سراج24 - علی خضریان: سال تحصیلی امسال از جهاتی مانند هر سال دیگر و از جهاتی متفاوت با سال های گذشته است.
وجوه مشترک سال تحصیلی امسال برای همه واضح و مبرهن است؛ از آغار تحصیل دانشجویان جدیدالورود که هر ساله طراوت خاصی به فضای دانشگاه ها می بخشند تا چهره های غالباً دوست داشتنی اساتید و برنامه های آموزشی و ... آنچه اما انگیزه اصلی نگارنده برای درج یادداشت حاضر شده است، وجوه متفاوت سال تحصیلی امسال با سال های گذشته است که با بیم و امید خواهد بود.
اگر بخواهیم خیلی راحت و شفاف سخن به میان بیاوریم، مهمترین وجه تفاوت امسال با سال های پیش، تغییر دولت و به تبع آن سیاست های فرهنگی آموزشی جدید و تغییرات مدیریتی در دانشگاه ها و وزارتین علوم و بهداشت و دانشگاه آزاد است.
از این منظر به نظر می رسد همه دست اندرکاران دانشگاهی، اساتید، دانشجویان، فعالین فرهنگی و تشکل های دانشجویی بایستی به موارد ذیل توجه لازم را داشته باشند:
1- تغییر مدیریت ها و سیاست های دانشگاهی، فی نفسه به مثابه عید و نو شدن فصل برای دانشگاه ها است که با خود انگیزه های جدید، طرح ها و ایده های جدید و رفتارها و مناسبات نو را به همراه خواهد داشت؛ لذا از این جهت تغییرات احتمالی مدیریت ها و سیاست های دانشگاهی، نه تنها مذموم و ناخوشایند نیست، بلکه می تواند روحی تازه در فضای دانشگاهی دمیده شود.
البته این مساله پر خیر و برکت، زمانی اصالت خواهد داشت که تغییرات مبتنی بر رویکردی عالمانه، منصفانه و دلسوزانه و خروجی آن، تحقق واقعی شایسته سالاری باشد و نه براساس دیدگاه ها و طراحی های حزبی، جناحی و قبیله گرایانه.
لذا همگان بایستی تلاش کنند تا تغییرات در سیاست گذاری ها و مدیریت های دانشگاهی، فضای علمی و دانشگاهی کشور دستخوش رقابت ها و نزاع های سیاسی و تشکیلاتی سیاسیون و فعالیت های نامیمون جناحی ننماید؛ امری که در حاکمیت دولت های هفتم و هشتم (موسوم به اصلاحات) به رویکردی غالب در رویه جریان حاکم تبدیل شده بود و دانشگاه را در منظر ایشان به پاتوقی برای سیاست بازی تبدیل کرده بود.
این روزها با حضور مسببین امر مذکور در رأس وزارت علوم دولت فعلی و تغییرات غیرشفاف در دانشگاه آزاد اسلامی، این نگرانی بطور جدی ایجاد گردیده که امید است با اقدام منطقی مجلس شورای اسلامی و شواریعالی انقلاب فرهنگی این نگرانی ها مرتفع گردد و از سپرده شدن مسئولیت های سطوح مختلف دانشگاهی – مخصوصاً رده های میدانی و میانی به افراط گرایان و ساختارشکنان ممانعت بعمل آید؛ چه اینکه این قول و وعده رئیس جمهور محترم بوده که کارها و مسئولیت ها به جریانات افراطی سپرده نشود.
2- بدون تردید، در همه نظام های مدیریتی جهان، تغییر در روش ها و برنامه ها صورت می گیرد، نه در اصول و مبانی و البته نظام علمی و آموزش عالی کشور ما نیز از این قائده مستثنی نیست.
اصولی همچون استقلال و پیشرفت علمی، تولید علم و جنبش نرم افزاری، پیگیری و تحقق آرمان ها و اهداف فرهنگی انقلاب اسلامی همچون عدالت، استکبارستیزی، تزکیه و تربیت و ... مواردی است که تغییر به آن راه ندارد و هرگونه خدشه وارد شدن به این اصول، خلاف خواست تاریخی ملت ایران و ماموریت
و تکلیف الهی و اسلامی است که بر دوش آحاد مردم و دانشگاهیان مسلمان قرار داده شده است.
