به گزارش سراج24،حلقه وصل نوشت؛ روزهای دوم و سوم از سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران در حالی به کار خود پایان دادند که در بخش مسابقه فیلم‌های داستانی ملی، 22 فیلم به نمایش درآمد. فیلم‌های کوتاهی که در این دو روز جشنواره به روی پرده نقره‌ای رفتند، اتفاقا با استقبال چشمگیری مواجه شدند. به صورتی که پله‌های سالن بزرگ پردیس سینمایی چهارسو هم میزبان علاقمندان به سینمای کوتاه بود.
نکته قابل توجه در فیلم‌های دو روز گذشته جشنواره کیفیت بالای فنی فیلم‌ها بود. نکته‌ای که خیلی از تماشاگران و مخاطبین پس از تماشای فیلم‌ها آن را تایید و حتی گاهی اوقات آنها را با فیلم‌های داستانی بلند مقایسه می‌کردند.
یکی از فیلم‌هایی که در روز دوم جشنواه فیلم کوتاه تهران مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت فیلم «سکوت کن» با بازی علی اوسیوند بود. بازی زیبای اوسیوند در نقش پلیس و ایفای نقش یک بازیگر یزدی در نقش سربازی که لهجه شیرینش مخاطبین را به وجد آورده بود، در کنار موضوع جوان‌پسند فیلم از عوامب موفقیت آن بود.
این فیلم ساخته جدید مشترک آقایان پدرام پورامیری و حسین امیری دوماری است که فیلم مشترک قبلی این دو کارگردان با عنوان «قنات شهر خاموش» برنده جایزه بهترین فیلم کوتاه از جشنواره تصویر سال و همچنین برنده جایزه بهترین کارگردانی و بهترین فیلم از جشنواره سما شده بود.
همچنین فیلم کوتاه «هوادار» هم توانست نظر حاضرین در سالن را به خود جلب کند. «هوادار» که داستان مادر یک جانبار علاقمند به فوتبال است با یک روایت داستانی درست و البته اجرای خوب «علی دلکاری» در مقام کارگردان، فیلمی خوش‌ساخت از آب درآمده بود که تحسین هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کرد. تهیه‌کننده این اثر خانه فیلم داستانی انقلاب اسلامی بود.
با اکران فیلم «هوادار» در روز دوم جشنواره و اکران فیلم «علمک» حسین دارابی در روز اول، به نطر می‌رسد صدای پای بچه حزب‌اللهی‌ها در جشنواره فیلم کوتاه تهران آرام آرام به گوش می‌رسد که امید می‌رود ان شاءالله این روند سرعت بیشتری به خود بگیرد.
در روز سوم جشنواره اما شاهد فیلم‌هایی با تم مذهبی- ارزشی بودیم که به عنوان نمونه می‌توان به فیلم‌های «صراحی» و «بازگشت» اشاره کرد.
اما دو نکته مهم در فیلم‌های روزهای دوم و سوم جشنواره فیلم کوتاه تهران بیشتر خودنمایی می‌کرد. یکی پرداختن به موضوع بچه‌دار شدن و جمعیت که البته متاسفانه اکثر نگاه‌ها منفی و سیاه بود و نکته دیگر فضای تلخ و یاس پایدار! اکثر فیلم‌ها بود که در گزارش‌های مفصل‌تری به این دو نکته خواهیم پرداخت.
