به گزارش « سراج24 » انتشار خبر آزادی چهار مرزبان ایرانی بعد دو ماه از ربایش آنها و شهادت نفر پنجم، اگرچه باعث خوشحالی افکار عمومی در داخل کشور شد اما برخی حواشی و اخبار نگران کننده در این باره منجر به نگرانی هایی شده که در صورت عدم توجه به آنها، در آینده می تواند خطرناک باشد.
یکی از محورهای نگران کننده در این باره، نقش مبهم و مشکوکی است که مولوی عبدالحمید در این ماجرا از خود نشان داد و سرانجام گروهک تروریستی جیش العدل نیز در بیانیه ای که به مناسبت آزادی 4 سرباز ایرانی منتشر کرد، با اشاره به این موضوع و با لحنی تهدید آمیز اعلام کرد:
«این تصمیم خالصانه در پاسخ به مطالبه علمای اهل سنت و در راستای نشان دادن حسن نیت و انسان دوستی اتخاذ شد تا ایران هم در راستای آزادی زندانیان اهل سنت گام بردارد و در غیر اینصورت بر مشکلات و مسائل منطقه افزوده خواهد شد و این آخرین اقدام در نوعش نخواهد بود.»
این در حالی است که همزمان مولوی عبدالحمید نیز طی گفتگویی از اعلام آمادگی گروهک تروریستی جیش العدل برای مذاکره و گفتگو با دولت جمهوری اسلامی خبر داد.
مساله آنجایی نگران کننده تر می شود که بعد از تمامی این حوادث تلخ، نه تنها گروهک تروریستی جیش العدل نسبت به اقدامات وحشیانه خود ابراز ندامت نکرده است بلکه با منت گذاری و تلقی این مساله که آزاد سازی سربازان ایرانی یک «امتیاز» به ایران بوده است، خود را در نقش یک جریان سیاسی قائل به گفتگو و مذاکره جا زده و مولوی عبدالحمید نیز با واسطه گری در این باره، خواسته یا ناخواسته تلاش می کند این جریان را تطهیر کرده و آنها را اهل منطق و گفتگو نشان دهد.
از سوی دیگر، واسطه گری مولوی عبدالحمید و ارسال نماینده برای رایزنی جهت آزادی گروگان ها از سوی این گروهک تروریستی، نه تنها رسمیت دادن به جیش العدل محسوب می شود بلکه مشخص نیست اساسا وی به چه علت و از چه طریقی با اعضای این گروهک خطرناک تروریستی رابطه دارد؟
سوال دیگر نیز که این روزها به شدت درباره مولوی عبدالحمید مطرح شده، این است که اگر وی بالاخره توانست با رایزنی با گروهک تروریستی جیش العدل، 4 نفر از سربازان ایرانی را آزاد کند چرا زودتر از این پتانسیل و اثرگذاری خویش بر نیروهای تروریستی و تکفیری استفاده نکرد تا جمشید دانایی فرد جانش را در راه اقدامات وحشیانه تروریست ها از دست ندهد؟
این مساله آنقدر در افکار عمومی مطرح شده است که حتی روزنامه جمهوری اسلامی به مدیر مسئولی مسیح مهاجری از حامیان اصلی هاشمی و دولت روحانی نیز به آن واکنش تندی نشان داد و با اشاره به این موضوع نوشت:
«مولوی عبدالحمید چرا در همان روزهای اول بعد از ربوده شدن مرزبانان برای نجات آنها اقدام نکرد؟ ... با توجه به واقعیت‌های یاد شده این انتظار وجود دارد که شخص امام جمعه زاهدان با نفوذی که در اشرار دارند برای ریشه کن کردن شرارت‌ها و پاک کردن لکه ننگ تروریسم از دامن استان بزرگ و مؤمن پرور سیستان و بلوچستان تلاش نمایند.
آنها قطعاً می‌دانند که نظام جمهوری اسلامی هرگز در برابر باج‌خواهی اربابان بزرگ اشرار یعنی سران استکبار جهانی تسلیم نشده و نخواهد شد چه رسد به دست نشاندگان حقیر آنها که اصولاً به حساب نمی‌آیند ... از شخص مولوی عبدالحمید این انتظار وجود دارد که با تلاش مستمر خود، استان سیستان و بلوچستان را از وجود اشرار و تروریست‌ها پاک کند تا این تهمت ناروا متوجه وی نباشد که در موارد بحرانی با استفاده از نفوذ خود بر اشرار، تلاش می‌کند توجه دولتمردان جمهوری اسلامی را برای گرفتن امتیازاتی به نفع خود جلب نماید. امام جمعه زاهدان، هنگامی حسن نیت کامل خود را می‌تواند به اثبات برساند که تمام توان خود را در جهت ریشه‌کن ساختن اشرار از استان سرفراز سیستان و بلوچستان بکار گیرد و کاری کند که این استان از لوث وجود آنان پاک شود.»
همچنین سایت انتخاب از دیگر رسانه های حامی دولت نیز در این باره ضمن انتقاد شدید از عملکرد مولوی عبدالحمید نوشت: «عبدالحمید اشاره نکرد که جرم و اتهام زندانیان نزدیک به این گروهک تروریستی چه بوده است! این درحالیست که زندانیان مرتبط با تروریست ها، به دلیل قاچاق و ترانزیت مواد مخدر و جنایت و ترور، در زندان هستند ... آیا می دانید معنای مذاکره با یک گروهک تروریست چیست؟ اگر فرضاً دولت چنین خبطی کند و با این اراذل تروریست، بنشیند لابد باید از فردا منتظر بود تا گروه های مختلف تروریستی، دست به اعمال جنایتباری زده و سپس از مذاکره دم بزنند؟»/رجا
-
