به گزارش سراج24، تاسیس و گسترش سریع علوم رایانه در نیمه‌ی اول قرن بیستم میلادی معلول علل متعددی است که از آن جمله می‌توان به جنگ‌های جهانی، پروژه مکانیزه کردن تفکر در سنت فکری غرب، ظهور علم سایبرنتیک و بسیاری علل دیگر اشاره کرد. این علم در طول هفتاد سال گذشته به طوری گسترده شده است که دیگر از زیست بشری تفکیک‌پذیر نیست و چشم‌اندازی که از آینده به ما می‌دهد نیز نفوذ بیشتر در تمامی ساحت‌های زیستی است. علوم رایانه نیز همچون سایر علوم بشری محصول روندها و اتفاقات مورد انتظار و تصادفی‌ست که در طول زمان بر یکدیگر تاثیر گذاشته‌اند. نگاه تاریخی به تکامل علوم رایانه نشان‌دهنده‌ی حرکت حوزه‌ی سایبری و آمیختگی تدریجی این حوزه با زندگی معاصر دارد.
با نگاه به خط زمانی علوم رایانه می‌بینیم پیشرفتی که در این حوزه حاصل شده است به صورت عمده از وجه کمّی بوده است. در واقع منطق محققین این حوزه این بوده است که با افزایش کمیت می‌توانند کیفیت بهتری نیز تولید کنند. به همین جهت تلاش شده است که پردازنده‌ها در طول زمان ترانزیستورهای بیشتری را در خود جای دهند و ظرفیت رایانشی و ذخیره‌سازی اطلاعات از این طریق افزایش یابد. از طرفی افزایش این ظرفیت به سرعت و دقت بیشتر نیز نائل شده است.
در دوره‌ی معاصر علوم رایانه در حال ارزش‌یابی مجدد است. دیگر قانون مور (هر دو سال توان رایانشی پردازنده‌ها دو برابر می‌شود) به نقطه‌ی پایانی خود نزدیک می‌شود و این نشان می‌دهد دیگر نمی‌توان کیفیت بیشتر را با افزایش کمّی تامین کرد. در نتیجه محققان به انواع دیگری از رایانش نظیر رایانش کوانتومی و رایانش عصبی روی آورده‌اند که از اساس با رایانه‌های فعلی متفاوتند. خط زمانی/تاریخی علوم رایانه می‌تواند تصویر درستی از ظهور و اثرگذاری این حوزه در چندین دهه‌ی اخیر نشان دهد و امکان ارزیابی مسیر پیموده شده را برای مخاطبین فراهم کند.
