به گزارش سراج24، مهدی گیوه‌کی کارشناس مسائل سیاسی طی یادداشتی در واکنش به اظهارات روحانی در یزد نوشت: روز گذشته رییس جمهور در سفر استانی به یزد اظهاراتی را مطرح کرد که نشان از عصبانیت بیش از حد و اندازه وی داشت.
شدت این عصبانیت اما این پرسش را مطرح ساخت که دلیل و منشاء این عصبانیت چه بوده و روانشناسی وی از چه ماجرایی حکایت دارد؟
کوتاه و مختصر می توان گفت: روانشناسی رفتار حسن روحانی بیانگر آن است که خشم و فوران اتهامات از سوی وی عمدتا به دولت علت بوده است.
اول، وی همچون احمدی نژاد برای شخص خود خط قرمزی ساخته و نزدیک شدن به برخی حلقه‌های فساد اطراف تبدیل به جیغ بنفش می شود، چیزی درست مثل احمدی نژاد.
به تعبیری هرچه بیشتر موضوع فساد اقتصادی حسین فریدون مطرح می شود، رییس جمهور واکنش های عصبی‌تری از خود بروز می دهد. با رو شدن پرونده های فساد بیشتر از اطرافیان شاید باید منتظر واکنش های تند تری در روزهای آتی نیز باشیم. اینجاست که رییس جمهور به قوه قضاییه برچسب برخورد گزینشی و سیاسی با پرونده های فساد اقتصادی می زند. قوه قضاییه‌ای که با دور جدید برخورد با مفاسد دانه درشت ها و یقه سفیدها توانسته بارقه هایی از امید دردل مردم ایجاد کند.
دوم اما، آشکار شدن بیش از پیش ناکارآمدی دولت است آنهم در هنگامه‌های ارزیابی و انتخاب. عملکرد روحانی بیانگر آن است که هر چه موضوع ناکارآمدی دولت برای مردم ملموس تر شود در عصبیت روحانی نیز افزون تر. عصبیتی که منجر به بکارگیری حواس پرتی جمعی و فریاد زدن ها می شود تا همچون شعبده گری که با هیاهوو حرکت یک دست، دستی را برای شعبده ای دیگر بکار گیرد.
داستان تاختن ها به دیگران و باختن های در عرصه اخلاق هم می شود همان تئوری قدیمی که «نمی نگذاشتند کار کنیم».
دولت هم اکنون در پاسخ به علت ناکارآمدی همان موضوع تکراری و کهنه نگذاشتند کار کنیم را علم کرده است با این تفاوت که دولت در انتهای این ماجرا دنبال ابلاغ fatf است.
این fatf هم اما ماجراهایی دارد که همان داستان شعبده است برای هنگامه انتخاب و محتوای صندوق. تصویب یا عدم تصویب این موضوع یک بازی دو سر برد برای دولت روحانی است، اگر تصویب نشود دولت مجدد با دو قطبی سازی موافقان و مخالفان fatf و گره زدن معیشت مردم به آن، مخالفان را همان کسانی معرفی می‌کند که نمی گذارند دولت کار کند، همان کسانی که به زعم روحانی 6 سال نگذاشتند آب خوش از گلوی دولت پایین برود. دولت مدعی است با تصویب نشدن fatf راهی برای سرمایه گذاری در داخل نیست و دیگر حتی چین و روسیه هم نمی توانند با ایران مرواده مالی و .... داشته باشند.
اگر هم fatf تصویب شد که دولت به هدف خود رسیده است و این خود آغاز کننده ماجراهای دیگر برای جمهوری اسلامی خواهد بود که البته برطرف کننده مشکلات معیشتی مردم و افزایش کارآمدی دولت نخواهد بود.
در مجموع ناکارآمدی و فساد، دو محوری است که رییس جمهور را وادار به واکنش عصبی و بی منطق می کند.
به جاست جناب روحانی راه حلی برای رفع 2 مشکل مهم در 2 سال پایانی دولت پیدا کند چه اینکه نمی شود با این وضعیت فعلی ، طی 2 سال آینده هر روز شاهد واکنش های تند دولت خطاب به سایر نهادها باشیم!
و نکته آخر اینکه تسلیم این شعبده عصبیت! نباید شد مطالبه اصلی از دولت، کارامدی و معیشت و عدم سنگ اندازی در مقابله با فساد دانه درشت هاست.
انتهای پیام/
