به گزارش گروه وبگردی « سراج24 » وبلاگ کمی تا قسمتی سیاسی نوشت:
ما دو تا واژه داریم که خیلی هم به معنایشان واقف نیستیم و اکثر اوقات هم همین طوری الکی آنها را به کار می‌گیریم؛ یکی «بزرگ» است و دیگری «بزرگوار»! در ادامه توضیح می‌دهم که هر دو واژه چه بار معنایی دارند.
غرض اینکـــــه جناب محمدرضا عارف، کاندیدای احتمالی جبهه اصلاح طلبی در انتخابات 92، در نشستی تبلیغاتی در دانشگاه شریف افاضه فیض کرده است که «کروبی و موسوی را از بزرگان نظام می‌دانم»!
«بزرگ» یعنی کسی که در راه رسیدن به یک هدف خاص (فارغ از مثبت یا منفی بودنش) تلاش ویژه‌ای می‌کند و نهایتاً به آن هدف هم تا حدودی می‌رســـد؛ مانند کسی که تمام هدفش رسیدن به ثروتی عظیم باشید، این هدف، هدف بزرگی است و در این مقام اصلاً به این وجهش کاری‌مان نیست که ثروت جمع کردن یک هدف مثبت است (از منظر عقل و دین) و یا یک هدف منفــــی و در راستای رشد ضد ارزش‌ها.
«بزرگوار» یعنی کسی که برای رسیدن به یک هدف کاملاً مثبت ، در جاده حق و راستی حرکت می‌کند و نهایتاً به تمام آنچه که از آن هدف منظورش بوده یا به بخشی از آن دست می‌یازد؛ مانند فردی که برای رسیدن به قله‌های علم، معرفت و آگاهی از حکمت تلاش‌های ویژه و مستمری تا پایان عمرش انجام می‌دهد.
* نیچـه بزرگ بود! اما در انکار وجود خودش
هیتـلر بزرگ بود! اما در به راه انداختـن قتل عام و جنگ؛ نیچـــه بزرگ بود! اما در انکار وجود خودش و هر چه به آن موجود اطلاق می‌شد؛ ادیسون بزرگ بود! چون لامپ را اختراع کرد اما نتوانست ذهن‌ها را روشن کند؛ چرچیـل بزرگ بود! اما در تلبیس و تفرقــه انگیـــزی میان دولت‌ها؛ مارکس بزرگ بود! اما در ترویــج اندیشه‌های ضد دینی.
ابن سینا بزرگ بود و نیز بزرگـــوار! چون عالِم به نفس و مبدأ کل بود و در مدت عمر 50 و چند ساله‌‌اش بالغ بر 400 کتاب و رساله نوشت؛ علامه شعـــرانی بزرگ بود و بزرگوار! چون بسیاری از اندیشه‌ها و عقاید اصولی، فقهی، فلسفـــی، کلامی و عرفانی را تبیین و تشریــح کرد و علاوه بر اینها بر خلاف بعضی از به اصطلاح علمای امروزی که یادگیـــری زبان خارجی را برای خودشان ننگ می‌دانند به 6 زبان زنده دنیا غیر از فارسی و عربی مسلط بود که از آن جمله فرانسه، انگلیسی، عبری و ترکی است
آخوند خراسانی بزرگ بود و بزرگوار! بزرگ از این جهت که رهبری مشروطـــه را بر عهده داشت (گر چه خیلی‌ها جدیداً یادشان افتاده که نقش ایشان را در رهبــری مشروطه با هر ترفندی که شده انکار کنند) و بزرگوار از این جهت که کتب فقهی و اصولی‌اش چندین سال است حوزه‌های علمیـــه را سیراب کرده است.
علامه مجلسی هم بزرگ بود و هم بزرگــــوار! بزرگ از این جهت که تمام عمـــرش را صرف تبیین، تشریح، تدقیق و تدوین آیات و روایات کرد و بزرگوار از این جهت که تمام دستگاه سلطنت شاه عباس صفـــوی را به خدمت دین درآورد!
شیخ طبرسی هم بزرگ بود و هم بزرگــــوار! بزرگ از این بعد که هم و غمش تبیین مسائل دینی شیعه بود و بزرگــــوار از این جهــــت که تفسیــــر قرآنـــی تألیـــف کرد که در نوع خودش منحصـــر به فرد و فوق العــــاده بود.
*معنای «بزرگ» را نمی‌دانیـــم
شاید به ذهن‌تان بیاید که این حرف‌هایی که می‌زنی چه ربطی به جمله آقای عارف دارد؛ ایشان که نگفته موسوی و کروبــی بزرگوار بودند که شما داری این همه حرف بی‌ربط می‌زنی! خوب مسئله همان است که ابتدای مطلب عرض کردم یعنی معنای «بزرگ» را نمی‌دانیـــم و اگر کسی هم بگوید فلانی انسان بزرگی است تصور ما دیگر مراتب کمال را هم برای آن شخص اذعان می‌کند.
در حالی که تصور یعنی صورت ذهنی عاری از حکم و اذعان؛ یعنی اینکــه به کسی بگوینــــد «بزرگ» دلیل بر این نیست که در راه‌های مثبت و صحیح و عقلانی بزرگ است و همه جوانب کمال را نیـز داراست!
مطلبی که آقای عارف گفته‌اند همین معنا را به ذهن متبادر می‌کند؛ چون در ادامه صحبت‌هایشان گفته‌اند «تأسف می‌خورم شرایط اجتماعی طوری است که نمی‌توان از این دو عزیز بهره بگیریم؛ امیدوارم به زودی مسئله این عزیزان حل شود.»
خوب ایشان چند تا دروغ بزرگ در این جمله دارند! یکی اینکه شرایط اجتماعی (که تلویحاً یعنی مردم مسببش بوده‌اند) باعث شده این دو نفر از جامعه طرد شوند؛ در حالی که ابداً این طور نیست و این دو چوب کاری که کردند را خوردند!
یک دروغ دیگـــر اینکــه برای این دو نفر «مسئله» پیش آمده... یعنی خیلی ساده می‌خواهند بگویند این دو نفر کاری نکرده‌اند و یک مسئله ساده پیش آمده و ان شاء الله این دو عزیز هم به عرصه مدیریت سیاسی برگردند و از فیض حضور آنها مستفیض شویم !
من حیث المجمـــوع (هه !) کروبی و موسوی در هیچ چیــــزی حتی ایجاد تشنج و انحراف در خط حرکت جامعه نیز بزرگ نیستند! یعنی حتی نمی‌شود گفت که توانایی مدیریت یک تشنج یا فتنه را داشته‌اند که بشود به آنها بگوییـــم بزرگ هستند!
