سراج24، مصطفی خانی/طبق پیشبینیهای انجام شده در یادداشت "عملیات روانی دولت با رمز پولشویی"، رسانههای حامی دولت، تمام توان خود جهت به راه انداختن موج مظلومنمایی و دفاع از ظریف را به کار گرفته اند. این مرحله تا روز استیضاح ظریف ادامه دارد و تلاش بر این خواهد بود که ادعای غیرکارشناسی ظریف مبنی بر وجود پولشوییهای سازمانیافته در کشور به حاشیه رانده شود. در وهله دوم قرار است به مخاطبان اینطور القا شود که ظریف مخالف پولشویی، توسط برخی نهادها است و عدهای از نمایندگان حامی این نهادها قصد انتقامگیری از وزیر قهرمان و مظلوم کابینه را دارند.
سناریو این عملیات روانی به این شرح است که در مرحله اول ظریف در سخنانی تحریک آمیز، برخی نهادهای انقلابی را بصورت هدفمند مورد هجمه قرار میدهد. در مرحله دوم همانطور که توضیح داده شد رسانههای حامی دولت وارد میدان میشوند و سیلی از مظلوم نمایی به نفع آقای ظریف راه میاندازند. ظریف از گفتههای خود عذرخواهی نمیکند و همین عامل سبب تحریک نمایندگان مجلس میشود. تا به اینجا سناریو طبق نقشه قبلی پیشرفته است. در ادامه ظریف استیضاح میشود و با توجه به اکثریت تعداد نمایندگان حامی دولت در مجلس، ظریف مجددا رای اعتماد را کسب میکند. این رای اعتماد به منزلهی یک پیروزی دیگر برای دولت تدبیر و امید در عرصهی سیاست خواهد بود. از فردای روز رای اعتماد، عکس قهرمانانهی ظریف، تیتر یک روزنامهها و سایتهای خبری جریان حامی دولت میشود.
بار دیگر این رسانههای حامی دولت هستند که وظیفه دارند به میدان بیایند تا به مخالفان تصویب طرح CFT، اتهام حمایت از پولشویی بزنند و از این طریق فشار لازم جهت تایید CFT بر مجلس و شورای نگهبان وارد شود. در این شرایط شورای نگهبان در دو راهی پذیرش اتهام همراهی با پولشویی یا تصویب CFT قرار میگیرد.
بطور کلی وقایع پیش رو از جنس همان سازوکاری است که منجر به تصویب برجام شد. با بررسی الگوی عملیات روانی انجام شده در مسئلهی برجام به راحتی میتوان دریافت که دست دولت در زمینهی رسانه خالی است و از همان شیوه قبلی بهمنظور هدایت و کنترل افکار عمومی استفاده میکند. هرچند که ممکن است این شیوهی تکراری باردیگر نیز به ثمر بنشیند؛ ولی باید توجه داشت که دولت برای همیشه نمیتواند با تکیه بر ترفندهای رسانهای حواس مردم را از مشکلات موجود در جامعه منحرف سازد.
البته دولت با انباشته کردن اجناس وارداتی در گمرک و ترخیص قطره چکانی کالاها، فرصت تنفس چند ماهه را بدست آورده است تا مشخص شود آیا اروپا به تعهدات خود عمل میکند یا نه؟
در صورت عدم تصویب CFT دولت جنجالسازی خود را آغاز نموده و تمام شکستهای خود در زمینه مذاکرات و بدعهدیهای امریکا را به گردن رهبری و جریان منتقد دولت میاندازد.
در صورت تصویب CFT نیز دو حالت وجود دارد. حالت اول اینکه به احتمال بسیار بعید، اروپا پای تعهدات خود میماند و دولت بیش از پیش برتئوری سازش با غرب پافشاری میکند. در حالت دوم که به واقعیت بیشتر نزدیک است؛ اروپا مانند تجربههای قبلی از انجام تعهدات خود سرباز میزند. در این شرایط دست دولت تدبیر و امید خالی میشود و برای فرار از پاسخگویی، سلسله عملیات روانی رسانهای خود را آغاز میکند. در چنین وضعیتی احتمال سازماندهی ناآرامیهای هدفمند در سطح جامعه و حتی بازگشت ترورهای سیاسی دور از ذهن نیست.
انتهای پیام/