به گزارش « سراج24»،حجت الاسلام جاودان در یکی از آخرین جلساتشان به مباحثی در خصوص گناهان و تأثیر آن بر روح انسان پرداختند. این استاد خلاق ضمن اشاره به قبح شرک و شرایط توبه کردن از گناهان پرداختند که گزیده ای از این سخنان در ادامه خواهد آمد:
خدا شرک را نمی آمرزد. اما با توبه همه گناهان را می آمرزد. این خیلی خوب است. اما یک ذره همت می خواهد که انسان درخور گناه خودش توبه کند. اگر انسان حق مردم را زیر پا گذاشته باشد و کم و زیاد کرده باشد، خب باید حق مردم را بدهد وراضی شان کند.
می گویند آقا هر گناهی شرک است. برای این موضوع چه کنیم؟ می گویند شرک بخشیده نمی شود. اگر تو این گناهت را جبران کردی که جبران کرده ای. وگرنه اگر جبران نکردی، اگر از این دنیا بروی، با گناه از دنیا رفته ای و گناه جا دارد که بخشیده شود. گفتند کمتر از شرک را می بخشند دیگر. اما گناه، یقه انسان را می گیرد. بنا بود شما تا آسمان هفتم پرواز کنی.
آسمان هفتم جایگاه همه انسانهاست
آدمیزاد را آوردند اینجا که تا آسمان هفتم پرواز کند. حتی بالاتر از آسمان هفتم. آدمیزاد یعنی همین من و شما عُرضه پرواز تا فوق عرش را داریم. یعنی ساختمان انسان اینگونه است. نمونه اش را داریم دیگر. انبیاء و اولیاء به عرش رفتند. معلوم می شود آدمیزاد می تواند به عرش برود. ببینید اینگونه نیست که ایشان چون پیغمبر است به عرش رفته. بلکه چون آدم است به عرش رفته است. این بالا رفتن به خاطر پیغمبر بودن نبوده بلکه انسان پاکی بوده به عرش رفته است. پیغمبر برای ما الگوست. اگر تو هم مثل این آقا عمل کنی، تو هم به همانجا که ایشان رفت، می روی. ببینید دلیلش فقط این بوده که او انسان پاکی است. البته پاکی شان مانند پاکی من و شما نیست. ما خودمان را آب کشیده ایم و پاک شده ایم. وجودشان پاک است. انسان به درجه پاکی اش، اوج دارد. انسان به درجه پاکی اش اوج دارد. خب اگر من گناه کردم، پاکی خودم را آلوده کردم. یک مقدار لجن برداشتم و به خودم مالیدم. گناه این است دیگر. گویی به خودم لجن مالیده ام. کسی را با لجن به آنجا راه نمی دهند. اگر پاک کنی چطور؟ چرا. اگر توبه کنی، توبه درست و درخور خودش، راه می دهند.
عرش خدا جایگاه توبه کنندگان
هر گناهی توبه درخور خودش را دارد. اگر توبه درست کردم و خرابی های قبلی را درست کردم جا دارم که بروم؟آنجا گفته اند پاک باشد. نگفته اند که گناه نکرده بوده و بعد کرده بود و چه. گفته اند پاک باشد. هرکس پاک شد می تواند به عرش برود. انسان به عرش برود چه می شود؟ اگر شما تا پشت بام رفته بودی، می فهمیدی به عرش رفتن یعنی چه. ما همه این حرف ها را می شنویم و فقط می شنویم. گاهی هم ممکن است چون خیلی پخته نیستیم، حرف را خیلی درست تصور نکنیم. این یک واقعیت است. به عرش رفتن یک واقعیت است. مثالش را مکرر برایتان عرض کرده ام. نقل است. نمی دانیم تا چه اندازه درست است اما مطلب کلی و موعظه ای که در آن است درست است. این مطلبی که عرض می کنیم درست است.
می گویند حضرت عیسی علیه السلام در آسمان چهارم است. چرا آسمان چهارم؟ به عنوان مثال حضرت ابراهیم، حضرت موسی، و ... هرکدام در آسمان هفتم هستند. چرا ایشان در آسمان چهارم مانده است؟
می گویند ایشان زن و بچه نداشت و خودش لباس هایش را وصله می کرد. یک سوزن و نخ همراهش داشت که هروقت لباس هایش پاره می شود بدوزد. می گویند چون این سوزن را داشت نگذاشتند بالاتر برود. اگر دل من و شما به کلاهمان بسته باشد، نمی گذارند بالا برویم. دلبستگی، آدم را زنجیر می کند. من صد تومان در جیبم دارم. جان می کـَنم تا به یک فقیر بدهم. آن جان کـَندن یعنی دلبستگی. چون دلم بسته است برایم سخت است.
گناه شرک خفی است
گناه شرک است. به گناه شرک خفی می گویند. خدای متعال به همه ما فرموده اند که نگاه کردن به نامحرم بد است. گفته اند یا نگفته اند؟ وقتی من به نامحرم نگاه می کنم، دارم می گویم خدایا این خوب است. این خوب است. من بیهوده نگاه نمی کنم. به نظر من می آید که این کار خوبی است که نگاه می کنم. خدای متعال فرموده دروغ، گناه خیلی بدی است. آدم یک وقت هایی مصلحت می داند که دروغ بگوید. برای پیشرفت کار خودش دروغ بگوید. یک وقت برای حفظ جان یک نفر دروغ می گوییم که اصلا واجب است دروغ بگویی. اما برای پیشرفت کار خودت، خب نمی توانی دروغ بگویی. اجازه نداری. اگر گفتم چه می شود؟ خدای متعال یک انتخاب دارد و من یک انتخاب در برابر خدا دارم. نام این شرک است. این را می خواهیم بگوییم. عرض کردیم اگر جبران کردی، خب جبران کردی و خوشا به حالت. اگر جبران نکرده بودی، این یقه تو را رها نمی کند. مگر شما برای پرواز به عرش ساخته نشده ای؟ خب این نمی گذارد. حتی اگر آدم خوبی باشد و خدا هم او را ببخشد، نمی تواند به عرش پرواز کند. گفتیم امکان بخشش در مورد همه گناهان وجود دارد. امکان دارد ببخشد. من با صد هزار گناه هم از دنیا بروم، باز هم ممکن است ببخشند. درست است؟ فرمود وَ یَغفِرُ ما دونَ ذلِکَ لِمَن یَشاءُ ممکن است ببخشند. توبه کنی، بخشیده می شوی. اگر شفیعی داشته باشی، به دادت برسد، می بخشد. همین طوری هم ممکن است ببخشند. همین طوری هم ممکن است. اگر کسی با ایمان از دنیا برود، ممکن است همه چیز بخشیده شود. اما خب نمی گذارند من بروم./فرهنگ
