به گزارش «
سراج24»*، اندیشکده «مطالعات و ارزیابی دفاعی» (ایدسا) در تازهترین گزارش راهبردی خود نوشته است: با توجه به خیلی از دغدغههای موجود، این جمله (به در گاه خدا دعا کنید، اما دست به اسلحه نبرید) شاید به خوبی سیاست اسرائیل در قبال جمهوری اسلامی را نشان دهد. حملات کلامی بین تهران و تلآویو و پیش رفتن اوضاع به سمت حمله قریبالوقوع اسرائیل به ایران مهمترین موضوع امروز خاورمیانه است.
*** ظهور انقلاب اسلامی در ایران و مهم تر شدن نقش این کشور در منطقه
از آن جایی که موضوع اتمی ایران بر موضوعات سیاسی مرتبط با این کشور غلبه کرده است، هر کدام از طرفین سعی دارند تا بر چالشهای پیش روی طرف مقابل تاکید کنند. روزی روزگاری ایران و اسرائیل با وجود فاصلهی زیاد در منطقه، همکاریهای زیادی داشتند و دیدگاههایشان یکی بود. اما اختلافات با ظهور انقلاب اسلامی ایران رو به فزونی گذاشت. آیت الله خمینی ماهیت اجتماعی ایران را به ناگهان عوض کرد، و سیاست و جهان بینی جامعه را کاملاً اسلامی کرد. وی نه تنها حکومت پادشاهی را بر انداخت، بلکه قوانین اسلامی را بر جامعه حاکم کرد. این انقلاب موجب شد که ایران نقش مهم تری در منطقه پیدا کند. این بار نه به عنوان ژاندارم خاور میانه بلکه به عنوان یک کشور اسلامی مدعی. تمایل آنها برای گسترش قوانین اسلامی در خارج از مرزها، به تدریج آنها را به سمت تقابل با اسرائیل کشاند. اسرائیل به سهم خود، هیچ گاه علاقهاش را نسبت به ایران از دست نداد.
***اسرائیل همچنان به ایران چشم دارد
سیاست غرب گرایانه ی ایران قبل از انقلاب و نقش مهم این کشور در منطقه از جمله موضوعاتی بود که اسرائیل نمیتوانست از آنها چشم پوشی کند. علیرغم تغییر در ماهیت و شدت روابط بین این دو دولت، اسرائیل هم چنان از اهمیت ایران در منطقه آگاه است. حتی در زمانی که روابط گرم تر بود و دشمنیها به این شدت نبود، ایران برای اسرائیل مهم بود. همانطور که در ادامه خواهیم گفت، این موضوع در مورد زمانی که هنوز اسرائیل روش دیپلماتیک را در دههی 1950 به کار نگرفته بود نیز صادق است. با ظهور انقلاب ایران و تیره شدن روابط، اسرائیل باز هم امیدهایی نسبت به از سر گیری مناسبات با ایران داشت.
***ایران حاضر نبود به هیچ عنوان از آرمانهای انقلابش کوتاه بیاید
همانطور که این مطالعه نشان میدهد، چند مساله توانست معادلات اسرائیل در این زمینه را به راحتی بر هم بزند. ایران حاضر نبود به هیچ عنوان از آرمانهای انقلابش کوتاه بیاید. دوم این که ایران سیاستهایی را در تعارض مستقیم با اسرائیل اعمال کرد. این باعث شد تا اسرائیل نیز به تجدید نظر در سیاستهایش به خصوص در رابطه با ایران بپردازد. اما به هر روی اسرائیل نمیتوانست به خاطرات خوبش با ایران غلبه کند. اسرائیل هم چنین نگران هزینهی رویارویی با ایران بود: دیپلماسی محدود. بنابراین ایران خیلی زود به کابوسی برای امنیت و سیاست اسرائیل بدل شد. مسئلهی اتمی ایران نیز مزید بر علت شد.
***تنشها و نگرانیهای اسرائیل در مورد ایران
این گزارش قصد دارد تا به بررسی تغییر استنباط اسرائیل از رابطه با ایران بپردازد و علل نگرانی و تنش بین این دو را بررسی کند. یکی از این عوامل شاید به بن بست رسیدن دیپلماسی محدود اسرائیل برای ایجاد تغییر در رفتار ایران باشد. دو فصل اول این گزارش به بررسی رابطهی اسرائیل با ایران قبل و بعد از انقلاب میپردازد. بخشهای بعدی آن نیز به تحلیل ریشهای ترس اسرائیل از ایران میپردازد. بخش پنجم در مورد پاسخهای سیاسی و نظامی اسرائیل به این خطرات خواهد بود. در بخش یکی مانده به آخر نیز به نقش هند در این بین خواهیم پرداخت و این که چطور میتواند یک سیاست موازنهای را بین این دو کشور ایفاء کند. بخش آخر گزینههای پیش روی هند برای تقویت مناسباتش با ایران و هند را بررسی میکند. استنباط ایران از خطر اسرائیل مهم است اما باید به نوع دیگری آن را دید. بنابراین در این گزارش ما میخواهیم به تحلیل استنباط اسرائیل از خطر ایران بپردازیم و پاسخهای احتمالی اسرائیل و محدودیتهای آن را بسنجیم.
توجه: «
سراج24« بدون تایید محتوا و ادعاهای مطرح شده در این گزارش، متن این مقاله که توسط سایت خبری تحلیلی اشراف ترجمه شده را برای اطلاع نخبگان و تصمیم گیران عرصه سیاسی کشور از رویکردها و دیدگاههای اندیشکدههای غربی منتشر کرده است