به گزارش سراج24،در چند روز اخیر شاهد درگیری بین دو مربی فوتبال در ایران هستیم، که یک سوی این درگیری را برانکو ایوانکوویچ مربی باشگاه داخلی ایران، با اهدافی داخلی تشکیل می‌دهد که به حق خواهان موفقیت تیم خود در لیگ داخلی ایران است و سوی دیگر این درگیری را کارلوس کی‌روش، مربی تیم ملی با اهداف ملی تشکیل می‌دهد که او نیز خواهان منفعت و موفقیت تیم ملی ایران در رسیدن به جام جهانی و عرصه بین‌المللی است. اما آنچه که حائز اهمیت است نه درگیری این دو مربی، بلکه طرفداری خیل کثیری از فوتبال دوستان و طرفداران باشگاه پرسپولیس، از مربی باشگاهی خود در راستای کسب موفقیت در لیگ داخلی ایران و توهین به مربی تیم ملی ست که اهمیت دارد. این اقدام مردم فوتبال دوست جامعه ایرانی برخلاف ظاهر ساده‌اش درست همان چیزی ست که نیاز به تامل دارد و می‌تواند ریشه جامعه شناختی بسیاری از معضلات سیاسی، اجتماعی جامعه ما را برملا و آشکار سازد. چرا که نوع تفکر و اندیشه ورزی در جامعه ورزشی ایران را می‌توان نمود کوچکی از طرز نگرش جامعه کلان ایران، با تمامی علایق و سلایق مختلف دانست.
حال برای کنکاش و درک این معضل اجتماعی و ارتباط آن با سطح گسترده جامعه ایرانی، باید به این رخداد از زاویه و دیدگاه منفعت ملی(National interest) نگاه کنیم، چیزی که به ظاهر جای آن در این درگیری‌ها و کش و قوس‌ها خالی به نظر می‌رسد. اگر قبول کنیم منافع ملی یعنی «تلاش برای هدف‌ها و ارزش‌های عام و پایداری ست که یک ملت برای دستیابی و کسب آن‌ها کوشش می‌کند»، در آن صورت پایدارترین هدف جامعه فوتبالی ایران قطعا رسیدن به جام‌جهانی به عنوان دومین رویداد ورزشی جهان بعد از المپیک است، رویدادی که بهترین ورزشکاران و تیم‌های جهان در آن جمع می‌شوند و دست به افتخار آفرینی می‌زنند و میلیاردها نفر به نظاره آن می‌نشینند. در چنین شرایطی مردم فوتبال دوست هر کشوری آرزوی قرار گرفتن تیم خود در این رویداد را دارند تا ملی‌پوشان کشورشان را از نزدیک و یا از پشت ویترین تلویزیون تماشا کنند و با افتخارآفرینی آنان شریک شوند و طعم شیرین آن را تا سال‌ها برای یکدیگر تعریف کنند. اما به ظاهر این مقوله در جامعه فوتبالی ما برعکس است، و با مروری بر کامنت‌ها و نظرات مردم در دنیای مجازی و واقعی، مشاهده می‌کنیم که آنان منفعت درون گروهی و داخلی را بر منافع ملی و بین المللی ترجیح می‌دهند.
این زمینه درست همان اتفاقی است که در جامعه سیاسی کشور نیز مناظره گر هستیم. جایی که گروه‌ها و حزب‌های سیاسی مختلف برای پیروزی و رسیدن به قدرت حاضرند به هر عمل خلاف منافع ملی که سبب تزلزل کشور در عرصه ملی و بین‌المللی می‌شود دست بزنند تا قدرت خود را در داخل تثبیت کنند و هرگز تلاش نمی‌کنند تا منافع خود را فدای منافع کشور و اکثر جامعه کنند و بازتر به رویداد ها نظر بی‌اندازند.
می‌توانیم ادعا بکنیم علاوه بر این دو مورد، با نگاه به هر کوی و برزنی در کشور خود، به این معضل جای خالی منافع ملی برخورد می‌کنیم و فی الواقع می‌توان آن را همان نقطه عطفی دانست که تمامی مشکلات در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ورزشی، در ابعاد کوچک و بزرگ به آن ختم می‌شوند و از نبود آن رنج می‌برند. به نظر این مولفه منافع ملی که جامعه ایرانی فاقد آن است، همان نوشدارو و هدف کلان و پایداری است که می‌تواند جامعه امروزه و آشفته ایران را نجات دهد و کشور عزیزمان ایران را، که به تناسب با رویدادهای بین‌المللی و تحولات منطقه در یک برنگاه تاریخی قرار گرفته، به سلامت به مقصد هدایت کند. لازمه این امر نیز آموزش روحیه منفعت جمعی و داشتن نگاه کلان به رویدادهای اجتماعی به آحاد جامعه در تمامی سنین است که در این راستا موسسات آموزشی و نهادهای دینی و رسانه‌ها می‌توانند در آن نقش بسزایی داشته باشند، تا به مرور زمان این روحیه ضد منافع ملی، که در تمامی سطوح جامعه ایران نمود بارزی دارد، به مرور اصلاح و همگی ایرانیان در راستای اهداف و ارزش‌های کلان کشور گام بردارند.
منبع:فارس
