
سراج24 - محمد صرفی/در عملیاتهای نظامی، اغلب پیش از آغاز حمله، منطقه هدف مورد بمباران و گلوله باران قرار میگیرد که اصطلاحاً به آن ریختن "آتش تهیه" گفته میشود. ریختن آتش تهیه، علاوه برآشفتگی در موضع حریف، شاید یکی از اصلیترین کارکردهای آن به نوعی عملیات روانی از طریق ایجاد رعب و وحشت در جبهه طرف مقابل باشد. ریختن آتش تهیه تنها در صحنه نبرد نظامی کاربرد ندارد و در صحنه سیاست نیز قابل مشاهده است.
اظهارات اخیر "مرتضی مبلغ" در گفت و گو با خبرگزاری ایلنا (دوشنبه هفتم بهمن ماه) را میتوان بخشی از آتش تهیه جریان اصلاحطلب خواند که علیرغم طرح موضوعات مختلف، این بار به طور محوری، مجلس آینده را نشانه رفته است.
برای شناخت مواضع و رویکرد سیاسی مبلغ شاید همین یک نکته کافی باشد که وی در دوران دولت خاتمی، جانشین تاج زاده - معاون سیاسی وقت وزارت کشور- شد. یکی از اصلیترین موضوعات مصاحبه مذکور، زیر سوال بردن و در واقع تخریب مجلس فعلی به عنوان یک مجلس اصولگراست. استدلالهای وی در این زمینه اغلب تناقضآمیز بوده و باعث نقض غرض میشود.
وی رویکرد مجلس در برابر دولت یازدهم را خصمانه و انتقام جویانه تلقی کرده و مدعی میشود؛ «برخی نمایندگان مجلس به چند دلیل این حرکتهای ناصواب را انجام میدهند. اول اینکه جایگاه مجلس فعلی در دولت گذشته به شدت تضعیف شد و چون توان دفاع از خود را نداشت مجبور بود که به چنان وضعی تن دهد. لذا به دلیل اینکه در این دوره دولت برخورد منطقی و تعامل صمیمانهای با مجلس دارد، برخی نمایندگان به جای تقدیر از این برخورد به نحو واکنشی میخواهند جبران وضعیت گذشته خود را بکنند. دلیل دیگر این رفتار این است که به هر حال اکثریت مجلس را طیف سیاسیونی تشکیل میدهند که جزو رقبای دولت محسوب میشده و میشود. بنابراین به نظر میرسد از این طریق درصدد جبران شکست جریان خود در انتخابات ریاست جمهوری باشند.»
سپس با لحنی تهدید آمیز، اضافه میکند؛ «چنین حرکتهایی بیش از هر چیز به ضرر نمایندگانی است که دست به چنین رفتارهایی می زنند.»
مبلغ در ادامه حتی نتایج انتخابات 2 سال دیگر را هم به زعم خود پیش بینی کرده و از پیروزی رفقای خود خبر داده و می افزاید؛ «به نظر می رسد که تلاش های زودهنگام در ارتباط با انتخابات مجلس بین اصولگرایان به همین دلیل صورت میگیرد. آنها به نحوی تلاش میکنند تا جلوی عدم موفقیت خود را در سالهای آتی بگیرند.»
نکته قابل تامل در اظهارات اینچنینی و اتهام زدن به نمایندگان مجلس در آن است که همین آقایان تا پیش از دولت یازدهم، مجلس را با ادعای همراهی با دولت و عدم نظارت و سخت گیری بر دولت دهم و پیش از آن، به وکیلالدوله بودن و بیخاصیتی متهم میکردند که به جای راس امور در ته امور است! حتی با فرض قبول این اتهام ناروا، این بار مجلس به خاطر چند بازخواست و سوال از برخی وزرا، در جایگاه متهم قرار گرفته است. این موضوع نشان میدهد اصلاحطلبان علی.رغم تمام ادعاهای خود، معیار واحد و مستقلی ندارند. اگر مجلس با آنان و مواضع و رویکردهایشان همراه و همسو باشد، مجلسی کارآمد و مناسب است و در غیر این صورت، مستوجب توبیخ و تنبیه!
نکته دیگر در این قضیه، اتهام زنی مبلغ به اصولگرایان مبنی بر ورود زود هنگام به بحث انتخابات مجلس آینده است. ظاهراً ایشان فراموش کرده اند که چندی پیش کدام مقام ارشد دولتی با اظهار نظر خود، رسماً این رقابت را کلید زد و جالب آنکه دقیقاً در اظهار نظری مشابه، نمایندگان را تهدید کرد در صورتی که با دولت همراهی نکنند، جایی در مجلس آینده نخواهند داشت. مروری بر مواضع اینچنینی طیف اصلاحات، حاکی از برنامهریزی آنان برای مجلس آینده و ورود آنان به فاز اجرایی این برنامه دارد.
اگر زاویه دید خود را از دریچههای تنگ حزبی و جناحی فراتر برده و از نگاهی کلان تر به صحنه بنگریم، اینگونه اظهارات و مواضع را شاید بتوان معمول و کم و بیش قابل پیش بینی دانست، اما بیان برخی مواضع در راستای تشکیک در سلامت روند انتخابات، چیزی جز تلاش زودهنگام برای جرزنی سیاسی نیست.
دولتی که امثال آقای مبلغ آن را متعلق به خود میدانند، برآمده از همین سیستم انتخاباتی بوده و با اختلافی بسیار اندک توانست پیروز انتخابات امسال شود. در چنین وضعیتی، اتخاذ این موضع که؛ «روند موجود حاکی از آن است که اگر فضای رقابت واقعی در روند انتخابات حاکم باشد و رد صلاحیتهای گسترده که متأسفانه درسال های گذشته همواره شامل حال اصلاح طلبان شده است اتفاق نیفتد جریان اصلاحات به طور حتم پیروز انتخابات آینده مجلس خواهد شد. چرا که سوابق گذشته نشان می دهد اصلاح طلبان از پایگاه وسیع اجتماعی برخوردارند، اما به هر حال باید منتظر آینده بود.»، را چه باید نامید؟ آیا آن آتش تهیه اولیه برای این فرار به جلو نیست؟