به گزارش « سراج24 »،کشورهای آلمان و برزیل که یکی از اهداف این جاسوسی بوده‌اند از سازمان ملل خواستند تا قطعنامه‌ای را در خصوص حریم خصوصی در اینترنت صادر کند. آنها همچنین از جامعه بین‌الملل می‌خواهند که برای تقویت و حمایت از حق حریم خصوصی در برابر اینگونه برنامه‌های جاسوسی اقدامات لازم را بکار گیرند.
عفو بین‌الملل اعلام کرد: هرگونه بحث و گفت‌وگو در سازمان ملل در مورد این موضوع باید با این رویکرد باشد که این برنامه‌ها تا چه میزان موجب تخریب حقوق بشر می‌شوند و نباید تنها به حمایت از رهبران جهان و جاسوسی در خارج از مرزها محدود شود بلکه باید تاثیرات برنامه‌های الکترونیکی کنترل گسترده اطلاعات و مکالمات شخصی بر جوامع را مورد بررسی قرار دهد.
هیچ تردیدی وجود ندارد که اصل نظارت و کنترل بر ارتباطات شخصی از سوی آمریکا، انگلیس و دیگر کشورها موجب افزایش نگرانی‌ها در مورد نقض جدی حقوق بشر می‌شود و این مساله به طرز شدیدی از عدم احترام به حق حریم خصوصی رنج می‌برد. این برنامه‌ها همچنین تاثیراتی مخرب و وحشتناک بر آزادی بیان و موسسات خواهد گذاشت.
به طور کلی حریم خصوصی برای حفظ آزادی و منزلت یک انسان امری ضروری است و برای حفظ هویت شخصی افراد، شرافت، آزادی و امنیت ارتباطات مساله حیاتی به شمار می‌آید تا جایی که می‌تواند بر کل جامعه تاثیرات مثبت داشته باشد.
عفو بین‌الملل در ادامه اعلام کرد هر اقدامی برای دخالت در حریم خصوصی باید با هدفی قانونی و قابل قبول باشد این در حالی است که آمریکا و انگلیس هیچ دلیل موجهی برای کنترل و نظارت بر مکالمات تلفنی و ارتباطات اینترنتی و نقض حریم خصوصی افراد نداشته‌اند.
این کشور در ازای ارائه شواهد و دلایل کافی برای اثبات ضرورت این جاسوسی به عموم مردم، از شهروندان خود و دیگر کشورها می‌خواهند که کورکورانه به آنها اعتماد کنند.
بسیاری از ما این واقعیت را پذیرفته‌ایم که هنگام استفاده از شبکه‌های اجتماعی و یا درخواست برای پیدا کردن یک شغل بخشی از اطلاعات‌مان را به اشتراک می‌گذاریم، اما هیچگاه انتظار نداریم که بانک مورد نظرمان در مورد مسائل خصوصی ما همچون قرار ملاقات اطلاعات داشته باشد. در حقیقت در بسیاری از کشورها قوانین به بانک‌ها و موسسات اجازه نمی‌دهند که به این اطلاعات از جمله دیدگاه‌های سیاسی، وضعیت بهداشتی جسمانی یا عضویت در یک گرو یا قبیله‌ای خاص دسترسی داشته باشند اما زمانی که دولت‌ها خود در برنامه‌های جاسوسی دخالت دارند اینطور به نظر می‌آید که هیچ حریم خصوصی در اطراف شما وجود ندارد و تجاوز به آن یک بازی عادلانه است.
تصور کنید شما در خانه خود نشسته‌اید در حالی که یکی از نیروهای دولت در کنار شماست و می‌تواند نامه‌ها، رفتارهای شخصی و کامپیوتر شما را بررسی و حتی از وب سایت‌هایی که به آن سر زده‌اید یادداشت‌برداری کند چه احساسی خواهید داشت؟ اما دولت‌ها به خود اجازه می‌دهند علاوه بر شنود مکالمات تلفنی و کنترل ارتباطات اینترنتی شهروندان حتی این اطلاعات را تا سال‌ها ذخیر کنند.
بر اساس گزارش پایگاه اینترنتی عفو بین‌الملل، این رفتارها تهدیدات جدی علیه حقوق بشر هستند و دولت‌ها موظفند پاسخگوی این عملکرد خود باشند و باید برنامه‌های جاسوسی و نظارتی خود را مورد بازبینی قرار دهند و بپذیرند که با این کار خود خطرات زیادی را به جان می‌خرند.
عفو بین‌الملل در پایان از این کشورها خواست تا برای ایجاد امنیت برای حفظ حریم خصوصی نیز ارزش قائل باشند و بدانند که این مساله برای آزادی و منزلت انسان‌ها امری ضروری است/ ایسنا
