به گزارش سراج24 -محمدهادی عرفان: پژواک زنگوله شتران کوفی که به صدا درآمد، کم کم بساط جنگ کوچک ولی هولناک سرزمین نی نوا، به زعم لشکر کوفیان جمع شد. بدن‌ها زیر سم اسبان له شد، وسایل دندان‌گیر خانواده امام و همراهان که خانواده‌ای ثروتمند و متمول بودند، به طرز وحشیانه‌ای غارت شد. خیمه‌ها سوخته رها شد و باقیمانده کاروان با وضعی عمداً وهن آمیز، پیاده و سواره در غل و زنجیر، در میانه لشکر به سوی کوفه روانه شد.
دین واحد دنیای نومسلمان بعد از واقعه خونبار عاشورا
سبک زندگی اموی با حفظ بخش‌های ظاهراً متشرع دین و با بطنی مسخ شده می‌رفت که دین واحد دنیای نو مسلمان آن روزگار از بخارای تازه فتح شده تا شمال آفریقا شود. غم سنگین واقعه خونبار دهم محرم سال ۶۱ می‌رفت که به یکی از جشن‌های مسلمانان فردای آن روز تبدیل شود. سرکوب موفق آمیز تعدادی آقازاده که علیه خلیفه خدا خروج کردند و به همت مومنانه کوفیان درهم کوبیده شدند.
نماز جمعه‌ها برپا، عرب‌ها آقا، عجم ها نوکر، نفاق درون و برون دربار، تبدیل دارالاماره علوی به قصرهای اموی، و تفسیر و تایید یزیدها به مثابه ولی امر، بخشی از اسلام اموی بود که در مظاهر و مناسک خود را به اسلام راستین چسبانده بود. سیلی محکم به گوشِ روحِ جمعی دنیای تازه مسلمان و تثبیت قرائت اهل بیت از اسلام، جهاد اکبر مردی ۲۳ ساله بود که با تنی رنجور در میانه کاروان اسرا، و با دست خالی به راه انداخت و همه ما مدیون او هستیم.
رفتار علی بن حسین علیه السلام، و غلبه شخصیت عبادی او تا آنجا که او را سجاد بخوانند، نیز نشان از تمایز هوشمندانه دین راستین از پوستین وارونه جماعت کوفی و دمشقی است تا نشان دهد که دین راستین عبادت را محور ادامه مسیر می‌داند و در عین حال هرگونه نفاق و شرک و پستی و دنائت از دامن مسیر درست دین به دور است.
تمسک به منش زین العابدین در احیای مکتب حسینی
در رفتار امروز جامعه ما حضور نفاق، رفتار نمایشی با مناسک دینی، غلبه شور بر شعور، غلبه احساسات بر عقلانیت موحدانه و عجز لایه‌هایی از جامعه در تطبیق شمر دیروز و امروز !، تطبیق کوفی دیروز با دشمن داخلی امروز!، نشانه های خوبی نیست. در کرم و جود و صبر و حلم خاندان اهل بیت شکی نیست ولی از تبدیل دستگاه دین مدار و اقامه گر و احیاگر دین حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام به دستگاه اشک و سوز و سفره و مجلس که فاقد عمل حسینی باشد، جز با تمسک به منش و روش زین العابدین علیه السلام نمی توان جلوگیری کرد.
این که شعر محتشم در دربار صفوی این چنین استقبال می شود نمونه ای از تبدیل موفق حسین قهرمان به حسین رحم پذیر است تا شعائر از خاصیت خود تهی شود و جامعه ایرانی بر نابرابری‌های روز خود چشم‌ها را ببندد و مومنانه تنها بر نابرابری‌های سال ۶۱ هجری بگرید.
در نهضت‌های دوره قاجار نیز ، در حالی که عزاداری ها به قوت باقی بود، شیخ فضل الله نوری‌ها بر بالای دار رفتند تا نشان دهند جامعه دینی در تطبیق تکلیف آن روز با وضع امروز جامعه گاه به خطا می رود. آری! دین نمایشی، کاسبی از احساسات پاک مردم نسبت به اهل بیت در کنار وجود فقرا و مستمندان و ظلم دیدگان و مستضعفان و نگه داشتن سطح عدالت طلبی مردم در همان سال ۶۱ هجری را نمی‌توان منش علی بن حسین امام سجاد علیه السلام دانست.
دین را از زنگار خرافات و نگاه صوری پاک کنیم
جنبش‌های همدلی مومنانه نشان از حضور پررنگ تفکر حسینی به نحو کامل و عملیاتی آن در بین ما دارد و این جای امیدواری دارد، اما زنگار خرافات و نگاه صوری به دین، هماره می‌تواند بر روی حقایق بنشیند و این حضور سجادها را در جامعه دینی ضروری می‌کند.
