به گزارش گروه وبگردی « سراج24 » به نقل از تهران پرس لزوم پوشیدگی زن در برابر مرد بیگانه یکی از مسایل مهم اسلامی است و در قرآن کریم در سوره نور به آن اشاره شده و از مفاد آیات چنان فهمیده می شود که “هر مسلمان، چه مرد و زن، باید از چشم چرانی، نظر بازی اجتناب کند و مرد و زن باید پاکدامن باشند و زنان باید پوشش خود را بر دیگران آشکار نکنند و درصدد تحریک و جلب توجه مردان نباشند.”
یکی از عوامل تشدید مشکلات حجاب در جامعه ما برخوردهای سلیقه ای با آن بوده است این برخوردها که نوعا از سوی تصمیم گیرندگان در سازمان های مختلف اعمال شده، نوعی واکنش منفی را در میان عده ای از دختران و زنان جوان برانگیخته است .
از سویی برخورد کاسبکارانه تولید کنندگان پوشاک با طراحان لباس و بی توجهی کامل به جنبه های ضد فرهنگی آن برای جامعه فاجعه ای جبران نا پذیر را پدید آورده که این روز ها می توان از آن به عنوان بی حجابی غیر محسوس نام برد .
متاسفانه تولیدکنندگان داخلی بدون توجه به فرهنگ اسلامی-ایرانی دست به طراحی‌هایی می‌زنند که کوچکترین تناسبی با فرهنگ کشور ندارد و به راستی الگو گرفته شده از فرهنگ غرب است طراحی لباس‌های جذبی و استفاده از رنگ‌بندی‌های نامتعارف در واقع حربه‌ای است که بسیاری از طراحان بومی را در دام طراحی‌های غربی می‌اندازد .
"داستان از این قرار است که از زمستان 1391 برخی زنان خیابانی تهران در حرکتی کاملا مشکوک و سیستماتیک اقدام به پوشیدن جوراب شلواری هایی نمودند که منظره ی بدن نمای از زانو به پایین این پوشش ها قدری عجیب می نمود" این بخشی از یک نوشته وبلاگی با عنوان "حمله لشکر ساپورت‌ها به تهران" است که در بسیاری از سایت‌های کشور بازنشر شد. "
آن روز ها شاید بیان چنین سخنانی به سخره گرفته شد اما امروز با مشاهده ارائه طرح های متنوع از این نوع پوشش برای بانوان ایرانی و تغییر چشمگیر جلوه های بصری شهر توسط ساپورت پوشان رنگارنگ این حقیقت با تلخی هر چه سخت تر روی دوش انسان سنگینی می کند .
بعد از بی توجهی های گسترده نسبت به عدم برخود با طراحان این نوع پوشش در کشور طراحان البسه در تهران باهدف جلب توجه عابران به بدن دختران و زنان اقدام به طراحی هدف دار البسه بدن نما نموده اند و اکنون به وفور دختران و زنانی در سطح شهر تهران دیده می شوند که پیراهنی کشی و مجلسی را بر تن داشته و پوشش تمامی نیم تنه ی تحتانی بدن را برعهده ی ساپورت نازک و گاها رنگ بدن خویش گذاشته اند که تفاوت فاحشی با بد حجابی های دیده شده در گذشته نه چندان دور در خیابان های تهران دارد .
جالب اینجاست که با گذشت فقط دو سال از ماجرای ورود ساپورت ها به تهران در حال حاضر حجاب و پوشش اسلامی به فراموشی سپرده شده است و هرکسی هر طور و به هر نحوی که دوست دارد و دلش می خواهد در ملا عام ظاهر می شود و جالب تر اینکه این نوع پوشش در جامعه عادی و معمول شده است گویی کسی نای اعتراض ندارد این افراد پوشش را مقوله ای شخصی می دانند در حالی که پوشش زمانی جنبه خصوصی پیدا می کند که در حریم شخصی باشد نه در سطح جامعه که از محوریت خصوصی خارج می شود.
و وقتی مانکن های پشت ویترین شهرها از جمله مغازه های شه را نظاره گر باشید خواهید دید که انواع مدهای روز اروپا را به مردم عرضه می کند که همین مانکن ها بد پوششی و عادی شدن بی حجابی را در جامعه ترویج می دهد که جای تأسف و نگرانی است.
