به گزارش سراج24، امیر نوری در ششم شهریور سال 63 در خیابان وحدت اسلامی تهران به دنیا آمد. تا سه سالگی آنجا زندگی می کرد و بعد به محله کبریت سازی در نواب تهران رفتند. وی از سال 1372 و زمانی که 9 ساله بود بازیگر شد اما بینندگان تلویزیون با او در سال 1380 و سریال یادداشت‌های کودکی و پس از آن در سریال بدون شرح آشنا شدند. در خانواده ای بزرگ شده که پدرش یک کارمند ساده بود و مادرش مانند خیلی از مادران ایرانی، بانویی کدبانوست و غمخوار فرزندانش. امیر نوری از جمله بازیگران طنز ایران است که نامش در وادی طنز ایران به یادگار خواهد ماند. هنوز خیلی از ایرانی ها بازی هایی را که وی در نوجوانی ایفا می کرد به یاد دارند. او حالا 31 ساله است، به قول خودش عمر چه قدر زود می گذرد.
شاید هنوز خیلی ها که امیر را در کوچه و خیابان می بینند تصورشان از او همان نوجوان 14، 15 ساله سریال های تلویزیونی است، اما حالا امیر از لحاظ بازیگری بسیار پخته تر شده و همچنین با مطالعات زیادی که داشته، سعی کرده نقش خود را بهتر از قبل ایفا کند که همین طور هم شده است. با امیر نوری گفتگوی کوتاهی انجام داده ایم که خواندنش خالی از لطف نیست؛
* آقای نوری چند سال است که بازی می کنید؟
بیست و اندی سال است که در گیر حرفه و هنر بازیگری هستم.
* گفتید درگیر بازیگری هستید. مگر بازیگری شغل شما نیست، پس چرا درگیرید؟
درگیری به معنایی که شما فکر می کنید منظورم نبود. من
مدت های زیادی است که بازیگرم و فکر می کنم هر شغلی درگیری های مخصوص به خودش را دارد.
* از شغل بازیگری راضی هستید؟
فکر می کنم بازیگری بهترین شغل دنیاست، چون در آن واحد می توانی چند شغل داشته باشی. وقتی یک بازیگر نقشی را بازی می کند، یعنی برای مدت زمانی شغل آن نقش را می پذیرد.
* دوست نداشتید شغل دیگری هم داشته باشید؟
شغل دیگری هم دارم که رستوران داری است.
* از درآمدش هم راضی هستید؟
به هر حال زندگی مان یه جورایی می گذرد، اما شما کسی را سراغ دارید که از درآمد بیشتر خوشش نیاید. به هر حال هر کسی درآمد خوب را دوست دارد و من هم دروغ نمی گویم و واقعیت این است که دوست دارم درآمد بیشتری داشته باشم، در حدی که نیازهای مالی ام برطرف شود، اما خدا را شکر. با همین درآمد هم خدا را شاکرم.
* از حضورتان در سریال معراجی ها راضی بودید؟
بازی در این سریال برای من یک تجربه بود. خیلی دوست داشتم این سریال را. به قدری عادت کرده بودم که گاهی اوقات خوابش را می دیدم.
* بعد از سریال معراجی ها چه کارهایی انجام دادید؟
چند پیشنهاد بوده که بعضی ها انجام نشده و چند کار هم در حال بررسی دارم.
* شما در اکثر کارهای تلویزیونی و سینمایی با نقش های طنز حضور داشتید. چرا به کار رستوران داری روی آوردید؟
علاقه داشتم، دوست داشتم. آن قدر ادامه دادم تا بالأخره موفق شدم.
* در حال حاضر که زیاد بازی نمی کنید آیا دلیلش همان رستوران داری تان است؟
شاید. آن قدر درگیر هستم و سرم شلوغ است که نمی رسم.
* شما در ماه رمضان، همبازی عمو پورنگ بودید. چه طور برای این کار انتخاب شدید؟
کارگردان مجموعه احتیاج به چند نفر باریگر داشت که متفاوت تر از برنامه قبل عمو پورنگ باشد. به خاطر همین تماس گرفتند با چند نفر از بازیگران و به کار دعوتشان کردند که یکی از آنها من بودم. وقتی کار را برای من توضیح دادند خوشم آمد و قبول کردم.
* مدتی در تیم فوتبال هنرمندان حضور داشتید. آیا هنوز هم در آن تیم هستید؟
برای یک بازیگر سخت است که خودش را برای تمرین مداوم هماهنگ کند، اما کلاً از حضور در هر تیمی برای ورزش کردن استقبال می کنم.
* در فاصله بین کارهایی که در آن بازی می کنید، بیشتر به چه کاری مشغول می شوید؟
با کتاب خواندن و گوش دادن به موسیقی و یادگیری آن، وقتم را می گذرانم و گاهی اوقات هم با دوستانم هستم و بیشتر در کنار خانواده ام روزها را سپری کرده و البته پیشنهادهای جدید را هم بررسی می کنم.
* به سفر هم می روید؟
خیلی زیاد. من عاشق سفر کردن هستم و هر وقت فرصتی داشته باشم، به سفر می روم.
* ایرانگردی یا جهانگردی؟
تقریباً به تمام ایران سفر کرده ام. یعنی به بیشتر استان ها رفته ام، اما در کنار ایرانگردی، جهانگردی چندان نداشته ام و فقط به چند کشور حوزه خلیج فارس سفر کرده ام.
- در سفرها برخورد مردم با شما چگونه است؟
بسیار عالی. جا دارد از همه مردم عزیزمان تشکر کنم، چون واقعاً مرا شرمنده می کنند.
* آیا در برخورد با دیگران خوش اخلاقید مثل خیلی از کارهایتان در تلویزیون؟
حتماً. دلیلی برای بداخلاقی وجود ندارد. چون من هم جزئی از آنها هستم، اما...
یک چیز را باید بپذیریم و آن، اینکه من هم مانند همه، گاهی اوقات در زندگی خصوصی ام مشکلاتی دارم، مردم باید بپذیرند که یک بازیگر، هم ناراحت می شود و هم مثل همه آدم ها گاهی اوقات بی حوصله، اما بعضی ها دوست ندارند این مسئله را باور کنند.
* پس شهرت همیشه جذاب نیست؟
چرا، شهرت جذابیت های خاص خودش را دارد، ولی دوست دارم گاهی اوقات تنها باشم و فکر کنم دارم در خیابان قدم می زنم.
* آیا فکر می کردید روزی تا این اندازه مشهور شوید؟
هر چیزی ممکن است، اما هیچ وقت به شهرت فکر نکرده ام و همیشه بازیگری را شغلی می دانم که وظیفه انجام دادن آن را دارم.
* ممنون از وقتی که در اختیار ما گذاشتید.
خواهش می کنم. فقط یک چیز بگویم به عنوان برادر کوچکتر. امیدوارم هر کسی وارد هر حرفه و شغلی که می شود اول فکر کند، بعد ببیند چه قدر علاقه دارد و علاقه اش را بسنجد، بعد وارد کار شود. با تشکر از شما.
منبع: رسالت
