به گزارش سراج24،اظهارات اخیر رئیس کمیسیون اروپا که در حقیقت نوعی آسیب شناسی در خصوص اروپای واحد و عملکرد این مجموعه محسوب می شود، در نوع خود قابل تامل است. ژان کلود یونکر در این خصوص تاکید کرده است که دخالت بیش از حد اتحادیه اروپا در زندگی شهروندان بخشی از علت اصلی مخالفت ها با این اتحادیه بوده است.
بر اساس اظهارات یونکر،باید به جای آنکه قدرت بیشتری به نهادهای نهادهای اتحادیه اروپا داده شود؛ پایتخت های اروپایی قدرت بیشتری داشته باشند. خود افشایی دیرهنگام مقامات اروپایی در خصوص رویگردانی شهروندان از نهادگرایی موجود در این مجموعه، موضوع قابل تاملی محسوب می شود. این خودافشایی در فاصله حدود دو ماه تا برگزاری همه پرسی در انگلیس صورت گرفته است.در خصوص اظهارات یونکر مواردی وجود دارد که نمی توان به سادگی از کنار آنها گذشت :
نخست اینکه خودافشایی صورت گرفته توسط مقامات اروپایی جنبه ای تاکتیکی داشته نه استراتژیک. در آستانه برگزاری انتخابات پارلمانی اروپا در سال 2014 میلادی نیز شاهد این گونه خود افشایی ها از سوی مقامات این مجموعه بودیم. با این حال محصول این خود افشایی چیزی جز مشارکت 43 درصدی شهروندان اروپایی در انتخابات نبود.پس از شکست مقامات اروپایی در جذب افکار عمومی به سود صندوقهای رای در انتخابات سال 2014 نیز این خود افشایی در مقیاسی وسیع تر صورت گرفت. مقامات اروپایی در صدد بودند با نگاهی آسیب شناسانه نسبت به نهادگرایی رایج در اروپایی از شدت خشم مردم نسبت به خود بکاهند. با این حال رشد احزاب ملی گرا و افراطی در کشورهای مختلف اروپایی نشان داد که این سیاست مقامات اروپایی نتوانسته است پاسخگو باشد. شهروندان یونانی در سال 2015 دو بار به صورت پیاپی و علی رغم میل و اراده اتحادیه اروپا به حزب سیریزا رای دادند، حزبی که نسبت به مخالفت با اصلاحات ریاضتی اروپا مشهور بود.
نکته دوم اینکه شهروندان اروپایی مدتهاست از نهادگرایی رایج در اتحادیه اروپا رویگردانده اند. با این حال این موضوع از سوی مقامات اروپایی مانند آنگلا مرکل و فرانسوا اولاند مورد درک قرار نگرفته است. برگزاری همه پرسی اخیر هلند در خصوص قرار داد تجاری با اوکراین، شکست بسیار سختی برای مقامات اروپایی محسوب می شد. در این همه پرسی ، تنها 30 درصد از شهروندان هلندی شرکت کردند این در حالی بود که هلندی ها معمولا بیشترین مشارکت را در همه پرسی ها و انتخاباتها داشته اند. این همه پرسی نشان داد که محبوبیت اروپای واحد حتی در میان هلندی ها نیز کاهش یافته است. بدیهی است که این روند نه تنها در هلند، بلکه در سایر کشورهای اروپایی به شدت فراگیر شده است.
نکته سوم اینکه ساختار سنتی اروپا در حال تغییر است. در این جا بحث ساختارها اصالت دارد نه بحث افراد و احزاب . به عبارت بهتر، تغییرات اروپا به شدت عمیق تر و ماهوی تر از آنی است که برخی سیاستمداران اروپایی تصور آن را می کنند. درک ناقص مقامات اروپایی نسبت به تغییرات جاری در اروپای واحد سبب شده است تا آنها نتوانند رفتاری متناسب با این تغییرات عمقی و بنیادین داشته باشند. شهروندان اروپایی امروز نه تنها سیاستمداران فعلی خود و احزاب سنتی را به چالش کشیده اند، بلکه زیرساختها و نهادهای اروپایی را یکی پس از دیگری پس زده اند. بحرانهای اقتصادی و امنیتی جاری در اروپا از یک سو و ناکارآمدی احزاب سنتی اروپا در تامین نیازهای شهروندان اروپایی جملگی در شکل گیری این روند موثر بوده است.
در نهایت اینکه همه پرسی ها، انتخاباتها و نظرسنجی های صورت گرفته در اروپای واحد جملگی موید وقوع تحولاتی عمیق در این مجموعه است. این تحولات به سویی که پیش می رود که متعاقب آن نهادهای اصلی اروپا یکی پس از دیگری توسط شهروندان پس زده خواهند شد. در چنین شرایطی نمادهای اتحاد اروپا که تا زمانی نه چندان دور برای سایر شهروندان اروپایی دارای نوعی قداست سیاسی بودند، دیگر اهمیت خود را از دست داده اند. به عنوان مثال ، وقوع بحران امنیتی در اروپا سبب شده است تا بسیاری از شهروندان اروپایی دیگر تمایلی نسبت به حفظ پیمان شنگن نداشته باشند. همچنین وقوع بحران اقتصادی، بسیاری از شهروندان اروپایی را نسبت به عضویت در منطقه یورو پشیمان ساخته است.
