، قبل از رهبری به حل آنها بپردازند نه اینکه رهبری هوشمندی کنند و دردها را تشخیص داده، درمان را هم بیان کنند و آنگاه مسئولان برای پیدا کردن درمان تشخیص داده شده راهی شوند.