به گزارش « سراج24»، حمله تروریستها به مرزبانان کشورمان و به گروگان گرفتن آنها بسیاری را شوکه کرد. سال‌هاست مناطق مرزی ایران با پاکستان از سوی طرف پاکستانی ناامن است. این مرزها در شمار دورافتاده‌ترین مناطق پاکستان محسوب شده و لذا اسلام‌آباد حاکمیت درستی بر آنها ندارد. بسیاری از دشمنان کشورمان با استفاده از این خلأ امنیتی و با پشتیبانی قدرت‌های فرامنطقه‌ای، پایگاه‌هایی را در این مناطق ایجاد کرده و سپس از داخل خاک پاکستان هر از‌گاهی آسیب‌هایی به مرزداران ایرانی وارد می‌کنند.
سال‌هاست این وضعیت ادامه دارد. پس از هر عملیات تروریستی همه رسانه‌ها و برخی مسئولان سخن از بی‌تفاوتی پاکستان در این رابطه می‌گویند و بعد همه چیز تمام می‌شود تا کشتار خونین بعدی. هر بار عده‌ای در مناطق صعب‌العبور مرزی دو کشور از پاکستان وارد خاک ما شده، هرچه می‌خواهند می‌کنند و بعد به پاکستان می‌گریزند. ما هم تماشا می‌کنیم و هر بار تذکری به اسلام‌آباد می‌دهیم تا نوبت بعدی. این وضع تا کی بناست ادامه داشته باشد؟ چرا کاری نمی‌کند؟
چرا آمریکایی‌ها در مناطق شمال‌شرق افغانستان که بسیار پرجمعیت است به خود حق می‌دهند به بهانه تعقیب نیروهای طالبان و القاعده، پرونده‌های بدون سرنشین اعزام کنند و حتی مردم بیگناه را به قربانگاه ببرند. اما در این‌سو در مناطقی که تا صدها کیلومتر آن‌سوتر فقط صحرا و مناطقی خالی از سکنه است، هنگام فرار تروریستها به سمت پاکستان، آنها را تعقیب نمی‌کنند و به سزای اعمالشان نمی‌رسانند؟ چرا اسلام آباد وقتی خود توان تامین امنیت را در مناطق مرزی با ایران ندارد، به مرزداران ایرانی اجازه نمی‌دهد که تروریستها را پس از عبور از مرز پاکستان هم تعقیب کنند؟ هدف پاکستانی‌ها از این بازی چیست؟
آنها از یکسو مرتب حرف از روابط برادرانه و حسن همجواری با ما می‌زنند و از سوی دیگر حاضر به حل ماجرایی به این سادگی نیستند. هر بار عده‌ای از فرزندان این آب و خاک به‌خاطر طفره رفتن این کشور دوست و برادر از تامین امنیت در مرزهایشان با ما به خاک و خون کشیده می‌شوند.
به گمان این قلم مماشات بیش از این نشانه ضعف خواهد بود و ما باید این درد را از ریشه درمان کنیم. این حق طبیعی ماست که وقتی طرف پاکستانی از سر ضعف یا تعهد نسبت به امنیت مناطق مرزی‌اش با ما بی‌تفاوت است،ما خود نسبت به ایجاد امنیت آستین بالا زده و این مناطق را برای تروریستها ناامن کنیم. اگرنه باز مدتی بعد خبر تاسف‌بار دیگری از جنوب‌شرق ایران می‌رسد و باز این چرخه تاسف‌آور تکرار می‌شود./شفاف
