شب گذشته برنامه سینمایی هفت با اجرای محمد گبرلو از آنتن شبکه سوم سیما پخش شد. مریلا زارعی با حضور در این برنامه طی گفتگویی در ارتباط با نقشهایی که در سینما می‌پذیرد، گفت: سینما خیلی قابل پیش‌بینی نیست اما آرزو دارم همان اهداف سال‌های اولم یعنی جلب توجه مردم را همراه کنم و تریبون مردمم و زبان دردها و زنجهای آنان باشم. امیدوارم نقشهای بیشتری نصیبم شود تا نقشهای بهتری را بازی کنم.
وی افزود: هنوز خیلی با اهدافم فاصله دارم گرچه سعیم را کردم. در سینما نه ولی در ارتباط بیشتر با مردم نزدیک شدم این هم به دلیل نقشهایی بوده که طی مدت اخیر بازی کرده ام. امیدوارم مردم مرا بعنوان نماینده خودشان جلوی دوربین ببینند نه بخاطر کسی که در این سینما بازی میکند و شهرتی دارد.
زارعی ادامه داد: من شخصا ردپای الطاف خدا را در زندگی ام می‌بینم. شاید انگشت شماری از فیلمها و نقشها بوده که به اهدافم نزدیک باشد و خب دیگر فیلمها را هم مجبورم بازی کنم تا در این سینما برای رسیدن به اهدافم، بمانم.
وی به بازی‌اش در فیلم سینمایی "چ" نیز اشاره داشت و گفت: نقشم در "چ" به هرکسی با اهداف ذهنی من پیشنهاد می‌شد را حتما قبول می‌کرد. بازی کردن با کارگردان صاحب سبکی مثل ابراهیم حاتمی کیا برای هر بازیگری آرزویی است.
این بازیگر در همین رابطه تأکید کرد: نقشی به من مریلا زارعی بعنوان بازیگر داده شده برای خدمت به شخصی است که قهرمان یک مملکت بوده؛ من هم باید مثل یک رزمنده در این فیلمها کار کنم و دیگر اینکه چقدر نقشم عرض و طول دارد نباید مسأله باشد.
مریلا زارعی در ارتباط با برخی اتفاقات اخیر و صحبتهایی درباره بازیگران زن سینما نیز این چنین گفت: گاه دیدم برخی به بازیگران زن سینما بی حرمتی و ما را آزرده کردند؛ احساس کردم مظلوم واقع شدیم گرچه مسئولین سعی کردند دل ما را بدست بیاورند.
وی افزود: علی رغم میل باطنی پیگیری کردیم این موضوع را به نقطه نامطلوبی هم برسانیم. اما آنچه مسلم است این خواهد بود که مردم و تاریخ ما را قضاوت می‌کنند. الان عمل ما نشان داده که چقدر کار ما درست بوده است. به گمان من، هیچ کدام از همکاران من پایشان را از یک سری خطوط بیرون نگذاشتند.
زارعی درباره فیلم "شیار 143" نیز توضیح داد: چیزی که مرا در "شیار143" دچار استرس کرد بازی در نقشی با بازه های زمانی متفاوتی بود و باید حس خاص او را منتقل می‌کردم. نمیتوانستم به کارگردان تکیه کنم و باید روی پای خودم می ایستادم چون وظیفه من بود.
وی ادامه داد: خیلی با تعصب و غیرت می‌گویم که جایگاه آن مادرشهید برایم قابل احترام بود. می‌ترسیدم اگر حق مطلب را ادا نمی‌کردم به کار خودم هم لطمه بزنم و ارتباطم با مردم تضعیف شود.
این بازیگر در ارتباط با چگونگی پذیرفتن نقشهای خود در فیلمهای سینمایی نیز گفت: مهمترین منتقد من پدر و مادرم هستند بعنوان یک مخاطب حرفه ای سینما و در عین حال در پذیرفتن نقش به نگاه و خلوص مردم هم توجه میکنم.
زارعی به بهترین بازیهای خود نیز اشاره کرد و اعلام کرد؛ نقشم در "هیس! دخترها فریاد نمی‍زنند" جز بهترین بازیهایم بوده؛ فیلم حامل درد و رنج و دغدغه فیلمساز زنی است که سالها دارد در سینما کار میکند.
وی ادامه داد: آنطور که تلاش کرده بودیم از طرف داوران مورد توجه قرار نگرفت. من دلشکسته میشوم وقتی داوری بگوید برای این فیلم چند دقیقه هم تحقیق نشده.
به گفته زارعی؛ اگر فیلمسازی دغدغه جامعه خود را دارد به هر موضوعی البته به شکل درستش باید بها بدهیم. حتی همین "شیار143"؛ نمیتوان براحتی از آن گذشت. این برای من با ارزش است در نقشی بازی میکنم که با آن ادای دین میکنم. کاری کرده ام که برخی همکارانم می‌گویند با این کارت باعث شدی که ما هم جسور شویم در برخی نقشها بازی کنیم.
وی در واکنش به گلایه ها و مشکلات هنرمندان سینما عنوان کرد: هرچه قدر مسئولین ما در حوزه سینما بویژه بر بازیگران، حساستر باشند و توجه کنند کم است. این نگاه طی این سالها کمتر شده. امنیت شغلی نیاز هنرمندان است؛ ابتدا یک زندگی استاندارد را بوجود بیاوریم برای آنان و سپس به آنان بگوئیم یارانه بگیرید یا نه.
این بازیگر در نکته ای گفت: من مریلا زارعی موظفم توصیه ام به مسئولین باشد نه مردم؛ شما امکانات رفاهی را در اختیار مردم قرار بدهید مردم خودشان یارانه نمی‌گیرند. اما منی که جایم گرم است و سقفی بالای سرم دارم و جایزه و دستمرد خوب هم میگیرم، نمیتوانم از عزیزی خواهش کنم که یارانه نگیرد.
مریلا زارعی در پایان بیان داشت: آرزو دارم اختلافاتی که بین تهیه کنندگان است کنار گذاشته شود چون قشر ضعیف سینما و بخصوص زنان بازیگر و سینماگر آسیب می‌بینند. امیدوارم حرفهای قشنگ مسئولین هم عملیاتی و حال همه خوب شود.
