به گزارش « سراج24» اشتباهات گذشته برایمان درس عبرت نمی شود، می گوییم باید از تجربه های اندوخته استفاده کنیم، اما فقط می گوییم و در عمل، همان کاری را می کنیم که قبل از تجربه اندوزی می کردیم! تعارف داریم با هم یا بده بستان، در نتیجه کار فرقی نمی کند وقتی یک نمره مردودی به همراه دارد. آنچه فردا باقی می ماند، نتیجه کار است! نتیجه ای که می توان به عرش یا فرش ببرتمان!
اشتباهات گذشته برایمان درس عبرت نمی شود، می گوییم باید از تجربه های اندوخته استفاده کنیم، اما فقط می گوییم و در عمل، همان کاری را می کنیم که قبل از تجربه اندوزی می کردیم! تعارف داریم با هم یا بده بستان، در نتیجه کار فرقی نمی کند وقتی یک نمره مردودی به همراه دارد. آنچه فردا باقی می ماند، نتیجه کار است! نتیجه ای که می توان به عرش یا فرش ببرتمان!
اختلاف کورش باقری، سرمربی تیم ملی وزنه برداری با المپیکی ها، در بدترین زمان ممکن رخ داد. زمانی که وزنه برداری روی دور افتاده بود و می توانست طلایی ترین نتایج تاریخ این ورزش را رقم بزند. این را نتایجی بود که این تیم آورده بود. اما اختلافات اجازه نداد تیم موفق باقری به کارش ادامه دهد. اینکه حق با چه کسی بود، اهمیت چندانی ندارد وقتی شیرازه تیم از هم پاشیده شد و سکان هدایت آن به دست عده ای دیگر افتاد. اما از این جا به بعد کار خیلی مهم است. از اینجا به بعد کار که می تواند وزنه برداری را به عرش برده یا به فرش بیاورد. هر چند که با انتخابهایی که شده، خیلی نمی توان روزهای روشنی برای وزنه برداری متصور شد!
انتخاب زارع و پانزوان، انتخاب امتحان پس داده هایی است که پیش از این بارها مردود شده اند. مربیانی که اگر چه نام آشنا هستند و کنار دست مربیانی چون ایوانف کار کرده اند، اما در رزومه کاریشان نقاط مثبت و روشنی نیست که بتوان به آن تکیه کرد و امیدوار بود.بانزوان و زارع سالهای زیادی از عمر خود را در وزنه برداری گذرانده اند، اما بیشتر از تعداد سالهای حضور در وزنه برداری ،موفقیت یا عدم موفقیت در این عرصه است که می تواند افقی روشن یا تیره را برای وزنه برداری ترسیم کند. افقی که عملکرد این دو مربی تصویری روشن از آن را برایمان ترسیم نمی کند!
کافی است فلاش بکی به عقب زده و نگاهی کوتاه به پرونده حضور این دو در وزنه برداری بیندازیم. اولین چیزی که نظر هر کسی را به خود جلب می کند، ماجرای دوپینگ دسته جمعی وزنه برداران در دومین حضور ایوانف در ایران است. فاجعه ای که تنها نام ایوانف را در خاطراتمان زنده می کند. اما یک نام آشنای دیگر هم آن زمان در کنار ایوانف در تیم ملی وزنه برداری حضور داشت و آن جز بهمن زارع، مربی این روزهای تیم ملی وزنه برداری نیست. بهمن زارعی که نامش در یک ماجرای دیگر هم به چشم می خورد. دومین فاجعه فراموش نشدنی دوپینگ وزنه برداران به زمانی برمی گردد که تیم ملی وزنه برداری را رضازاده به همراه بانزوان وزارع به دست داشتند. هدایت سه نفره ای که نتیجه اش دوپینگی شدن رشید شریفی، سعید علی‌حسینی، امید ناییج و چند تن دیگر از وزنه‌برداران جوان و آینده‌سازان تیم ملی وزنه‌برداری کشورمان بود . دوپینگی که سعید علی حسینی که خیلی زود به غول وزنه برداری ایران معروف شده بود را برای همیشه از این رشته دور کرد. آن هم در شرایطی که به زعم خیلی ها در دنیا او بهترین و اصلح ترین گزینه جایگزینی رضا زاده بود. اما قبل از آنکه رو بیاید، از دور خارج شد! آن هم با حاشیه های فراوانی که حرف و حدیث های زیادی به دنبال داشت و دست آخر هم هرگز پرونده اش رمز گشایی نشد. هر چند که خیلی ها معتقدند آنهایی که باید، می دانند نتیجه این پرونده چه و چرا بوده است!
البته این تنها یک روی سکه است. روی دیگر آن به مسائل فنی باز می گردد که باز هم نمی توان نقطه چندان روشنی در کارنامه این مربیان دید. مربیانی که در بزرگی آنها کوچکترین شکی نیست، اما وقتی در مقام مقایسه با نفراتی چون توکلی و امثال او برمی آییم، نمی توان اولویت حضور در تیم ملی را برای آنها در نظر گرفت! اما شاید در انتخاب آنها به این مسئله توجهی نشده است که در اولویت قرار گرفته و انتخاب هم شده اند!
پس از فاجعه دوپینگ دسته جمعی وزنه برداری در سال 2007، هدایت تیم ملی به عهده مربیانی بود که امروز سکان هدایت این تیم را به دست گرفته اند.مربیانی که مسابقات جهانی تایلند را با دست خالی به پایان بردند و بهترین عنوانی که توانستند برای وزنه‌برداری ایران کسب کنند، مقام نهمی رشید شریفی در سنگین وزن بود!
اما حالا زارع و پانزوان یک بار دیگر هدایت تیم ملی را به عهده گرفته اند. مربیانی که پیش از این ثابت کرده اند هر اندازه بزرگ، اما در اندازه های تیم ملی نیستند، حداقل نه به عنوان سرمربی و نفر اول. اما به نظر می رسد این مسئله برای آنهایی که به انتخاب آنها رای داده اند، این مسائل و روزمه نه چندان جالب زارع و پانزوان کمترین اهمیتی نداشته که حالا باز هم شاهد روی کار آمدن مربیانی هستیم که پیش از این امتحان خود را پس داده و مردود شده اند! مربیانی که حضورشان آینده وزنه برداری را مبهم کرده است!
