محمد اشعری | نامردی مطلق است ولی بیایید در ماجرای «نود و کنارگذاشتن عادل فردوسیپور» همین ابتدا ذهنمان را خالی کنیم که چه کسانی در دو سوی ماجرا ایستادهاند. سخت است ولی فراموش کنیم که چه کسی در این تصمیم اشتباه کرده یا حرف درست را زده. خب حالا درباره اتفاقی که رخ داده کمی حرف بزنیم؛ در رسانهای (ملیبودن و نبودنش و ارتزاق از بودجه عمومی در مرحله اول مهم نیست) اختلافی بین مدیر و کارمند پیش آمده؛ آن هم نه هر کارمند معمولی و بیاهمیتی، کارمندی که بهکرات و علنی خود را فرزند رسانهاش نامیده، بارها برادریاش را ثابت کرده و خلاصه حرف و عملی علیه رسانهاش انجام نداده. این اختلاف یا با ریشسفیدی بزرگترهای رسانه به سلام و صلوات ختم میشود یا با ختم به شر میشود! خب درباره این واقعه مورد بحث همه میدانیم که مدیریت تا اینجا کارش را کرده و حتی دکور برنامه را هم جمعآوری کرده است.
انتهای پیام/
0 نظر