توجه و تکیه بر اسناد بالادستی مخصوصاً "سند اسلامی شدن دانشگاه ها" و سایر مصوبات شورایعالی انقلاب فرهنگی، راهکار و تضمینی مناسب برای حرکت در مسیر اصول اساسی انقلاب اسلامی است.
3- اخبار و مشاهدات دانشجویان و تشکل های دانشجویی از سازماندهی مراکزی خاص با پشتیبانی و هدایت برخی افراد با سابقه تشکیلاتی-سیاسیِ نامطلوب و مشکوک جهت اجرای عملیات و دخالت در دانشگاه ها و تشکل های دانشجویی حکایت دارد که لازم است با تدبیر مسئولین امر از این گونه دست اندازی های خطرناک که بوی ناخوشایند تفرقه افکنی و تنش زایی از آن به مشام می رسد جلوگیری شود.
4- دانشجویان جدای از بدنه مردم نیستند؛ اما در کنار دغدغه های عمومی جامعه همچون حفظ ارزش ها و ارتقاء شاخص های فرهنگ غنی اسلامی در کشور، مقابله با مشکلات معیشتی و رفاهی مردم، حفظ و تقویت گفتمان انقلاب اسلامی با حضور مقتدرانه و دیپلماسی فعال، پیگیری اجرایی شدن عدالت در تمام ابعاد جامعه و... انتظارات دیگری را نیز از دولت یازدهم دارا می باشند.
اولین انتظاری که دانشجویان از دولت یازدهم دنبال خواهند کرد، خود دانشگاه است. نکته ای که می بایست به آن پرداخت اینکه دانشگاه با افزودن پسوند اسلامی و یا با ظواهر و پوشش های اسلامی برای دانشجویان مهیا نمی گردد، چراکه اینها نقش پوسته ای را در یک دانشگاه اسلامی ایفا می نمایند، البته پوسته نه به معنای بی ارزش بلکه به مفهوم ظاهر یک دانشگاه اسلامی؛ البته جای خود مهم است اما مطمئناً نکته مهمتر هسته دانشگاه می باشدکه می بایست در جهت رسیدن به آن مشخص شود که مبانی درسی و استاد در یک دانشگاه اسلامی باید چگونه باشد؟ کلاس های درس، سلف، خوابگاه و دیگر امکانات رفاهی و مهمتر از همه سیاست های فرهنگی در چنین دانشگاهی باید به چه شکلی باشد؟
5- البته دانشگاه در بُعد نظارت نیز بهترین حلقه واسط میان جامعه و دولت می باشد و باید گفت از آنجا که رئیس جمهور محترم اعلام کرده است که قصد اصلاح روندها را دارد، هیچ جایی همچون دانشگاه نمی تواند در امر نظارت یار و یاور دولتمردان باشد و دانشجویان به دلیل جایگاه پرسش گری، نقادی و مطالبه گری همراه با استقلال از جریان های قدرت و ثروت بهترین گزینه به عنوان ناظران امین در سطوح و بخش های مختلف می باشند که البته باید گفت این روابط باید با حفظ شأن و جایگاه دولت و دانشگاه به صورت متقابل و فعال تعریف شود.
6- در نهایت روی سخن با نیروهای انقلابی و فعالین فرهنگی و سیاسی دانشگاه ها؛ بایستی تأکید کرد که فعالیت و برنامه ریزی جهت تقویت بنیان های تشکیلاتی از یکسو، عمق بخشیدن به مطالعات فرهنگی و عقیدتی و معرفت دینی از سوی دیگر و همچنین استفاده از ابزارها و قالب های روزآمد، مؤثر و کارگشا جهت انتقال پیام های حیات بخش انقلاب اسلامی، راهبرد مهم تشکل های دانشجویی جبهه فرهنگی انقلاب است که همچون دو دهه گذشته می تواند در جهت تبیین اندیشه های والای امام و رهبری و مقابله با تحرکات سازمان یافته جریان های سکولار و معارض انقلاب اسلامی در داخل و خارج دانشگاه ها مؤثر باشد.
*مدیرمسئول خبرنامه دانشجویان ایران-علی خضریان
